Nieuw topic april 2017 mama's

Hi!

Wij zijn vanmiddag thuis gekomen uit het ziekenhuis en liggen nu rustig thuis op de bank!! Nu thuis verder herstellen van de keizersnede.

@Sylvia - Ben jij ook al thuis of nog in het ziekenhuis?

@Lynn - Gefeliciteerd met je verjaardag!

@ Zonnebloempje - Die chronische vermoeidheid en borstvoeding is precies de reden dat ik er niet nog een keer aan begonnen ben. Bij mijn eerste zoontje heb ik wel borstvoeding gegeven, maar ik kan me nu 3 jaar later niets meer herinneren van de eerste 2 maanden behalve dan dat ik moe was. Kolven ben ik inderdaad ook gaan doen, zodat ik bijvoorbeeld s nachts een keer kon doorslapen, maar hielp niet heel veel. De eerste weken moet je 8 keer per dag voeden; Wanneer ga je dan tussendoor kolven voor een reserve voorraad? Wat ik wel na een aantal weken heb gedaan, is de laatste voeding voor middennacht vervangen door flesvoeding. Ik kon dan na de avondvoeding gaan slapen (rond 20 uur), mijn man gaf flesje rond 23 uur en ik werd dan weer wakker voor eerste nachtvoeding. Had ik toch 6 uur minstens geslapen. Maar het blijft zwaar en nogmaals, zou het zelf nooit meer doen. Merk dat ik nu veel relaxter ben en mijn man vindt het fijn dat hij nu echt kan helpen en zorgen. Ik voel me nu een betere moeder die veel bewuster de kraamtijd mee maakt. Lijkt me ook belangrijk voor een kind. Zulke voordelen van flesvoeding vertelt de Nederlandse borstvoedingsmaffia niet.

Mijn advies: Schroom niet om voor jezelf te kiezen en (gedeeltelijk) over te gaan op flesvoeding!! Je gaat je beter voelen en dat is automatisch beter voor de kleine ook!!!

Liefs, Anna
 
Hoi Henrieke,

Die regeldagen zijn inderdaad zwaar. Ik heb inderdaad ook een kolf in huis, maar kraamzorg raadde aan om nog 2 weken volledig borstvoeding te geven. Ik had mezelf voorgenomen om te kolven zodat mijn man ook zo nu en dan een nachtvoeding kan doen, zodat we de gebroken nachten wat kunnen afwisselen.



En zoals ik het nu in de planning heb, stop ik met de borstvoeding wanneer ik weer aan het werk ga. Dan heeft ons monstertje de meest essentiële borstvoeding gekregen.



Wat betreft de tijd aan de borst. Die van mij drinkt heel effectief en ik ben gemiddeld 3 kwartier kwijt voor beide borsten en dan heb ik een slapende baby aan de borst liggen uiteindelijk, die zich makkelijk laat weg leggen (behalve vandaag ;-) )
 
Hi Anna,

Onze post overlapte elkaar. Hoewel ik me niet echt kon voorbereiden op hoe het zou voelen, merk ik dat de combinatie van bevallen, herstellen, korte nachten en chronisch vermoeid me zwaarder valt dan verwacht..  En dat jij deze combinatie voor de tweede keer doet, ik vind het knap!



Je post doet me veel goed en ik ben blij dat ik een ervaringsdeskundige spreek wat betreft mijn situatie.. Ik ga mijn best doen om het vol te houden maar zoals je zegt, het is voor mij en Logan beide beter om me zo fit mogelijk te voelen, zelfs als dat flesvoeding inhoud..



Wat fijn dat jullie weer thuis zijn, sterkte met je herstel en ik hoop dat je kunt genieten van jullie wondertje
 
<p style="text-align: left;">Hoi allemaal</p>
<p style="text-align: left;">Het gaat hier verder prima, de kleine heeft nog wat moeite met warm blijvenaar dat heeft iedere pas geborene volgens mij dat houde we dus ook noulettend in de gate,</p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;">En anna jah ik mocht gister ineens naar huis omdat ik zo goed was zonder die toeters en belle bleef alles ook stabiel., erg blij om werd gek daar!</p>
<p style="text-align: left;">De wond doet natuurlijk nog wel pijn, vooral met hoesten of lachen...</p>
<p style="text-align: left;">Gekke is alsk ga lachen grijpk dus naar me buik en moek nog harder lachen om me zelf omdak zo maf sta te doen haha</p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;">En we hebbe de eerste nacht goed doorstaan, ze slaapt gwn gelijk weer als ze der flesje heeft gehad dus das echt heerlijk!!</p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;">Tis alleen wel wenne zo'n klein hummeltje verschonen en aan klede enzo...maar erg leuk!</p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;">Wie moeten er verder nu nog bevallen van dit groepje ?</p>
 
Leuk die discussie over borstvoeding.. er wordt door anderen inderdaad gauw gezegd dat bv het beste is en geinsinueerd als je het anders doet dat t slecht zou zijn.

Ik wilde echt heel graag bv geven. Daarom heb ik via mijn verzekering extra zorg ingekocht om hulp hierbij te krijgen. Ik heb namelijk cystes in mijn  borsten en 1 vlakke en 1 ingetrokken tepel. Kortom een uitdaging.

In het ziekenhuis had ik wonder boven wonder al direct melk en ook best veel. Dat gaf mij hoop. Aanleggen was alleen drama en zonder tepelhoedje lukte het al helemaal niet. Ik had overdag de kraamhulp die me kon helpen maar mijn man lukte het niet. Ook waren na 1 dag mijn tepels zo kapot dat ze elke voeding bloeden. Om over de vreselijke pijn maar te zwijgen. Je leeft van voeding naar voeding en ziet er dan ook nog eens zo tegenop. En ik zag mijn zoon gewoon bloed drinken! Hij zuigt zo hard dat hij mijn tepel door die kleine gaatjes zuigt.

Na 3 dagen besloten om om de voeding te gaan kolven. Dit gaf mijn tepels wat rust. En andere tepelhoedjes gehaald (tepel opgemeten). Het kolven deed eerst ook pijn, nu niet meer. En lactatiekundige zei dat je ook best 24 of 48 uur gekolfde melk kunt geven om rust te hebben en dat hij dan heus nog wel aan de borst wil. Ook zei ze dat hij na 1 week minimaal 6 voedingen per dag moet hebben (elke 4 uur.. geen 8 zoals ik las)

Tim is nu anderhalve week oud en ik geef nu sinds 2 dagen nog maar 1 fles kolfvoeding en de rest aan de borst. De pijn wordt steeds minder (lanoline zalf helpt ook super) en ik vind het makkelijk dat hij nu gewoon kan drinken tot hij genoeg heeft. Ook vind ik het een heel gedoe om snachts te moeten kolven (want elke voeding moet mijn productie wel op gang blijven)

Hoe dan ook.. ik begrijp iedereen die overstapt op fles. Ik wilde dit heel graag en ben heel blij dat ik vol heb gehouden en steun heb gehad aan vriendinnen en professionals die mij de keus lieten en ook hoop hebben geboden dat t beter zou worden
 
Hoi meiden,

Even een update van mij...

Nadat de weeën afgelopen woensdag niet wilde doorzetten, ben ik gaan rondlopen in de tuin en in de woonkamer om het ritme er weer in te krijgen. Dat lukte enigszins. Na een tijd gelopen te hebben, het gaat op gegeven moment toch erg zwaar en vermoeiend te worden. Ben ik daarna weer onder de douche gaan staan, waar de weeën weer weg leken te zakken en ben daarna op bed gaan liggen, heb wonderlijk nog enkele minuten m'n ogen kunnen sluiten, ik werd wakker van een hevige wee, waarna ik ben gaan opstaan om naar beneden te gaan en bovenaan de trap had ik zeer heftige wee te pakken, ik was net naar beneden gelopen waar de volgende wee zich aandiende, en ik mijn vriend bij de kraag greep. Die was wel erg pijnlijk en we vroegen ons af of het tijd was om de verloskundige te bellen, maar ik was er nog te onzeker voor op het moment, ik weet het liever zeker. Mijn vriend naar boven, er volgde nog een krachtige wee en mijn vriend kwam weer naar beneden en heb ik hem verzocht om onmiddellijk de verloskundige te bellen. Zoveel pijn deed het gewoon. Hij bellen, en binnen tien minuten stonden twee verloskundige ( een ervan stagiaire)  in de woonkamer waar ik op het moment de volgende wee kreeg. wij naar boven en zij voelen. Bleek ik al 5 centimeter ontsluiting te hebben. Dus wij ons boeltje bij elkaar pakken en naar het ziekenhuis. Het was op het moment rond 18.00 uur s avonds. Daar heb ik nog een tijd onder te douche gestaan, en hebben daarna op de skippybal (top ding!) de verdere ontsluiting doorstaan. En my o my wat deed dat zeer! Ik wilde niet meer, en wilde pijnstilling. Maar het was die dag in het rode kruis ziekenhuis meerdere bevalling bezig en de verloskundige/gyn/verpleegkundige hadden eigenlijk geen tijd om snel te handelen. Vlak ervoor hadden ze de vliezen gebroken en kwamen ze achter dat de kleine in het vruchtwater had gepoept. Dus moest de zorg overgedragen worden aan de verlos/gyn van het ziekenhuis. En dat duurde en duurde, en tegen de tijd dat ze eindelijk bij me waren en gecontroleerd hadden hoeveel ontsluiting toen had, was ik al bijna zover, het laatste randje (9 cm ontsluiting) dus pijnstilling was kon niet meer. En heb de bevalling op eigen kracht moeten doen. En dat vond ik niet erg leuk en wilde op gegeven moment niet meer verder, maar het moest. Ik huilen, de verlos van het ziekenhuis zei nog, geloof me, de beste pijnstilling is de baby op de buik. En ik heb toen toch moeten doorzetten en 20 April om 00.38 uur werd ze dan eindelijk op mijn buik gelegd. En dat ze dan de placenta eruit halen, en de hechtingen erin hadden geregen heb ik niet eens erg veel van meegekregen. (Ja, lekker uitgescheurd, joepie) Maar het klopt echt. Je kindje in je armen krijgen is de beste pijnstilling. En wat was ze mooi! We hebben haar Charlotte genoemd. En we mochten de volgende dag, in de middag weer naar huis. Omdat ze 1 in het vruchtwater had gepoept en ik zelfstandig naar de wc moest kunnen. De eerste keer, in de ochtend viel ik zowat van mijn graat, en kreeg ik een katheter.  Anyway, we waren rond 16.00 uur eindelijk thuis, probeer dan maar uit de auto te komen. De kraamzorg zou die avond om 20.00 uur komen en hadden we tijd voor ons drieën. Nu aan het herstellen, en genieten van ons meisje, die jammer genoeg  de smaak van borstvoeding niet zo goed onder de knie kreeg en we nu moeten kolven (gaat goed;-) en haar via een spuitflacon moeten gaan voeden, en ik heb een tepelhoedje gekregen zodat ze dan wel zelf gaat drinken, en vannacht deed ze dat gelukkig al heel pittig. Ze is wel wat afgevallen, (Woog bij geboorte 3475gr) dus moeten we nu zorgen dat ze genoeg binnen krijgt, anders moeten we met haar naar de kinderarts. Maar ze dronk nu net alweer zo pittig bij me dat we ons verder geen zorgen maken.

(Ik had deze reactie gisteravond al geplaatst, dacht ik. Heel vreemd)

Update 2: We hebben gisteravond en vannacht extra op haar voeding gelet, en hoera ze is gelukkig weer aangekomen!



Gefeliciteerd met je kleine Sylvia! En de rest van de meiden natuurlijk ook. En voor diegene die nog moeten..... Sterkte en succes, maar je krijgt er eerlijk waar iets heel moois voor terug!!
 
Hoi allemaal

Allereerst gefeliciteerd voor diegene die net hun kleintje in hun armen hebben!

ik heb eigenlijk altijd met jullie meegelezen maar nooit gereageerd!

Nu ik in mijn laatste dagen zit vind ik het toch wel interessant.. ik ben uitgerekend op 26 april en ben het inmiddels heel erg zat..
 
Heey

@DeesvdW; heeel herkenbaar! Ik ben ook de 26e uitgerekend.. had vanmorgen echt even het gevoel dat hij er noooit uit zal komen.. maar hij heeft nog even..

sterkte met de laatste loodjes voor jou!

Ik hoop straks ook borstvoeding te kunnen geven! Ben benieuwd hoe dat zal verlopen en of het allemaal gaat lukken..

Liefs en geniet van jullie kleintjes!
 
Terug
Bovenaan