Nieuwe PCOS'ers
- Onderwerp starter Mies25
- Startdatum
@AEA Aaaaahhwww wat een verhaal! Ontzettend jammer van de bijwerkingen van clomid, en jammer dat je na je eindelijk zwanger was een miskraam hebt gehad. Ik hoop ontzettend voor je dat je aanstaande donderdag goed nieuws hebt. Het is iedere keer balen om te zien dat er niks gebeurd terwijl je wel de medicijnen netjes inneemt. Heel veel succes de komende periode en hopelijk gauw leuk babynieuws.
<p style="text-align: left;">Wat een hoop berichten!</p>
<p style="text-align: left;">@myrre hopelijk gaat de tijd inderdaad snel voorbij! Zo vervelend al dat wachten! Ben heel beniewd! Wat het "klussen" betreft; ik ben een beetje zoekende. De eerste paar keer is leuk maar dan is het wel van oke, alweer..</p>
<p style="text-align: left;">@saar test jij meteen al een tweede streepje? Bij mij zie je alleen het controle streepje verder echt helemaal niks. Of zou dat nog kunnen veranderen?</p>
<p style="text-align: left;">@aea, wat heftig zeg! Ik ga voor je duimen!</p>
<p style="text-align: left;">@myrre hopelijk gaat de tijd inderdaad snel voorbij! Zo vervelend al dat wachten! Ben heel beniewd! Wat het "klussen" betreft; ik ben een beetje zoekende. De eerste paar keer is leuk maar dan is het wel van oke, alweer..</p>
<p style="text-align: left;">@saar test jij meteen al een tweede streepje? Bij mij zie je alleen het controle streepje verder echt helemaal niks. Of zou dat nog kunnen veranderen?</p>
<p style="text-align: left;">@aea, wat heftig zeg! Ik ga voor je duimen!</p>
@Saar25 en Femfem
Bedankt voor het succes wensen. Ik zal donderdag een update geven. Maar zeker jammer dat de Clomid zulke bijwerkingen gaven. Aangezien ik met de Gonal-F en de Ovitrelle onder controle moet blijven. Maar gelukkig werkt het voor jullie wel. En zal het bij jullie na al het wachten ook snel goed nieuws geven.
Ik vind het erg moeilijk om met de teleurstellingen om te gaan. Hoe doen jullie dat? Zoeken jullie bepaalde afleiding of laten jullie het gewoon over je heen komen? Ik heb inmiddels een boek gekocht (En, waar blijven de kinderen?), een soort survivalgids voor vrouwen die 'nog' niet zwanger zijn. Moet zeggen dit geeft mij redelijk wat steun. Waardoor ik het niet al te zwaar in zie. Maar het blijft lastig!
Hoe is bij jullie de betrokkenheid in het ziekenhuis? Heb je het idee dat er echt naar je geluisterd wordt? En dat er voldoende tijd wordt genomen voor je afspraken?
Bedankt voor het succes wensen. Ik zal donderdag een update geven. Maar zeker jammer dat de Clomid zulke bijwerkingen gaven. Aangezien ik met de Gonal-F en de Ovitrelle onder controle moet blijven. Maar gelukkig werkt het voor jullie wel. En zal het bij jullie na al het wachten ook snel goed nieuws geven.
Ik vind het erg moeilijk om met de teleurstellingen om te gaan. Hoe doen jullie dat? Zoeken jullie bepaalde afleiding of laten jullie het gewoon over je heen komen? Ik heb inmiddels een boek gekocht (En, waar blijven de kinderen?), een soort survivalgids voor vrouwen die 'nog' niet zwanger zijn. Moet zeggen dit geeft mij redelijk wat steun. Waardoor ik het niet al te zwaar in zie. Maar het blijft lastig!
Hoe is bij jullie de betrokkenheid in het ziekenhuis? Heb je het idee dat er echt naar je geluisterd wordt? En dat er voldoende tijd wordt genomen voor je afspraken?
<p style="text-align: left;">Saar25 en iedereen</p>
<p style="text-align: left;">bedankt voor jullie reactie's en ik zal zeker iets laten weten
<p style="text-align: left;">bedankt voor jullie reactie's en ik zal zeker iets laten weten
@Femfem; Nee niet echt meteen een streepje. Eergisteren bijv. was het streepje nauwelijks te zien. Gisteren was het al wat donkerder..Ben dus benieuwd wat het vandaag zal aangeven. Wanneer ik de ovulatie bereken, zal het aanstaande vrijdag/zaterdag of zondag moeten springen. Dus nu maar hopen dat het ook echt gaat gebeuren. We klussen nu wel om de dag.
@AEA; Ik vind het heel erg lastig om met de teleurstellingen om te gaan. Toen ik vrijdag 16 sept ongesteld werd, was ik behoorlijk chagerijnig etc. En dan hadden we nou net voor dat weekend een familie etentje op de planning. Ben wel geweest, maar zat daar met onwijs buikkramp. De dagen erop was ik heel emotioneel, dit duurde zo een 3 dagen en nu gaat het eigenlijk wel weer goed en hoop ik dat het dit keer wel gaat lukken.
De betrokkenheid van het ziekenhuis vind ik heel fijn. Heel af en toe wordt ik door een ander behandeld waarvan ik dan denk uhmmm bij jou wil ik niet meer langs komen. Maar 9 van de 10 keer zijn het lieve dames, die goed te werk gaan.
@AEA; Ik vind het heel erg lastig om met de teleurstellingen om te gaan. Toen ik vrijdag 16 sept ongesteld werd, was ik behoorlijk chagerijnig etc. En dan hadden we nou net voor dat weekend een familie etentje op de planning. Ben wel geweest, maar zat daar met onwijs buikkramp. De dagen erop was ik heel emotioneel, dit duurde zo een 3 dagen en nu gaat het eigenlijk wel weer goed en hoop ik dat het dit keer wel gaat lukken.
De betrokkenheid van het ziekenhuis vind ik heel fijn. Heel af en toe wordt ik door een ander behandeld waarvan ik dan denk uhmmm bij jou wil ik niet meer langs komen. Maar 9 van de 10 keer zijn het lieve dames, die goed te werk gaan.
Hallo dames,
Dankzij de provera ben ik maandag ongesteld geworden. Vandaag begonnen met de eerste ronde clomid 50mg. Ik vind het allemaal erg spannend en ben benieuwd hoe ik er op ga reageren.
Ik vind het ook heel moeilijk om met de hele situatie om te gaan. Ik voel me verdrietig, heb soms ook huilbuien en voel me 'uit het veld geslagen'. Moet er denk ik nog aan wennen dat we opeens in de medische molen zitten. Het ging zo snel ineens. Voel me soms ook schuldig dat ik me zo down voel, alsof ik me aanstel ofzo. Nu ik ongesteld ben geworden en aan de clomid kan beginnen scheelt het wel een beetje. Ook merk ik dat afleiding helpt, m'n gedachten even ergens anders hebben. Maar dat lukt natuurlijk lang niet altijd.
Bij ons weet ook bijna niemand er van af en ik kan er moeilijk met anderen over praten. Dus fijn om dit forum te hebben. Ik ga wat actiever met jullie mee schrijven
Dankzij de provera ben ik maandag ongesteld geworden. Vandaag begonnen met de eerste ronde clomid 50mg. Ik vind het allemaal erg spannend en ben benieuwd hoe ik er op ga reageren.
Ik vind het ook heel moeilijk om met de hele situatie om te gaan. Ik voel me verdrietig, heb soms ook huilbuien en voel me 'uit het veld geslagen'. Moet er denk ik nog aan wennen dat we opeens in de medische molen zitten. Het ging zo snel ineens. Voel me soms ook schuldig dat ik me zo down voel, alsof ik me aanstel ofzo. Nu ik ongesteld ben geworden en aan de clomid kan beginnen scheelt het wel een beetje. Ook merk ik dat afleiding helpt, m'n gedachten even ergens anders hebben. Maar dat lukt natuurlijk lang niet altijd.
Bij ons weet ook bijna niemand er van af en ik kan er moeilijk met anderen over praten. Dus fijn om dit forum te hebben. Ik ga wat actiever met jullie mee schrijven
@Anna311; Welkom bij de groep. Ik hoop heel erg dat clomid 50 mg meteen bij je aanslaat. Bij mij deed clomid 50 mg helaas niks. Moest toen weer provera innemen. Daarna clomid 100 mg ingenomen, die deed nu eindelijk wel iets. Maar op de een of ander manier hadden ze het in het ziekenhuis gemist, en zo hebben wij de eisprong ook gemist. Achteraf na een bloedtest bleek dat de eisprong goed is gegaan. Zoals verwacht werd ik toen 2 weken later ongesteld. Nu weer met de derde ronde clomid bezig. Voor de tweede keer clomid 100 mg. Eergisteren was er een mooie follikel van 17 mm te zien, dus hopelijk zal die eind deze week springen.
Het is inderdaad heel moeilijk om het er met andere over te hebben. Mijn zusje weet eigenlijk alles, en gelukkig kan ik iedere keer weer bij haar terecht. Mijn moeder weet het ook wel, maar ik merk dat zij het er toch een beetje moeilijk mee heeft. Wellicht komt dit nu zij ziet dat haar vriendinnen allemaal oma beginnen te worden, en dat zij dan ook kriebels heeft?? Denk ik...
En de medische molen, ik moest er eerst ook aan wennen hoor. Voorheen dronk ik nooit medicijnen, had ik mijn hele leven nooit een paracetamol zo heel ingenomen. Altijd eerst laten smelten in een glas water en dan met ogen dicht snel opdrinken. Tjah nu, nu is het anders en ben ik medicijnen gaan leren slikken. Ik moest wel! Op de een of ander manier moest die provera of clomid er wel in komen. Alles voor een baby!
Het is inderdaad heel moeilijk om het er met andere over te hebben. Mijn zusje weet eigenlijk alles, en gelukkig kan ik iedere keer weer bij haar terecht. Mijn moeder weet het ook wel, maar ik merk dat zij het er toch een beetje moeilijk mee heeft. Wellicht komt dit nu zij ziet dat haar vriendinnen allemaal oma beginnen te worden, en dat zij dan ook kriebels heeft?? Denk ik...
En de medische molen, ik moest er eerst ook aan wennen hoor. Voorheen dronk ik nooit medicijnen, had ik mijn hele leven nooit een paracetamol zo heel ingenomen. Altijd eerst laten smelten in een glas water en dan met ogen dicht snel opdrinken. Tjah nu, nu is het anders en ben ik medicijnen gaan leren slikken. Ik moest wel! Op de een of ander manier moest die provera of clomid er wel in komen. Alles voor een baby!