Hoe dichter ik bij mijn NOD kom, hoe meer gedachten er door mijn hoofd spoken. Dat zijn hele leuke positieve gedachten maar ook minder leuke. Over dat laatste maak ik me wel zorgen. Ik denk dan dingen als: doen we hier wel goed aan, is het niet te snel, kunnen we dan nog wel leuke dingen doen samen, kan ik wel een goede moeder zijn want ik weet niks van baby's etc etc.
Ik ben 26 en heb een heerlijk burgerlijk leven. Een leuke avond is voor mij uit eten gaan of een gezellige meidenavond hebben, spelletjes doen. Misschien een beetje suf. Maar echt geen wild leven waar geen baby in zou passen. Dat weet ik ook allemaal wel, maar waarom heb ik al die angstige gedachten dan? Herkennen jullie dat?