@aapiejj Het is gelukt om het met manlief nog even gezellig te maken op de avond van m’n eisprong toen ik met vriendinnen op stap ging haha. Hier dus ook op t wachtbankje tot de 15e. Wanneer jou NOD?
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
NOD november 2018
- Onderwerp starter Mio
- Startdatum
Gefeliciteeeerd ladies!
This is gonna be a good month for all of us! (Even positieve dingen uitspreken)
Hier nu 6DPO en nog altijd zeurende pijn in m’n onderbuik, vannacht veel steken... snap t niet echt.
This is gonna be a good month for all of us! (Even positieve dingen uitspreken)
Hier nu 6DPO en nog altijd zeurende pijn in m’n onderbuik, vannacht veel steken... snap t niet echt.
Eikeltje en WR gefeliciteerd!! Geweldig nieuws! Genieten ?
Mag ik even van me afschrijven? Heb een behoorlijke baalochtend. Vanmorgen moest ik bloed laten afnemen in het ziekenhuis om te bepalen of ik 9 dagen geleden een goede eisprong heb gehad en hoe hoog mijn progesteron nu is. We zijn nu een jaar bezig en deze stappen ondernemen is voor mij wel een drempeltje waar we overheen moeten samen. Eenmaal in de wachtkamer kwam daar een bekend gezicht naast me zitten, een andere moeder van de school van mijn kids. Goedemorgen, ik ben zwanger!! En waarvoor kom jij bloedprikken? "Omdat het bij mij niet wil lukken". Het schoot eruit voor ik er erg in had en schaam me diep ? ze werd gelukkig opgeroepen en heb er nog snel een gefeliciteerd achteraan gegooid. De hele weg terug naar huis in de auto zitten huilen. Voor het eerst sinds een jaar dat ik het even niet kon hebben. Gisteren kwam de buurman ook aan de deur, de buurvrouw is zwanger en of ik gezellig een borreltje kwam drinken. Ik besef me ineens dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is om zwanger te worden. Al ben ik al moeder. En dan denk ik ach misschien moet ik niet zeuren maar waarom voel ik me dan toch zo rot?
Sorry, heb echt even een emo ochtend geloof ik. Klaagmodus zet ik weer uit. Maar herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie ermee om?
Mag ik even van me afschrijven? Heb een behoorlijke baalochtend. Vanmorgen moest ik bloed laten afnemen in het ziekenhuis om te bepalen of ik 9 dagen geleden een goede eisprong heb gehad en hoe hoog mijn progesteron nu is. We zijn nu een jaar bezig en deze stappen ondernemen is voor mij wel een drempeltje waar we overheen moeten samen. Eenmaal in de wachtkamer kwam daar een bekend gezicht naast me zitten, een andere moeder van de school van mijn kids. Goedemorgen, ik ben zwanger!! En waarvoor kom jij bloedprikken? "Omdat het bij mij niet wil lukken". Het schoot eruit voor ik er erg in had en schaam me diep ? ze werd gelukkig opgeroepen en heb er nog snel een gefeliciteerd achteraan gegooid. De hele weg terug naar huis in de auto zitten huilen. Voor het eerst sinds een jaar dat ik het even niet kon hebben. Gisteren kwam de buurman ook aan de deur, de buurvrouw is zwanger en of ik gezellig een borreltje kwam drinken. Ik besef me ineens dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is om zwanger te worden. Al ben ik al moeder. En dan denk ik ach misschien moet ik niet zeuren maar waarom voel ik me dan toch zo rot?
Sorry, heb echt even een emo ochtend geloof ik. Klaagmodus zet ik weer uit. Maar herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie ermee om?
@Lizzje,
Ik zit niet in dezelfde situatie, maar ik weet heel goed hoe het is als je iets heel graag wilt en het niet wilt lukken. Nu zijn we zelf (nog maar) 4 maanden verder en iedereen om mij heen wordt met de eerste keer zwanger of per ongeluk.
Het is dan ook niet heel erg dat het er zo uitfloept.. Ik vind zelf dat mensen het te zelfsprekend vinden, terwijl het een heel ingewikkeld proces is.. Dat tussendoor ook nog eens mis kan gaan.
Mijn man zei laatst zelf: Ze zeggen wel het is zo makkelijk om een kind te maken, maar niet dus.
Je mag je best rot voelen, ondanks je al een kleintje hebt! Dit is jouw wens en jouw proces, waaorm je je rot voelt, daar moet je zelf achterkomen. Ik ga altijd - hoe stom het ook klinkt - een kopje thee of koffie met mezelf drinken. (haha)
Ik zit niet in dezelfde situatie, maar ik weet heel goed hoe het is als je iets heel graag wilt en het niet wilt lukken. Nu zijn we zelf (nog maar) 4 maanden verder en iedereen om mij heen wordt met de eerste keer zwanger of per ongeluk.
Het is dan ook niet heel erg dat het er zo uitfloept.. Ik vind zelf dat mensen het te zelfsprekend vinden, terwijl het een heel ingewikkeld proces is.. Dat tussendoor ook nog eens mis kan gaan.
Mijn man zei laatst zelf: Ze zeggen wel het is zo makkelijk om een kind te maken, maar niet dus.
Je mag je best rot voelen, ondanks je al een kleintje hebt! Dit is jouw wens en jouw proces, waaorm je je rot voelt, daar moet je zelf achterkomen. Ik ga altijd - hoe stom het ook klinkt - een kopje thee of koffie met mezelf drinken. (haha)
Lieve regendruppel,
Bedankt voor je lieve woorden. Doet me goed. Ik zit nu inderdaad aan een bakje koffie met een enorme bak yoghurt met chocolade cruesli. Kacheltje aan, muziekje op de achtergrond. Ik mag van mezelf even een uur zielig zijn. Dan ben ik er wel weer.
Ik heb eerlijk gezegd geen 1 kleintje maar 3. En klein zijn ze niet meer. Ik heb 3 meiden van bijna 8, 10 en 11 jaar oud. De vader van de jongste is mijn huidige partner. Hij heeft dus 1 dochter. Toen zij 6 jaar was toch het besluit genomen om voor een broertje of zusje te gaan. Toen bleek dat ik PCOS heb en mijn leeftijd (34) speelt natuurlijk ook een rol. Door dit alles denk ik wel eens van kap ermee je hebt drie gezonde kids. En dat is waar. Maar het voelt nog niet als compleet. En zeker voor mijn partner niet.
En 4 maanden bewust bezig zijn is natuurlijk ookal een poosje. Ik denk dat het niet zoveel uitmaakt hoe lang je er al mee bezig bent. Het blijft toch elke keer weer een dikke domper als blijkt dat je lichaam niet doet wat je zo graag zou willen.
Bedankt voor je lieve woorden. Doet me goed. Ik zit nu inderdaad aan een bakje koffie met een enorme bak yoghurt met chocolade cruesli. Kacheltje aan, muziekje op de achtergrond. Ik mag van mezelf even een uur zielig zijn. Dan ben ik er wel weer.
Ik heb eerlijk gezegd geen 1 kleintje maar 3. En klein zijn ze niet meer. Ik heb 3 meiden van bijna 8, 10 en 11 jaar oud. De vader van de jongste is mijn huidige partner. Hij heeft dus 1 dochter. Toen zij 6 jaar was toch het besluit genomen om voor een broertje of zusje te gaan. Toen bleek dat ik PCOS heb en mijn leeftijd (34) speelt natuurlijk ook een rol. Door dit alles denk ik wel eens van kap ermee je hebt drie gezonde kids. En dat is waar. Maar het voelt nog niet als compleet. En zeker voor mijn partner niet.
En 4 maanden bewust bezig zijn is natuurlijk ookal een poosje. Ik denk dat het niet zoveel uitmaakt hoe lang je er al mee bezig bent. Het blijft toch elke keer weer een dikke domper als blijkt dat je lichaam niet doet wat je zo graag zou willen.
@Lizzje, heeel goed dat je tijd neemt voor jezelf en jezelf ook die tijd gunt!!
Gelukkig heb je 3 meiden!
Even heeeeeel pedagogisch: Misschien moet je dat kopje koffie met jezelf gaan drinken en erachter zien te komen, waarom je denkt dat je het plaatje nog niet compleet is.
Ja het is inderdaad elke maand weer even een baalmomentje en ik begin er ook aardig bang voor te worden. Een oom van mijn vader heeft ooit gezegd dat wij vrouwen die de achternaam dragen van mijn vader geen kinderen kunnen krijgen aangezien wij veel last hebben van cystes in de baardmoeder/eileiders. Ik heb er twee gehad en die zij als het goed is nu weg. Dus dat speelt onbewust toch wel mee. Maar mijn moeder was ook erg kwaad dat zoiets zomaar gezegd is. Zoiets mag en kan je niet zomaar zeggen.
Maaar ik heb toch echt wel de hoop dat het deze maand toch anders is, want ik heb aardig wat symptomen en die misselijkheid kom ik niet vanaf.
Gelukkig heb je 3 meiden!
Even heeeeeel pedagogisch: Misschien moet je dat kopje koffie met jezelf gaan drinken en erachter zien te komen, waarom je denkt dat je het plaatje nog niet compleet is.
Ja het is inderdaad elke maand weer even een baalmomentje en ik begin er ook aardig bang voor te worden. Een oom van mijn vader heeft ooit gezegd dat wij vrouwen die de achternaam dragen van mijn vader geen kinderen kunnen krijgen aangezien wij veel last hebben van cystes in de baardmoeder/eileiders. Ik heb er twee gehad en die zij als het goed is nu weg. Dus dat speelt onbewust toch wel mee. Maar mijn moeder was ook erg kwaad dat zoiets zomaar gezegd is. Zoiets mag en kan je niet zomaar zeggen.
Maaar ik heb toch echt wel de hoop dat het deze maand toch anders is, want ik heb aardig wat symptomen en die misselijkheid kom ik niet vanaf.