@ Sparkles proficiat!!!
@ Joena, zo jammer ? echt niet leuk he, je moet al zo lang wachten, geduld hebben tot aan je NOD, die 14 dagen duren enorm lang op zo'n momenten. En dan... niets... geloof me ik kan er van meespreken... We zijn ook al bezig van sept vorig jaar. In april zijn we op vakantie gegaan, mijn NOD was toen donderdag 12 april, Ik weet nog dat ik zei, verdorie straks word ik nog ongesteld halfweg ons verlof. Maar ik werd het niet, had toen ook geen test mee en mijn vriend wilde ook niet dat ik zou gaan testen tijdens onze laatste dagen, kwestie van de sfeer niet kapot te maken als de test negatief moest zijn...we kwamen terug zondag 15 april en ik weet nog dat ik zei, mss best een maandverband gebruiken, je weet nooit tijdens de vlucht dat het plots doorbreekt... toen we geland waren, snel naar toilet en niks... ik denk dat we toen alle2 een smile tot onze oren hadden toen ik buiten kwam en zei, nee... niks... zou het??? Eenmaal thuis, (het was nog 90min van luchthaven nr huis en intss nog wat boodschappen want niks in huis) snel nr boven (testen liggen in badkamer) maar het was niet nodig om te testen, Ik zag onmiddellijk een klein beetje bloed. Ik wist genoeg. Ben dan ook in tranen uitgebarsten... mijn vriend vroeg zich af waar ik zo lang bleef, toen hij me boven zag zitten wist hij natuurlijk ook genoeg en ik denk dar dit de eerste keer is dat ik hem ook heb zien huilen...
Dag erop gebeld om afspraak te maken bij fertiliteitsarts.
Nog 3 dagen en ik weet ook weer hoe of wat en ik moet zeggen ik kijk er enorm tegenop....
Ik denk dat niemand hier die ook al zo lang bezig is ooit heeft gedacht dat het zo lang zou kunnen duren...
@ Joena, zo jammer ? echt niet leuk he, je moet al zo lang wachten, geduld hebben tot aan je NOD, die 14 dagen duren enorm lang op zo'n momenten. En dan... niets... geloof me ik kan er van meespreken... We zijn ook al bezig van sept vorig jaar. In april zijn we op vakantie gegaan, mijn NOD was toen donderdag 12 april, Ik weet nog dat ik zei, verdorie straks word ik nog ongesteld halfweg ons verlof. Maar ik werd het niet, had toen ook geen test mee en mijn vriend wilde ook niet dat ik zou gaan testen tijdens onze laatste dagen, kwestie van de sfeer niet kapot te maken als de test negatief moest zijn...we kwamen terug zondag 15 april en ik weet nog dat ik zei, mss best een maandverband gebruiken, je weet nooit tijdens de vlucht dat het plots doorbreekt... toen we geland waren, snel naar toilet en niks... ik denk dat we toen alle2 een smile tot onze oren hadden toen ik buiten kwam en zei, nee... niks... zou het??? Eenmaal thuis, (het was nog 90min van luchthaven nr huis en intss nog wat boodschappen want niks in huis) snel nr boven (testen liggen in badkamer) maar het was niet nodig om te testen, Ik zag onmiddellijk een klein beetje bloed. Ik wist genoeg. Ben dan ook in tranen uitgebarsten... mijn vriend vroeg zich af waar ik zo lang bleef, toen hij me boven zag zitten wist hij natuurlijk ook genoeg en ik denk dar dit de eerste keer is dat ik hem ook heb zien huilen...
Dag erop gebeld om afspraak te maken bij fertiliteitsarts.
Nog 3 dagen en ik weet ook weer hoe of wat en ik moet zeggen ik kijk er enorm tegenop....
Ik denk dat niemand hier die ook al zo lang bezig is ooit heeft gedacht dat het zo lang zou kunnen duren...
. Wat een verhaal. Ik herken die spanning zo enorm!! Echt mega frustrerend. Gebruik je ovulatietesten? Ik heb deze maand voor het eerst echt serieus ermee getest en dan weet je wel precies je NOD. Omdat ik onregelmatig ben was het eers maar wat gokken. Nou daar heb ik nu de tijd gewoon niet meer voor... en het klopt wel nu. Had dinsdag 21 positieve test en dus die dag of woensdag eisprong gehad. En nu dus ongesteld.