Ongepland zwanger

In je reactie geef je aan dat hij zegt: misschien van een ander, maar niet van mij. Dat vind ik echt wel heel lomp, het is dan wel zijn zaad maar dat betekent niet dat hij kan bepalen of je wel of niet een abortus ondergaat. Het gaat om JOUW lijf en daar heeft hij niets over te zeggen. Ik denk dat je inderdaad moet nadenken over of je dit alleen zou willen doen, niet hopen/verwachten dat hij bijdraait. Ook de opmerking dat hij niet wilt dat je er met anderen over praat vind ik redelijk zorgwekkend. Ik wens je heel veel wijsheid en sterkte toe, maar kies alsjeblieft voor jezelf en laat je gevoelens niet onderdrukken door zijn dreigementen. Ik denk dat een afspraak bij je huisarts een heel goed idee is!
 
Wat een nare situatie… Dat vind ik heel rot voor je! Niemand kan voor je beslissen. Het draait om jouw lichaam en hoe jij je hierbij voelt. En die druk zul je waarschijnlijk ook voelen.
De reactie van je vriend vind ik heel naar voor je! Dit is niet wat je hoopt als je voor iets onverwachts komt te staan.

Zelf heb ik niet echt het geluk aan mijn kant, kinderen krijgen is voor ons niet vanzelfsprekend. Ik zou me niet kunnen voorstellen dat ik het weg zou laten halen omdat de ander het er niet mee eens is. Maar dat staat los van jou verhaal.

Wat het ook wordt, ik hoop dat je goed bij je gevoel kunt komen en in je kracht staat voor je beslissing. Het is en blijft een mooi wonder. Hoe het ook afloopt, geloof in jezelf! En in dit geval dubbel zo hard, omdat je partner dit niet kan. Veel sterkte!
 
Na zulke opmerkingen zou ik sowieso eens heel goed over mijn relatie na denken. Als je zelf een kinderwens heb zou ik er voor gaan. Er zijn genoeg mama’s die dit alleen doen.
 
Omg, klinkt alsof je gedwongen wordt om een abortus te nemen. Wat een gekke vriend. Hij zegt gewoon doodleuk deze gaan we weg laten halen. 
Ik zou 1000% het kindje laten houden. Hij beslist niet over jouw lichaam! Zou het sowieso Met iemand erover hebben. Heb je geen zus of moeder of goeie vriendin waar je je ei kwijt kunt? 
Een kind is het allermooiste wat er is vind ik, en je bent nu nog op een leeftijd waar het prima kan idd. Niet lullig bedoeld maar aan je baby heb je zoveel meer geluk dan aan je vriend. Als hij je zo behandeld, zou ik echt heel boos worden op hem en hem even goed op zijn plek gaan zetten. Dat het jouw lichaam is en hij niet de enige is die de beslissing neemt 
 
Hallo allemaal,
 
Hele fijne reacties dankjewel allen!! Waardeer het enorm dat jullie je advies en verhalen delen. Voel me dan begrepen want soms vraag ik me af of ik gek ben. Ik heb namelijk het gevoel dat ik moet respecteren dat hij dit niet wil en ben ook bang dat hij het me voor altijd kwalijk zou blijven nemen als ik het zou houden en me ook niet zou helpen met wat dan ook. 
In dat geval zou ik met een volgende man mijn kinderwens waar moeten maken, het probleem is alleen mijn leeftijd.. 37. Voordat je een relatie hebt opgebouwd ben je dan jaren verder waarschijnlijk..
Hij is wel altijd duidelijk geweest over niet meer kinderen. Maarja hij heeft er 2 en ik geen.
Hij denkt er makkelijk over lijkt het, weghalen en als je toch die kinderwens hebt dan kan dat met iemand anders en blijven we vrienden. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet dat het erna weer lukt toch op mijn leeftijd..
Ik zal straks even op jullie berichten afzonderlijk reageren!.
PS heb voor morgen een afspraak gemaakt met de huisarts! 
 
Ik snap de angst en de schrik heel erg. Ik was ongepland zwanger nadat ik m'n vriend 1 maand kende (al was mijn kinderwens wel heel groot). Op zo'n moment kun je niet helder nadenken, ziet beren op de weg, etc. Denk ook aan vermoeidheid en hormonen die alles extra zwaar maken.
Ook mijn vriend was er niet heel blij mee en wilde abortus, maar ik kon dat niet. Want wat als je spijt krijgt?

En dan heb jij ook nog je leeftijd erbij. Misschien je laatste kans?

Het heeft wel weken geduurd voordat ik er blij mee was, eigenlijk pas toen ik het in week 11 aan iedereen ging vertellen en iedereen super lief en positief reageerde. Mijn vriend is nu ook lief en positief.

Eerlijk gezegd had ik anders het kindje in m'n eentje opgevoed en m'n vriend ook niet erkent als papa. Met mij de baby zou het wel goed komen in ieder geval :)

Dus ik wil eigenlijk vooral zeggen; geef het even de tijd en kies voor jezelf. Maak anders een afspraak bij een verloskundige om te kijken hoe ver je bent, zodat je weet hoeveel 'bedenktijd' je nog hebt. En praat met mensen! Misschien een lieve vriendin of je moeder? Anders kun je bij het FIOM terecht. Zij geven geen advies over wat je moet doen, maar helpen jouzelf met een keuze te maken.

Veel liefs! En sterkte in deze hele moeilijke tijd.
 
Wat ik heel bizar vind, is dat hij zó makkelijk zegt "dan doe je het met een ander en blijven we vrienden". Dat komt op mij over alsof hij dus niet van jou houdt. Alsof jullie relatie en liefde niets betekenen voor hem. Als je zo makkelijk praat over de relatie beëindigen, is het geen wederzijdse relatie. Hoe zal het zijn als het eens tegenzit in het leven? Als jij ernstig ziek wordt? Blijft hij dan? Ik betwijfel het...


Ik wens je alle wijsheid toe. Ik denk wel dat je van een kindje meer liefde zal krijgen dan van deze man.
 
Ten eerste: ik denk dat als je het weg laat halen je de rest van je leven spijt gaat krijgen. Klinkt alsof jij geen abortus wilt en je het alleen zou doen voor je vriend. Hij laat je dus kiezen tussen hem of de baby…Ik heb er even geen woorden voor wat ik daarvan vind.. En als je eerst geen kinderwens meer had en nu je zwanger bent opeens weer wel, dan wens je dus deze baby!

Ten tweede: ik geloof oprecht niet dat hij echt liefde voelt, want het klinkt alsof hij je gelijk zou dumpen als je figuur veranderd. News flash; over jaar of 10-15 word je metabolisme trager en houdt je dus meer/sneller vet vast en gaat het ook op andere plekken zitten en gaat alles steeds meer hangen. Dus dumpt hij je misschien alsnog voor jonger/mooier exemplaar?

Ten derde: hoezo carrière weg? Wat een ouderwetse gedachte! Tegenwoordig is het toch heel normaal om te blijven werken met kinderen?

Ik snap dat de keuze super moeilijk is, maar laat de keuze van wel of geen abortus alsjeblieft NOOIT over aan iemand anders! Veel sterkte! ❤
 
Terug
Bovenaan