onverklaarbaar onvruchtbaar...

Hallo allemaal,

Ik vind het ook moeilijk hoor om mijn gedachten te verzetten, al moet ik wel zeggen dat het me deze keer erg goed lukt. Ben veel bezig met mijn studie, werk, sporten, mijn hond en vrienden. Ik merk als ik ergens mee bezig ben dat ik er echt niet aan denk, maar zodra ik tijd heb om met mijn gedachte af te dwalen....
De eerste week is in ieder geval voorbij, met uitzondering van de dagen dat ik heb overgegeven is het aardig snel gegaan. Voel op het moment helemaal niks, dus het kan nog alle kanten op. Hopen dat deze week een beetje snel gaat, want ik vind de tweede week altijd het ergste!!!

Hoe is het bij jullie allemaal, is het een beetje uit te houden, heeft er al iemand tekens??????

XXX Liv
 
He allemaal,

Heb jullie even nodig, hoe gaan jullie ermee om als er (weer) iemand zwanger is in je omgeving? Nou hier kregen we net een telefoontje, werd even zo verteld. De man is de beste vriend van mijn vriendje en zijn vriendin vind ik echt vreselijk!!! Vind het ook gewoon moeilijk om het ze te gunnen. Ik ben er erg verdrietig van. Jemig hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt, hoe meer zwangere en bevallingen en dikke buiken. BAH, wanneer zijn wij nou eens aan de buurt!!!!!!!!

Sorry voor mijn ego bericht,

XXX Liv
 
Beste Liv,

je hoeft je helemaal niet te excuseren hoor!!! We begrijpen allemaal wat je bedoelt.... Om  mij heen is het even rustig qua zwangerschappen... Kon ik aan het begin van dit jaar met gemak 15 mensen, al dan niet in onze nabije omgeving, benoemen die zwanger of net bevallen waren, is de bups nu een beetje bevallen enzo. Ik vind het ook erg moeilijk, die kraamvisites en leuke kraamcadeautjes uitkiezen. Ook als er weer eens e.o.a. BN'er zwanger is of papa wordt, dan zeg ik wel eens tegen mijn man; tja, wij zijn nou eenmaal immuun voor de besmettelijke zwangerschaphype...
Ik merk aan mezelf dat ik dat soort dingen zeg als een soort van zelfbescherming, omdat ik het iedere maand weer klote vind als de RD komen.
Ik zit nu nog 8 dagen voor mijn NOD en heb al de hele dag zeurderige buikpijn. Ik haal me niets in mijn hoofd hoor... ben al te vaak voor de gek gehouden door mijn lijf. Ik reken pas op een zwangerschap als een test mij verteld dat het zover is.
In die 2 jaar dat ik nu bezig ben heb ik nog nooit een test hoeven doen, het was nooit de moeite waard, omdat ik zo op tijd ongi wordt...

Liv, schouders eronder houden hoor!!! en op moeilijke momenten vind je hier altijd meiden om je een hart onder de riem te steken...

Ik denk aan je!!!

Liefs. kriebels
 
@liv heel herkenbaar hoor dat je daar van baalt. Wij kregen deze week weer een geboortekaartje binnen en zijn vorige week weer op kraamvisite geweest. Blijft enorm lastig. Hoe langer het duurt hoe groter het verlangen (ook al hebben wij al een zoon).

@esk begrijp precies wat je voelt met dat sprankje hoop. Heb 1 dec mijn nod maar heb maar 2 keer geklust. Toch heb ik nu al 3 dagen krampen en last van mijn borsten. Ga ik toch weer hopen. Zouden die krampen ook te maken kunnen hebben met dat ik de HSG heb gehad? Vind het wel al vroeg voor mijn NOD die krampen maar ja heb deze maand ook geen clomid gehad misschien heeft dat er iets mee te maken.

@susie al aan het klussen geslagen?

@ mier hoe staat het met het wachten? Voel je al iets? Jij hebt je NOD toch vrijdag of zaterdag of heb ik het mis?

Ik heb op zich genoeg afleiding maar blijft de twee laatste weken van de cyclus moeilijk vinden. Je bent zo bewust bezig met "iets'" te voelen. HEb erg leuk werk maar ook wel veel druk en verantwoordelijkheid. Mijn man roept wel eens dat als ik aan wil tellen het toch wat rustiger aan moet doen want die stress is natuurlijk niet bevordelijk. Heb wel ook veel afleiding van ons klein manneke. Ik vind het naar hem toe niet eerlijk om alleen maar met nummer twee bezig te zijn dus als iets voor afleiding zorgt is hij het.

Nou dames sterkte met wachten en we houden elkaar op de hoogte!!!

x Robin
 
Hoi Kriebels,

Jemig wat een super lief berichtje! Heb gewoon tranen in mijn ogen en je geeft me weer hoop! Dankjewel!!! Ik ben blij dat ik niet als enige zo denk, dan hoef ik me ook niet zo schuldig te voelen. En het erge is degene die het vertelde, is de beste vriend van mijn vriend en die weet in welke situatie wij zitten. Dan vertel je zulk nieuws toch niet   even over de telefoon.Misschien ligt het eraan dat het mannen zijn, mijn vriend heeft niet hetzelfde als ik maar begrijpt me gelukkig wel heel goed.
Ik zit nu 6dagen voor mijn NOD en voel eerlijk gezegd helemaal niks, maar dat zegt ook niks!! Het is maar gewoon weer wachten. Ik heb ook maar een enkele keer een test gedaan, in het begin, toen was mijn cyclus nog erg onregelmatig na het stoppen  met de prikpil. Nu is het bij mij ook op de dag af, dus heb al heel lang 2 testen in de kast liggen(ik hoop niet dat ze over de datum raken:))
Ik merk ook dat ik vaak ''grapjes'' maak om mezelf te beschermen, heb eigenlijk ook nog niet veel tranen gelaten, misschien zou dat een keertje goed zijn.

Ik denk ook aan jou, hopenlijk hebben we heel snel heel goed nieuws. Nogmaals bedankt.

XXX Liv
 
He Robin,

Ik kan me heel goed voorstellen dat de wens voor een tweede net zo groot is als de wens voor een eerste. Ik denk als voor je gevoel je gezinnetje nog niet compleet is  het uitblijven van een  tweede ook een groot gemis kan zijn. Hopelijk is het raak voor je, ik voel juist helemaal niks, maar elke zwangerschap is weer anders he!
Kraamvisite lijkt me ook erg moeilijk, heb pas wel die van mijn beste vriendin gehad, maar die weet van onze situatie en gaat daar super goed mee om. Ze heeft ook lang over haar zwangerschap gedaan, dus weet hoe ik me voel. Nou hopen dat er maar snel mensen bij ons op kraamvisite mogen komen.
Wel spannend al die NOD's zo dicht op elkaar!!!

Ik duim voor je.

XXX Liv
 
Hallo dames,

Daar ben ik weer.Net 3dg er tussen uitgeweest naar engeland met mijn mannetje.
Nou was echt heerlijk.Heerlijk even eruit en vooral niet teveel na te denken.Is zeker een aanrader.

Liv: Wat herkenbaar jouw berichtje over je verdriet als iemand zwanger is.
Mijn beste vriendin was zwanger en ik had er zoveel moeite mee.Nam onbewust wat afstand,maar zij begreep dat niet.Ik moest niet zo zeuren en blij voor haar zijn.Denk je je echte vrienden te kennen he.Nou nee hoor.Vriendschap is na zoveel jaar dus ook stuk gelopen. Ik vind niet dat ik mij daar aan schuldig moet voelen,want ik vind dat zij mij had moeten begrijpen. Ik vond haar egoistisch.Tuurlijk was ik super blij voor haar,maar aan de andere kant was ik heel verdrietig,omdat ik weer met de neus op de feiten werd gedrukt dat het bij ons nog niet zo was.
Het is dan jammer als andere je niet begrijpen.
Op mijn werk nu inmiddels ook weer 2 zwangere vind het dan erg moeilijk om dat te zien.Mensen die niet in zelfde situatie zitten begrijpen dat niet.
Het gaat nu dan ook contstant over zwangerschappen als deze mensen werken.Terwijl zij ook weten wat bij mij speelt. Mensen kunnen daar dan toch wel beetje rekening mee houden dat het mij pijn doet als hun er contstant over praten. Tuurlijk mogen ze hun blijdschap uiten,maar dit kan dan toch ook wel een beetje minder.

Dus liv ik begrijp je helemaal en je bent helemaal niet egoistisch. Denk dat wij hier allemaal op dit forum precies hetzelfde denken als jou. Ik in ieder geval wel.

x susie
 
Terug
Bovenaan