Over tijd

Nou, hè, hè, ik ben er weer!!!

Uiteindelijk is onze zoon (van maar liefst 10 en half pond!!!) ook op dinsdag geboren!!! Wij hebben hem Merlijn genoemd.
Maandag was de OK namelijk continu vol met spoedgevallen en aangezien ik niet echt spoed was, moest ik dus wachten... Elke keer als de traumahelicopter aan kwam vliegen, dachten we: oh nee, weer twee uur langer wachten. En 's avonds om 19.00 uur kwam de dienstdoende gynaecoloog in hoogst eigen persoon langs om te vertellen dat het hem niet meer zou worden die dag... Lullig, maar ja, als je zelf spoed bent, wil je ook graag met spoed geholpen worden.
Maar goed, dinsdag was ik als eerste aan de beurt. Erg spannend was het wel weer, maar alles ging nu veel beter dan de vorige keer, maar toen had ik er natuurlijk al een 'martelpartij' van 4 en halve dag opzitten. Dus al met al was dit een hele goede ervaring. Het heeft heel veel (geestelijke) pijn van de vorige ervaring weggenomen.
Ook ik heb veel bloed verloren, maar niet zoveel als jij (gelukkig). Bij mij konden ze het nog met een flinke pomp met medicijnen oplossen. Die werd gewoon bij het infuus ingespoten, dus geen last van gehad.
Ik ben gisteren weer thuis gekomen. Heb nog wel last van mijn buik, maar daar hebben ze ook flink op staan drukken om hem er uit te krijgen. Er zit een gigantische blauwe plek op, plus natuurlijk nog de wond van de keizersnee. Verder mag ik eigenlijk niet klagen. Ik voel me prima en ben blij dat deze week achter de rug is.
Hoe reageert jouw zoon op zijn zusje en hoe zwaar was Noor uiteindelijk? En je bent dus gewoon thuis bevallen zonder vacuüm. Super!!! En als je dinsdag rond 19.00 uur nog op dit forum zit en het begint nog dinsdag.... Is Noor ook nog dinsdag geboren, zit ik net te bedenken of is het nog woensdag geworden?
Verder heb ik in het ziekenhuis geen enkele andere 'patiënt' gezien, aangezien ik een kamer voor mezelf had. Erg luxe en lekker rustig...
En nu maar weer een beetje acclimatiseren en wennen aan de gebroken nachten...

Ik hoop gauw weer wat van je te horen!

Anne
 
Hé Anne,
onze kindjes zijn inderdaad op dezelfde dag geboren! Gefeliciteerd met Merlijn (stond ook op ons lijstje jongensnamen). Maar ik zat niet dinsdagavond nog achter de compu hoor, dat was maandag...
Voor het complete verhaal van mijn bevalling (en de dagen die daaraan voorafgingen) kun je kijken op babywijzer.net onder column. Raak niet in de war: Sterre is hier mijn alias, ik heet eigenlijk Esther.
Het was inderdaad een supersnelle bevalling. Met een niet zo leuk staartje. Maar dat ga ik gauw vergeten.
Noor woog 4380 gram, dat viel dus mee, en ze was maar liefst 57 cm lang.
De gebroken nachten vragen inderdaad wel wat aanpassing, maar het gaat eigenlijk allemaal erg goed. En Koen is helemaal verzot op zijn zusje. "Ik wil de hele dag Noor op schoot," roept hij.
Laat je weten hoe het nu bij jullie gaat?
Groetjes, Sterre
 
Jij natuurlijk ook van harte gefeliciteerd met Noor!!! En wat grappig dat ze uiteindelijk op dezelfde dag zijn geboren!!!
En inderdaad, ik heb verkeerd gekeken. Ik dacht echt dat je dinsdagavond nog achter de computer had gezeten. Het excuus 'zwangerschapsdementie' gaat niet meer op, maar we zullen het maar op de gebroken nachten gooien...

En verder zie je maar weer... Die moderne echo-techniek van tegenwoordig. Bij mij veel te laag ingeschat en bij jou te hoog.

Onze dochter vindt de baby erg lief, maar op het moment dat ik hem voed (borst) gaat ze helemaal uit haar dak en gaat ontzettend uitdagen. Ik snap het allemaal best; het is allemaal nieuw en ik ben natuurlijk een week van huis geweest, maar het maakt me af en toe wel wat kribbig. Maar ik neem aan dat ze binnenkort wel aan de nieuwe situatie is gewend. We merken wel dat ze verder wat ontdaan is, want we kunnen geen stap verzetten of ze wil persé mee. Ook toen gisteren èn de kraamverzorgster er was èn de wijkverpleegkundige langs kwam voor de gehoortest èn ook de huisarts nog binnen kwam vallen, was ze erg stilletjes. Dat begroot me dan wel heel erg voor haar. Ik hoop dan ook dat alles snel weer gewoon is.
Ervaar jij het ook zo als een rijkdom? Twee kinderen die allebei van jullie samen zijn? Ik vind het echt heel bijzonder.
En over het gewicht van Merlijn; wij vinden het wel een echte baby, maar veel mensen vinden hem er wel ouder als één week uitzien. Maar hij is bijzonder goed in proportie, dus hij oogt niet dik. Hij heeft zelfs minder plooien als onze dochter had, terwijl die 'maar' 8 pond bij de geboorte was...
Je bevallingsverhaal zal ik morgen gaan lezen, want het is al weer erg laat. En verder heb ik gezien dat er ook nog iemand anders op dit forum zit met dezelfde naam als ik, dus ik zet voortaan maar een 'x' achter mijn naam. Klinkt wel geheimzinnig, vind ik...

Groetjes, Anne X.
 
Hoi AnneX,

Ja, voor de Grote Broer is het allemaal heel spannend. Net als bij jullie voor de Grote Zus. Ik merk dat Koen een beetje gaat lopen uitdagen als ik mijn handen vol heb aan Noor. Ik kolf en geef moedermelk uit de fles. Tot nu toe ben ik nog niet alleen thuis geweest met beide kinderen, dat hoeft ook nog een paar weken niet dankzij de vrije dagen van mijn man.

Ik vind het heel leuk om ze samen te zien. Koen is zo'n blonde reus naast die kleine, donkere Noor. En dan met z'n allen op de bank of in de tuin, echt een gezin!

Koen was ook zo'n flinke baby, maar ook mooi in proportie. Echt een 'mannetje', met brede schouders en stevige benen en billen. En nog steeds.

Wie weet kunnen we Merlijn en Noor ooit aan elkaar voorstellen. Hoe laat is hij ter wereld gekomen? Ze zullen toch niet meer dan een paar uur schelen...
 
Hoi Sterre,

Nu net je verhalen gelezen op babywijzer.net. En je foto gezien... Leuk om nu een gezicht te hebben bij degene met wie ik schrijf!
Je verhalen zijn allemaal superherkenbaar voor me. Vooral dat borduren... en het 'niets' kunnen doen en eigenlijk wel graag wat willen doen.
Maar ik kreeg wel kippevel bij het gedetailleerde verslag van die fluxus. Jasses, wat een afschuwelijke ervaring. Kun je het je nog allemaal goed herinneren of heb je van anderen moeten horen hoe alles precies gegaan is? Gelukkig inderdaad dat het zo snel weer goed met je ging en dat je weer naar huis kon.

Ik ben zo blij dat ik nu van die enorme buik af ben en dat ik weer de puf heb om dingen te ondernemen. Misschien doe ik wel te veel, maar aan de andere kant, wat is te veel? Zolang ik me er goed bij voel, is het niet te veel. Wel voel ik aan het eind van de dag mijn buik weer wat meer, maar goed, na de 'laatste' voeding (tussen 21.00 en 22.00 uur) kruip ik dan zelf ook in bed. En dat wil wat zeggen, want voorheen lagen we nooit voor half één op bed.

Merlijn is 12 uur eerder geboren dan Noor, nl. om 9.10 uur. Dus toch wel iets meer dan een paar uur verschil. En ik las dat je naaste familie hebt in Drenthe. Ik woon nog verder richting Waddenzee, dus wie weet wordt het ooit wel wat met die kennismaking...

Ik was deze week 's avonds een aantal keren alleen met de twee kids. Gisteren was het echt lastig, want Merlijn had honger, terwijl onze dochter net zo'n beetje naar bed moest. Ik heb wel even in dubio gestaan; eerst voeden (maar dan ben je zo weer 45 min. verder) of eerst haar op bed brengen? Uiteindelijk is het het laatste geworden, maar toen was Merlijn het ook echt spuugzat (ik had hem nog een beetje rustig kunnen houden met een vinger in zijn mond). Keihard brullen; echt zielig vond ik het toen wel. Vervolgens moest onze dochter ook nog huilen in bed, omdat zij hem zo hard hoorde brullen. Maar toen ik even later bij haar keek, lag zij gelukkig lekker te slapen. En ook Merlijn was toen weer tevreden... Maar goed, het kostte me wel de nodige inspanning en zweetdruppeltjes...
Zulke dingen zullen nog wel vaker voorkomen, vrees ik...

Tot gauw, groetjes, Anne X
 
Hoi Anne,
Ja, het is een spannend verhaal geworden. Niet de bedoeling, ik was liever klaar geweest na die fijne bevalling, maar soms zijn feiten gekker dan fictie...

Tja, twee kinderen nu... Gelukkig heeft mijn man de komende weken vrij genomen op de dagen dat Koen niet naar het kdv gaat, zodat mijn vuurdoop 'alleen thuis met kids' nog even is uitgesteld. Eigenlijk wil ik tegen die tijd ook van de borstvoeding af zijn - omdat ik die eerst afkolf kost het voeden dubbel zoveel tijd. En Koen heeft haarfijn door dat je handen dan gebonden zijn.

Vanmorgen wel erg gelachen, Koens vriendje Rijk (van het kdv) was op kraambezoek. Met zijn ouders natuurlijk, met wie wij het goed kunnen vinden. Rijk heeft zelf in november een zusje gekregen. Hoe die kereltjes op elkaar reageren, enig om te zien! Hopelijk worden hun zusjes ook vriendinnetjes, zij schelen immers ook maar een paar maanden.

Ik woon zelf in het midden van het land, maar wij gaan in mei op vakantie naar Groningen. In een huisje in een Landal Greenpark bij het Louwersmeer. Is dat bij jullie in de buurt?
 
Hoi Sterre,

Guess what? Dat huisje van Landal Greenpark is nog geen 10 kilometer bij ons vandaan. Je komt op de weg er naar toe vrijwel bij ons huis langs... Normaalgesproken, als het weer het enigszins toe laat, gaan wij wandelen in het Lauwersmeergebied, dus voor ons erg bekend gebied daar. Zo zie je maar weer, toeval bestaat niet!!!

Wij zitten echt in een levensfase waarin veel van onze vrienden ook een tweede kind krijgen c.q. hebben gekregen. En het is inderdaad erg leuk om te zien hoe de kids op elkaar en op de baby's reageren. Toch kan ik nog niet zeggen dat onze dochter echt samenspeelt met haar leeftijdsgenootjes, maar het hangt er ook wel een beetje vanaf om wie het gaat. Vanmiddag hadden wij vrienden op bezoek met een zoon van een half jaar ouder als onze dochter (en hun dochter is van november jl.), maar vandaag was het niet zo'n succes. Hij was vandaag een beetje druk, en onze dochter staat het dan allemaal maar een beetje aan te zien. Soms echter gaat het ook wel heel goed. Nou ja, volgende keer beter. Vandaag amper aan een fatsoenlijk gesprek met hen toegekomen door/dankzij de kids. Grappig dat dat dan ook zo verandert. Voorheen was werk erg belangrijk, terwijl nou de meeste gesprekken over de kinderen en hun ontwikkeling gaan.

En lastig met die borstvoeding... Wou Noor niet goed happen? Dit kost inderdaad wel heel veel tijd. Ik vind nu al dat borstvoeding alleen al heel veel tijd vergt. Een vriendin van mij deed het op dezelfde manier als jij, en die heeft het 11 weken volgehouden. Nou, dat had ik nooit gered. Ik vind het knap dat je het zo doet!

Onze dochter begint de baby al gewoner te vinden, gelukkig. Als hij huilt, zegt ze dat wij hem op moeten pakken. Verder gaat ze niet meer op het bed springen als ik daar aan het voeden ben, maar scharrelt wat in het rond of gaat daar t.v. kijken. Vanochtend had ze echter wel iets anders bedacht, nl. "Hoe lang kan ik schreeuwen bij Merlijn in de buurt voordat mama er iets van zegt?". Niet zo lang dus, en toen ik haar buiten de deur van de slaapkamer zette (wij wonen gelijkvloers, dus ik hoef niet bang te zijn dat ze van een trap afvalt of wat dan ook), was het weer klaar. Af en toe heeft ze nog even een grens nodig, maar die accepteert ze dan ook gauw. Wat ik verder heel leuk vind, is dat zij ook van iedereen een klein cadeautje krijgt. Ze kan dan ook heel goed aangeven dat het ene voor 'de baby' is en het andere voor haar. En als de baby dan later groot is, gaan ze er samen mee spelen. Geweldig toch, voor een kind dat nog twee moet worden...

Ik moet er nog erg aan wennen, dat als ik Merlijn aan het verschonen ben, hij alle kanten op kan plassen. Gisteren plaste hij over zichzelf heen en tegen de muur aan en vandaag was de hele commode natgeplast... Ik ben er nog niet altijd op bedacht. Nou ja, komt vanzelf, zullen we maar denken...

Tot gauw, groetjes, Anne X
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan