Lara; Zoveel negatieve testen gezien.. Dan probeer ik het ook langer vol te houden, nu je weet dat je een goede cyclus hebt gehad met een mooie eisprong en dat nog wel op dag 17. Alles zit mee deze ronde tot nu toe en als je dan die teleurstelling krijgt van een negatieve test, dan denk je echt waar heb ik het weer voor gedaan. Dus vandaar dat ik het zo lang mogelijk uitstel.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
PCOS, Letrozol
- Onderwerp starter SofiaaB
- Startdatum
WOOOOOOOOOOO... Ik geloof me eigen ogen niet!!! ZWANGERRRRR; 2-3 weken geeft de CB test aan.. houdt in dat ik tussen de 4 en 5 weken zwanger ben!!!
Damens na 2 jaar bezig geweest te zijn is het gelukt! Sooo Happy! Nu hopen dat alles goed mag blijven gaan!???#relaxstand!
Damens na 2 jaar bezig geweest te zijn is het gelukt! Sooo Happy! Nu hopen dat alles goed mag blijven gaan!???#relaxstand!
@femke Succes met je eerste ronde letrozole dan binnenkort ?
@Heefteenwens ooooh proficiat! ? wat gaat het hier plots hard op het forum ?
Pffff hier stapelen de discussies zich de voorbije dagen op. Mijn man wilt graag naar het ziekenhuis gaan om zich te verder te laten onderzoeken. Dat is geen probleem. Hij wil maar graag dat ze dan een oorzaak zouden vinden, al is die kans echt heel klein. Nu wil hij nog geen IVF starten maar eerst nog een aantal maanden gewoon zo proberen met de letrozole. Wanneer ik hem dan vraag hoe lang hij dat dan nog wil proberen, komt er geen antwoord. Ik heb hem nu duidelijk gezegd dat ik niet van plan ben om nog veel geld te geven aan de gynaecoloog en de medicatie wanneer de kans bijna 0 is dat het zo zal werken. Dan zouden we nog heel lang bezig kunnen zijn. Ik wil graag verder. Hij ziet ivf als iets dat je probeert als laatste optie maar ik denk dat het bij hem nog niet is doorgedrongen dat we aan de 'laatste optie' zijn aangekomen. Wanneer volgende week mijn menstruatie doorkomt, bel ik in ieder geval al naar het ziekenhuis voor een afspraak. Daar is hij ook akkoord mee. Hij wil dan de resultaten van onderzoeken e.d. afwachten om een beslissing te maken. Ik heb hem ook gezegd dat de kans dat er iets gevonden wordt dus erg klein is en dat de kans dat de artsen ivf voorstellen zeer groot is. Wat ook niet helpt is dat mijn schoonzus indertijd 10 pogingen met ivf nodig had om zwanger te geraken. Hij is natuurlijk bang dat het bij ons ook zo zou zijn. Wanneer ik dan zeg dat die situatie wel echt helemaal anders is (zij was al boven de 35, ik ben er 27), is hij toch niet helemaal overtuigd precies. Ik ben gisteren bij mijn ouders langs geweest en heb er met mijn moeder over gesproken. Zij had natuurlijk gehoopt dat geen enkele van haar kinderen door die medische molen zou moeten maar ze is net als ik positief ingesteld en helemaal klaar om ons te steunen. Zondag gaan we bij hen eten. Ik hoop dat we het er dan even over kunnen hebben en dat zij een succesverhaal kunnen vertellen (zelf maar een paar pogingen nodig gehad) om het verhaal van de schoonzus te counteren. Hij vindt ook dat ik alle beslissingen maak en dat hij niets te zeggen heeft en dat we 'van het 1 naar ander' springen. Wanneer ik dan er met hem over wil spreken en een gulden middenweg wil vinden komt er weer geen antwoord. Ik stel dan voor om nog een vast aantal rondes af te spreken dat we dan eventueel nog kunnen vragen om met de letrozole verder te gaan. Ik vraag hem hoe hij dit dan ziet en dan komt ze niets. Heel vermoeiend allemaal. Ik heb er al 3 nachten bijna niet van geslapen. Hopelijk kan hij het allemaal wat verder verwerken en kunnen we er binnenkort normaal over praten want dit trek ik niet veel langer. Er moet hier ergens een doorbraak in komen voor ik barst.
Sorry voor het lange bericht ?. Het moest me allemaal even van het hart.
@Heefteenwens ooooh proficiat! ? wat gaat het hier plots hard op het forum ?
Pffff hier stapelen de discussies zich de voorbije dagen op. Mijn man wilt graag naar het ziekenhuis gaan om zich te verder te laten onderzoeken. Dat is geen probleem. Hij wil maar graag dat ze dan een oorzaak zouden vinden, al is die kans echt heel klein. Nu wil hij nog geen IVF starten maar eerst nog een aantal maanden gewoon zo proberen met de letrozole. Wanneer ik hem dan vraag hoe lang hij dat dan nog wil proberen, komt er geen antwoord. Ik heb hem nu duidelijk gezegd dat ik niet van plan ben om nog veel geld te geven aan de gynaecoloog en de medicatie wanneer de kans bijna 0 is dat het zo zal werken. Dan zouden we nog heel lang bezig kunnen zijn. Ik wil graag verder. Hij ziet ivf als iets dat je probeert als laatste optie maar ik denk dat het bij hem nog niet is doorgedrongen dat we aan de 'laatste optie' zijn aangekomen. Wanneer volgende week mijn menstruatie doorkomt, bel ik in ieder geval al naar het ziekenhuis voor een afspraak. Daar is hij ook akkoord mee. Hij wil dan de resultaten van onderzoeken e.d. afwachten om een beslissing te maken. Ik heb hem ook gezegd dat de kans dat er iets gevonden wordt dus erg klein is en dat de kans dat de artsen ivf voorstellen zeer groot is. Wat ook niet helpt is dat mijn schoonzus indertijd 10 pogingen met ivf nodig had om zwanger te geraken. Hij is natuurlijk bang dat het bij ons ook zo zou zijn. Wanneer ik dan zeg dat die situatie wel echt helemaal anders is (zij was al boven de 35, ik ben er 27), is hij toch niet helemaal overtuigd precies. Ik ben gisteren bij mijn ouders langs geweest en heb er met mijn moeder over gesproken. Zij had natuurlijk gehoopt dat geen enkele van haar kinderen door die medische molen zou moeten maar ze is net als ik positief ingesteld en helemaal klaar om ons te steunen. Zondag gaan we bij hen eten. Ik hoop dat we het er dan even over kunnen hebben en dat zij een succesverhaal kunnen vertellen (zelf maar een paar pogingen nodig gehad) om het verhaal van de schoonzus te counteren. Hij vindt ook dat ik alle beslissingen maak en dat hij niets te zeggen heeft en dat we 'van het 1 naar ander' springen. Wanneer ik dan er met hem over wil spreken en een gulden middenweg wil vinden komt er weer geen antwoord. Ik stel dan voor om nog een vast aantal rondes af te spreken dat we dan eventueel nog kunnen vragen om met de letrozole verder te gaan. Ik vraag hem hoe hij dit dan ziet en dan komt ze niets. Heel vermoeiend allemaal. Ik heb er al 3 nachten bijna niet van geslapen. Hopelijk kan hij het allemaal wat verder verwerken en kunnen we er binnenkort normaal over praten want dit trek ik niet veel langer. Er moet hier ergens een doorbraak in komen voor ik barst.
Sorry voor het lange bericht ?. Het moest me allemaal even van het hart.
Oh en misschien nog even bij vertellen dat ik nog voor 1 ronde letrozole heb liggen. Die ga ik nog wel gebruiken al zal het zonder echo zijn maar mijn cyclus is voorspelbaar genoeg. Daarna hoop ik dat we al meer duidelijkheid hebben over hoe en wat.
En mijn moeder is al helemaal enthousiast ook dat de kans op een tweeling nu groter is ?. Ik ben zelf deel van een IVF-tweeling en mijn moeder zegt dat dat 'nog zo leuk is'! Al lijken mij die baby-maanden supervermoeiend ?. Ben benieuwd ?
En mijn moeder is al helemaal enthousiast ook dat de kans op een tweeling nu groter is ?. Ik ben zelf deel van een IVF-tweeling en mijn moeder zegt dat dat 'nog zo leuk is'! Al lijken mij die baby-maanden supervermoeiend ?. Ben benieuwd ?
Jeetje @mateke wat een nare en vervelende wending heeft alles gekregen. en in wat een *** situatie bevinden jullie je zeg! Je man had dit natuurlijk niet verwacht en heeft ook een verwerkingsproces door te gaan net als jij eigenlijk in het begin met PCOS. Hoe graag jij ook verder wil, geef hem ook de tijd om de verwerking te kunnen aangaan en wie weet gaat hij alles dan wel anders in zien. ik weet nog toen pcos bij mij werd geconstateerd ging ik ook onwijs in denial en wilde ik ook alles tot op de bodem uitgezocht hebben, dus daar kan ik je man wel in vinden. Neemt natuurlijk niet weg dat jij gewoon verder wilt! dat van je schoonzus werkt inderdaad ook niet mee maar hij moet ook realistisch blijven en bedenken dat inderdaad niet elke lichaam hetzelfde werkt, wellicht hebben jullie wel maar 1 poging IVF nodig, dusik snapje frustratie volledig. Ik ben blij dat dit forum bestaat en je daar hopelijk wat verlichting in kunt vinden. Wij steunen je 100% wellicht moet je man eens met een proffessional hier over praten, of wellicht inderdaad samen zodat hij kan horen dat ivf gewoon de oplossing voor jullie gaat zinjn. je wilt inderdaad niet nog meer tijd verspillen want zo voelt het. Gelukkig ben je wel ngog jong en is er veel mogelijk maar leeftijd zou geen rol moeten spelen in hoe graag en wanneer je zwanger moet worden dus ik snap echt volledig dat je heir gewoon voor wilt gaan en deze kans wil pakken. jeetje lastig meis. en wij maar zeuren over letrozol, voel me er stiekem gewoon schuldig over.. heel veel sterkte meis en je kunt altijd op ons terug vallen!
@heefteenwens OOOOOOOH MY GOD WAT GOED!!!!! gefeliciteerd en dik verdiend en wat ben je al ver!!! had je niks gemerkt?
ik zit vandaag op 3dpo en heb sinds gister al onwijze menstruatie krampjes, lijkt me wel wat vroeg toch voor menstruatie? ook een soort spierpijn achtig gevoel in mijn liezen. ook had ik vanmorgen troebele urine en dat had ik eind november ook en vlak daarna bleek ik zwanger. Herkent iemand dat? of is dit puur toeval? ik heb geen blaasontsteking! vond het meer echt toevallig.
@heefteenwens OOOOOOOH MY GOD WAT GOED!!!!! gefeliciteerd en dik verdiend en wat ben je al ver!!! had je niks gemerkt?
ik zit vandaag op 3dpo en heb sinds gister al onwijze menstruatie krampjes, lijkt me wel wat vroeg toch voor menstruatie? ook een soort spierpijn achtig gevoel in mijn liezen. ook had ik vanmorgen troebele urine en dat had ik eind november ook en vlak daarna bleek ik zwanger. Herkent iemand dat? of is dit puur toeval? ik heb geen blaasontsteking! vond het meer echt toevallig.
@stephanie Ja ik snap dat hij nog aan het verwerken is, maar hij wil er ook met niemand over praten terwijl ik denk dat dat net goed zou zijn voor hem. Hij kan nogal een doemdenker zijn langs de ene kant en langs de andere kant zit hij echt heel duidelijk in de ontkenningsfase. Ik ga proberen om hem gewoon te laten doen en te zien wat er komt. Kans is groot dat hij gewoon niks zegt helaas ?. Maar goed. Afwachten of ik volgende week donderdag of vrijdag ongesteld wordt en dan een afspraak maken en dan zien we wel zeker. Die wachtweken hebben nog nooit zo lang geduurd ?.
Over die krampjes die je hebt kan ik niet meespreken ?. Ik heb zelf sinds een paar dagen na ovulatie rechts regelmatig wat krampjes of zo een soort druk maar gezien de kans klein is dat ik gewoon zo zwanger ben, ben ik niet meteen een referentiepunt vrees ik ?
Over die krampjes die je hebt kan ik niet meespreken ?. Ik heb zelf sinds een paar dagen na ovulatie rechts regelmatig wat krampjes of zo een soort druk maar gezien de kans klein is dat ik gewoon zo zwanger ben, ben ik niet meteen een referentiepunt vrees ik ?
@Heefteenwens, GEFELICITEERD? Geniet ervan na 2 jaar!
@Mateke, jeetje wat heftig allemaal. Wat ik de laatste tijd heel vaak hoor is "jullie moeten het samen doen, zorg dat je elkaar niet verliest". Ik denk dat wij als vrouwen al vrij snel met onze neus op de feiten worden gedrukt als ons lijf het niet doet. Dan moeten we ons niet druk maken, ons er niet mee bezig houden bla bla bla. Ik denk dat de mannen pas met hun neus ergens bovenop worden geduwd als zij dan onderzocht moeten worden en dat hij nu in de fase zit, waar jij bij jouw lijf al voorbij bent. Ik denk dat het goed is dat je die afspraak maakt. Misschien kunnen jullie het er dan tot die tijd iets minder over hebben, om te zorgen dat het niet tussen jullie in komt te staan? Het is natuurlijk altijd makkelijk als je niet zelf in deze situatie zit. Ikzelf kan niet zo goed tegen onzekerheid en ik zou ook doorwillen, ook om zo snel mogelijk de zekerheid te hebben dat het goed komt. Ik begrijp jou dus heel goed en ik zou waarschijnlijk net als jij proberen om die IVF gewoon erdoorheen te krijgen.
@Mateke, jeetje wat heftig allemaal. Wat ik de laatste tijd heel vaak hoor is "jullie moeten het samen doen, zorg dat je elkaar niet verliest". Ik denk dat wij als vrouwen al vrij snel met onze neus op de feiten worden gedrukt als ons lijf het niet doet. Dan moeten we ons niet druk maken, ons er niet mee bezig houden bla bla bla. Ik denk dat de mannen pas met hun neus ergens bovenop worden geduwd als zij dan onderzocht moeten worden en dat hij nu in de fase zit, waar jij bij jouw lijf al voorbij bent. Ik denk dat het goed is dat je die afspraak maakt. Misschien kunnen jullie het er dan tot die tijd iets minder over hebben, om te zorgen dat het niet tussen jullie in komt te staan? Het is natuurlijk altijd makkelijk als je niet zelf in deze situatie zit. Ikzelf kan niet zo goed tegen onzekerheid en ik zou ook doorwillen, ook om zo snel mogelijk de zekerheid te hebben dat het goed komt. Ik begrijp jou dus heel goed en ik zou waarschijnlijk net als jij proberen om die IVF gewoon erdoorheen te krijgen.