He meiden! Heb even van twee weken bijgelezen, veel ontwikkelingen zeg. Ik ben zelf even een maand of twee weg geweest, merkte dat ik mezelf een beetje gek zat te maken rondom de 'wachtbank-tijd'. Daarnaast zaten we midden in een verhuizing (naar een andere stad, dus ook weer intake in nieuw ziekenhuis etc, verliep gelukkig heel soepel).
In het nieuwe ziekenhuis weer een ronde helemaal gevolgd, omdat ik eerst met 2,5mg letrozol een redelijk lange cyclus had, maar toen ineens een bloeding kreeg met 27 dagen. Bleek achteraf gelukkig gewoon een goede eisprong te zijn geweest
Welnu; rondom de verhuizing was ook mijn NOD, maar doordat het steeds zo onregelmatig was en ovulatietesten bij mij niets aangeven, had ik nog niet bedacht wanneer ik wilde gaan testen. Na de eerste nacht in het nieuwe huis werd ik heel vroeg wakker en had ik het gevoel: ik moet nu testen! Er kwam met héél veel fantasie een streepje op
Daarna een CB early gedaan, en daar stond het ook echt. Zwanger! Jeetje, zo bizar en spannend.
Inmiddels ben ik 6,5 week en heb ik dinsdag mijn eerste echo. Ben echt bloedzenuwachtig.
Wilde het toch even delen omdat ik zelf echt heel veel hoop haalde uit de verhalen hier als het was gelukt. Nu maar heel hard duimen dat alles goed blijft gaan. Ben in elk geval héél moe en af en toe flink misselijk, dus dat zie ik maar als een goed teken.
Liefs!
