Lieve allemaal,
Ik deel dit verhaal om elkaar te kunnen inspireren en verschillende visies met elkaar te delen. Ze hebben mij ook verschillende opties aangeboden, maar wilde zo graag bij de natuurlijke weg blijven ook voor de bijwerkening en medische redenen.
Ik geloof in de kracht van het leven en de kracht van ons mensen. Ieder het zijne natuurlijk, maar van elkaar kun je leren en daardoor verbinden.
Een kinderwens, het verlangen om een kindje te krijgen is zo prachtig maar tegelijkertijd kan het ook zorgen voor onzekerheden.
Wat doen onze gedachten met ons? En welke gedachten hebben de overhand?
Ik schrijf iets over mezelf om je/jullie te kunnen inspireren.
Ik ben ondernemer, coach en schrijver. Mijn grootste wens was om jong moeder worden en op mijn 24 ste kreeg ik mijn eerste kind. Ik bleef een groot gezin voor me zien en ik kreeg vier mooie kinderen met een alle vier een prachtige ziel. Ik geniet elke dag van hen en ben elke dag dankbaar voor mijn schatten.
Toen mijn ex ons een jaar bedroog en vreemd ging ben ik gescheiden. Ik was alleen met de kinderen.
Door de tijd heen had ik een wensenlijstje gemaakt van hoe mijn ideale man zijn karakter moest zijn. Ik ontmoette mijn grote liefde ! Alles op het lijstje kwam overeen met mijn liefde, alleen ik had één ding niet geschreven en dat was zijn leeftijd. Hij is twintig jaar jonger dan ik ben. Blijkbaar was het niet belangrijk geweest, anders had ik het vast opgeschreven.
We maakten een lange reis, letterlijk en figuurlijk. Hij vroeg me ten huwelijk op Bali, we trouwden met de kinderen erbij, in een klein gezelschap in september 2019.
We hadden ( hebben) een intens verlangen om ons gezin uit te breiden. Hij is vader en vriend voor de jongste twee en beste vriend voor de oudste twee kinderen.
Voordat we trouwden liet ik mijn spiraaltje verwijderen bij de gynaecoloog die mij vertelde dat ik een hele kleine, echt hele kleine kans had om nog zwanger te worden. Ik was toen 45 jaar jong ?. Bij het weggaan drukte ze me nog even op het hart dat de meeste vrouwen nu in de overgang gaan, dat de kans echt heel klein is om zwanger te worden en dat als ik zwanger zou zijn, de kans groot is op een meerling.
Ik dacht nog, we zullen wel zien. Er bestaat altijd nog magie en er gebeuren wonderen!
We bespraken wat de gynaecoloog ons vertelde, mijn man wilde geen ‘hulp’ om zwanger te worden. Hij zei als het ons gegeven is, dan komt het. We hebben al kinderen. En als het ons gegeven wordt dan komen ze.We hebben gewenst, verlangd, erop vertrouwt en losgelaten.
Door de tijd heen hebben we van alles gevonden, als eerste ( nog voor ons trouwen) een meisjes slofje, een jongens speentje, een klein sportschoentje voor een jongen. Een knuffeltje, een knuffel met een speentje eraan, een slabbetje. Zelfs een knuffel in de struik in de voortuin. We dachten telkens, zou dit een teken zijn?
Ik bleef mezelf zwanger zien. We bleven erin geloven, ook na 29 keer ongesteld te zijn geworden.
We zijn intens gelukkig en genieten elke dag van ons leven samen en met de kinderen.
Mijn man had afgelopen zomer een droom dat ik zwanger was bij de kerstboom. Toen het een paar weken voor kerst was dacht ik nog, dan moet het nu wel gebeuren of … misschien zag hij in zijn droom wel de kerstboom maar dat kan natuurlijk ook volgend jaar zijn.
Ik ben nu 48 jaar jong ? en we zijn bijna 2,5 jaar verder na het bezoek aan de gynaecoloog.
Begin dit jaar in januari werd ik niet gelijk ongesteld, terwijl ik over het algemeen best regelmatig ben. We liepen langs een drogisterij en mijn man wilde graag een test kopen, ik wilde het liever over een paar dagen doen als ik meer dagen overtijd zou zijn.
Eenmaal thuis schonk ik een wijntje voor ons in. Hij zei: waarom zouden we voor een tientje de test niet doen? Ik ben er zenuwachtig door. De wijn smaakte me niet en ik dacht… Hij heeft gelijk en ik bestelde een test, die werd thuisbezorgd.
Een beetje lacherig deden we de test. Tot onze grote verbazing zagen we een kruisje. Was ik nou echt zwanger? En we lazen opnieuw de bijsluiter. Zien we wel een kruisje? Er moest een kruisje staan en dat stond er. Jaaa! Er was een magisch wonder gebeurd. Het is gelukt! Een intens dankbaar moment. Een moment wat bijna niet te bevatten is.
We kochten gelijk nog een test voor de volgende morgen ( het zekere voor het onzekere) en een pak blauwe en roze muisjes om het te vieren.
Want elk moment wat je kunt vieren is een feestje waard.
We waren stil, voor ons doen muisstil. Dit is het moment waarop we zolang hebben gewacht! Alles wat we hadden gevisualiseerd, die droom, de gevonden baby spulletjes, het was allemaal met een reden geweest.
Deze week hebben we de eerste echo. En bij ons speelt steeds de gedachte: als de baby(s) maar gezegend zijn met gezondheid en een goede ziel. En de vraag is: krijgt de gynaecoloog gelijk? Is het een tweeling of een meerling ?
We weten het deze week. Ik deel dit verhaal vanuit liefde, om je te inspireren en moed te houden om je verlangens en wensen werkelijkheid te laten worden.
Liefs Marike Vellekoop-Bertram
!! Ben benieuwd of je temperatuur morgen weer hoog is!