@Smus, vooral begrip en ruimte in je familie is wel heel fijn hoor! Ik moest een beetje grinniken om die opmerking van je schoonouders, sorry ? Ik weet niet hoe ik zou reageren, maar gelukkig staan ze er nu naar jullie anders in! Wij zijn de laatste in onze familie, op 1 nichtje na heeft echt iedereen al kids. Dus wij volgen echt met nakomertjes ? In het begin zeiden sommigen ook wel eens: nou jullie mogen wel opschieten! Was ik toen best onzeker door. Maar gelukkig weten alle anderen hoe het gelopen is en dankzij mijn gynaecoloog ben ik daar wel wat minder gevoelig voor geworden hoor!
Het is wel leuk als je familie een beetje enthousiast is. Mijn vader kan echt niet wachten, ondanks zijn twee kleindochters van mn broertje, wil hij dolgraag zijn dochter zwanger zien. Niet pushen, maar gewoon, mijn wens is zijn wens. Zijn vriendin net zo. Is eigenlijk wel heel lief! Mijn moeder is zo druk met haar kleinkids dat er weinig aandacht is voor onze situatie. In het begin wel, maar als ik nu niks laat horen, doet zij dat ook niet. Best pijnlijk soms wel. Het is voor ons allemaal niet vanzelfsprekend is. En we realiseren ons allemaal dat het geen gegeven is, dat je ‘een kind neemt’. Precies wat je zei San! Soms hoor ik mensen dat zeggen en dan denk ik: ging het maar zo makkelijk! En dan gaat het dus ook nog zo makkelijk bij hun haha! Lastig, de opmerkingen over een tweede kindje ook… Bij ons is dat precies andersom, wij willen dolgraag twee kindjes als het ons ooit gegund is, maar ik ben al blij als 1 zou lukken en had die wens al naast me neergelegd. Maar bij ons zeggen heel veel juist: het kan na een eerste zwangerschap ook veranderen, dus sluit het nog niet uit hoor! Waar ik overigens nog steeds boos van wordt is de opmerking: gewoon wat meer loslaten! Dan gaat het vanzelf! ? ? Dan wil ik diegene een gebroken neus slaan, echt!
. Beterschap.