Heb me zeker kunnen inhouden. Sterker nog, ik durf niet eens te testen. Nou gister dus best wel wat vlaagjes lichte misselijkheid gehad. Vanmorgen werd ik wakker, niet misselijk. Geen zere borsten. Shit. Ik meteen helemaal negatief en angstig weer. Oké dus ik ga met de honden wandelen. Ik mis een kuil in het pad en hop, daar ga ik. Enkel verzwikt, knie kapot en vol grind. Kut, dus ik lig daar op de grond best wel wat pijn te hebben, en ik word me toch misselijk! Heb echt 3x overgegeven ofzo. Lig je je daar ellendig te voelen en stiekem dolblij dat je moet barfen. Wat dit traject met je doet zeg. Dus mijn vriend gebeld, die komt me halen met de auto. Op weg naar de auto weer misselijk en barfen. En sindsdien thuis op de bank met icepacks op mn enkel en een emmertje naast de bank, toch wat licht misselijk nog. Jeetje, zou het dan toch? Of komt de misselijkheid van de schrik/pijn? Tsja heb wel ergere ongelukken gehad in het verleden met nog meer pijn en toen ook nooit misselijk geweest of moeten overgeven. Hmmm... either way, ik voel me nu wel beter dan vanmorgen vóór de val toen ik zo onzeker was, want nu heb ik weer hoop. Wat maakt dit traject je toch een twisted persoon he, dat je je beter voelt met een verzwikte enkel en kapotte knie en misselijkheid. Oh well...