Je gevoelens zijn zo herkenbaar FleurBo! Mijn ervaring met IUI. De verpleegkundige die de inseminatie doet, haalt het zaad op bij het lab. Je partner heeft 2 uur van te voren een potje moeten vullen en heeft dat incl labels moeten inleveren. Een daarvan wordt op t potje geplakt. Het zaad is bewerkt en zit in een soort slangetje verpakt en daarop zit een van die labels geplakt (met in ieder geval zijn naam en misschien ook de jouwe). De verpleegkundige haalt de boel dus op en controleert bij jou de gegevens van jou en je partner. Zo weten ze zeker dat t jouw zaad is. En dan zeggen ze ook hoeveel het was en hoeveel er na opwerking over is gebleven.
Dan, hup in de stoel, benen wijd en klaar voor de eendenbek. Dan gepriegel met het slangetje. Als t goed is voel je er niets van en anders misschien wat krampen, mochten ze met het slangetje de baarmoederwand raken. Hatseflats, klaar is kees, broek weer aan en hup naar de uitgang. Je kunt gewoon weer aan het werk als je dat wil. Mocht je krampen krijgen (a la menstruatie), dan kun je een paracetamol nemen.
En dan begint inderdaad de rotste periode, de wachtweken. Mijn eerste iui was ik er zo mee bezig dat ik prompt mega overtijd was. Daarna heb ik bij elke IUI tegen mijn lichaam gezegd 'doe je ding, ik vertrouw je' en heb ik daarna geprobeerd zo goed mogelijk los te laten. Dat is voor mij best moeilijk, maar door t letterlijk uit te spreken, lukte dat beter. En was ik niet mega bezig met wat ik wel of niet voelde. Ik moet ook zeggen dat ik er weinig vertrouwen in had, waardoor de menstruatie niet megahard binnen kwam.
Succes! De eerste keer is altijd het spannendste! Ik moest ook enorm slikken door het felle licht op en de verpleegkundige op ooghoogte van mijn Jeruzalem. Je stelt je toch iets heel romantisch voor bij een bevruchting ?
Ze zeggen trouwens dat vlak erna nog gezellig samen jullie ding doen, ook helpt. Een vrouwelijk orgasme kan nog weleens helpen.