"De dames die al wat langer wachten....."

[quote quote=10586972]Hoi lieve vrouwen, Zwindo: gatsie zeg, wat een enorm vervelende situatie met je schoonfamilie. Super knap hoe je man ermee om gaat, maar ook jij. Het is niet niets, want het is toch je (schoon)familie, waar je graag een goede band mee wilt hebben. Ik begrijp heel goed dat er nu wat dingen verpest zijn, waarvan je niet weet dat dit nog goed komt. Ik snap ook dat je man zich nog loyaal opstelt tegenover zijn moeder. Echt een lastige k*t situatie. Fijn dat jullie er iig zo over kunnen praten. Hopelijk kun je het wat meer naast je neerleggen en meer focussen op dingen die je wél blij maken. Wat goed dat je die voetreflef hebt gedaan! Heel benieuwd naar. Wat doen ze dan zoal? En hoe komen ze erachter dat je baarmoeder zo koud is? Nu veel soepjes, thee en kruikjes? Haha, leuk van de avocado! Hier nog altijd bijna iedere dag avocado! Hoe is het met jullie huis nu? LoveTennis: wat een opluchting dat het niet de ziekte is, die je eerder had genoemd. Nog steeds geen leuk nieuws en wat Zwindo al zei, stom van die vertraging. Maar ook fijn dat het vanzelf oplost en dat jullie hopelijk hierna weer helemaal gezond door kunnen. Hoe gaat het verder met je? Kun je een beetje afleiding vinden deze tijd? Er over praten met familie/vrienden? Lina: ohhhhh wat een geweldig nieuws!!!! Een tweeling! Volgens mij heb ik dat hier wel eens gevraagd, of jullie het leuk zouden vinden om een tweeling te krijgen. Grappig als je daar toen op hebt geantwoord (ik weet het zo niet) en dat terug te lezen. Ik ben gewoon een beetje jaloers, want het is echt mijn grote droom, een tweeling! Geen afgunst hoor, ik gun het jullie ONWIJS!!! Ik snap dat je zielgsgelukkig bent en ik wens jullie (als gezin van 4! omg) echt al het goeds. Kom af en toe even buurten (ben heel benieuwd wat de geslachten gaan worden, niet belangrijk, maar toch heel leuk om te weten). Veel liefs! Welkom Anirbas & PL: niet leuk om aan te sluiten bij dit topic, toch heel erg welkom! PL wat ontzettend k*t dat de ICSI niet dat tweede streepje gaf… ik snap dat jullie verdrietig zijn, dat is logisch ook he! Was dit jullie eerste keer ICSI ooit of ook al lang voortraject gehad? Succes Anirbas, met weer IVF! Hier staan we een beetje stil helaas… voelt stom. Ben al niet heel goed met de herfst, laat staan met het gevoel hebben stil te staan. Onze laatste IUI is nu meer dan een maand geleden. Over een kleine maand hebben we de eerste intake voor IVF en dan zullen we vast nog even moeten wachten. Dat was mijn update, haha. Zit er helaas wat negatief bij. De wens is gewoon zo zo zo groot. En dat probeer ik (vaak) wat los te laten, maar is lastig. Liefs![/quote]
Dank je! Jij ook veel succes met IVF binnenkort. Ugh die wachtperiodes duren zo eindeloos lang he. Ik hoop voor jou dat het dat binnenkort allemaal waard is! Weet je wat ik doe om tijd te doden en om te gaan met teleurstelling? Één keer per maand mag ik van mezelf iets leuk kopen voor de toekomstige baby. Ik zoek dan iets goedkoop of zelfs gratis via één of andere actie. En dat helpt me ook om positief te blijven. Niet dat dat altijd lukt :') maar over het algemeen wel.
en zo heb je al wat spulletjes tegen dat de baby er is. Want dat gaat ooit gebeuren, of de een of andere manier.
 
Lulu Wat balen dat je er momenteel even wat negatief inzit. Hopelijk kom je daar snel weer uit. Ik heb best wel wat meiden gehoord die in de wachtperiode naar IVF toch nog IUI mochten doen. Zou je dat zel ook niet nog kunnen navragen in je ziekenhuis? Als dat je helpt om toch ook weer met een beter gevoel te zitten. Situatie met de schoonfamilie is inderdaad niet best. Merk dat ik daar ook best mee zit. De voetreflex was echt bijzonder. het is wel een beetje zweverig ook en je moet er wel ook voor open staan denk ik. Uiteindelijk is het wel ook echt even ontspannend en dat is toch ook wel heel fijn. Zeker met alles wat er nu gaande is was het echt even welkom om dit te doen. Het gaat er uiteindelijk om dat een aantal drukpunten worden gemasseerd. Ik wist al langer dat ik een koude baarmoeder heb ook al bij acupunctuur gehoord wat ik eerder heb geprobeerd. ik heb altijd koude handen en koude voeten, maar daarnaast als ik met mijn hand over mijn buik ga dan straalt mijn onderbuik ook gewoon echt kou af. Dus ik kreeg inderdaad de tip om verwarmende voedingsmiddelen te eten, als in letterlijk warm maar ook meer knollen, noten, etc. en dan juist groene thee, munt enz.meer laten staan want dat zijn juist weer verkoelende voedingsmiddelen. Dus ga daar zelf ook nog eens naar googlen. Huis kan ik kort over zijn. Door alles is daar niet zo heel veel in gebeurt haha. 
 
Anirbas Wat vervelend dat je arts zich zo anders heeft voorgedaan en eigenlijk jou een beetje heeft voorgelogen. Ik heb zelf ook foto's van binnen gezien met een foto vergelijking van hoe het er normaal uit hoort te zien, daar werd ik niet heel vrolijk van. Vond het wel interessant en ook weer raar om te zien. Die graad 4 las ik ook pas later terug in mijn dossier, ik ben toen gaan googlen wat dit betekend. Ze spraken altijd in de gesprekken over ernstige/zeer ernstige endometriose. Ik dacht toen altijd het zal wel. Bij mij hebben ze echt alleen oppervlakkige plekjes weggehaald, maar de hele boel is bij mij verkleefd van binnen. Het ergste zit in mijn darmen, maar mijn eileiders waren wel helemaal doorgankelijk. Daar heb ik altijd het meeste last van. Tijdens de menstruatie menstrueerde die echt mee, letterlijk (wel minder heftig bloedverlies als de normale menstruatiekant zeg maar). Ik zat altijd 2 a 3 dagen krom van de pijn veelal op de wc. Waarbij pijnstillers niet echt hielpen. Momenteel kan ik mijn menstruaties gewoon zonder pijnstillers doorkomen en valt de pijn in vergelijking met wat het was echt heel erg mee. Ik heb eerst vanuit het ziekenhuis een dietiste gekregen en zelfs acupunctuur geprobeerd om de klachten te minderen, maar dat hielp niet. Uiteindelijk heb ik een consult bij de schrijfster van het endometriose dieet boek geboekt en heb ik nog een keer wat bloedwaardes laten testen en sindsdien heb ik dus veel minder last. Ik heb nog steeds vaak een opgezette buik en mijn darmen rommelen nog steeds (ze bloeden gelukkig niet meer), maar het is allemaal veel handelbaarder. Hebben ze bij jou ook nog gecontroleerd om adenomyose? Ik heb een oud collega die dat had en die ging soms gewoon out door de pijn tijdens haar menstruaties. Ik hoop dat je snel terecht kan voor een 2e operatie. Ga je dan echt voor een operatie om de endo weg te laten halen of ga je voor een second opinion kijkoperatie. Ik heb overigens geen operatie gehad om het weg te laten halen. Ze vonden het risico te groot dat mijn geslachtsorganen die we nu juist nodig hebben beschadigd konden raken. 
 
Hier gaat het verder vandaag ok. De ergste boosheid is wel weggetrokken, maar merk nog steeds dat als ik er echt over nadenk mijn hartslag gewoon omhoog schiet en ik mij gewoon nog steeds kan verbazen over hoe zij met dingen omgaan op dit moment. Daarnaast worstel ik wel echt een beetje met er voor mijn man zijn en mijn eigen gevoel over hoe hij dingen nu aanpakt. Ik vind eigenlijk dat hij alweer veelste veel teruggeeft. Ze zijn nu terug en na de eerste reactie wat hij nog naar zijn moeder had gestuurd waar ze op gereageerd had. Krijgt hij gisteren ineens een appje met de vraag of iets waar we voor zijn uitgenodigd al is geweest. Alsof er niets aan de hand is. Ze hebben hem niet gebeld om te vragen hoe het met hem is of om te vragen of hij langs wilt komen om te praten. Voor hen is het nu net een soort van de normale gang van zaken ofzo. Echt heel bizar. Op dat bericht heeft hij niet gereageerd. Toen kreeg hij wel een berichtje over hoe het met zijn vader gaat, wat dus slecht is want die heeft momenteel gewoon veel pijn. Daar had hij nog wel op gereageerd en toen kreeg hij savonds ineens een appje met de vraag je bent zeker aan het werk, want had je vandaag wel even verwacht... Dat ik echt bij mezelf denk hoe achterlijk kan je zijn. Mijn man reageert nu nog zo lief op alles, waar ik aan een kant bewondering voor heb maar aan de andere kant echt denk laat hun ook maar eens even voelen wat het allemaal met jou doet. Kortom weer een heel verhaal, even dingen van me af schrijven. Hahaha
 




Hoi dames, of heren ?
Mijn man heeft zaad ingeleverd en helaas blijkt hij te weinig zaadcellen te hebben. We komen in aanmerking voor IVF. Voor de zekerheid moet hij 3 maanden later weer zaad inleveren. (Wellicht een virus gehad) en deze kreeg hij later alsnog. 1 dag koorts. Vanaf de koorts dag en dan exact 3 maanden later komen we uit op 17 november. (Dat lukt helaas niet en kan maar 1 keer in de week) Maar zou het ook een week eerder kunnen? 10 november? Komt het op een week aan?
Hopelijk kunnen jullie mij verder helpen!
Groetjes






 
Hi, 
Als antwoord op bovenstaande vraag, de zaadproductie duurt 72 dagen. Na die tijd zijn de zaadcellen volledig 'vernieuwd', en kunnen er dus geen zaadcellen meer tussen zitten die tijdens de koorts-periode zijn geproduceerd. Ik kan me goed voorstellen dat je verder wil, maar het is misschien ook zonde om een 'onbetrouwbare' meting te hebben. Als het zaad dan niet goed is blijf je je misschien afvragen of het toch niet van de koorts kan zijn... Overigens heeft mijn partner ook 2 keer zaadonderzoek gehad. Eerste keer was het niet geweldig, daarna heeft hij 3 maanden geen alcohol gedronken, op z'n voeding gelet, niet gerookt, gestopt met wielrennen, alles wat je maar kan bedenken (ja, bij hem is het alles of niets :p), maar na 3 maanden was de kwaliteit zelfs nog veel slechter. Het blijft altijd een moment opname... Misschien kun je het beste even contact opnemen met de arts om te overleggen? 
 
Bedankt voor je snelle reactie! 72 dagen zijn ongeveer 11 weken. Dus dan zou je wel zeggen dat het kan.
Ik heb mij trouwens sowieso vergist. 28 aug was hij 1 dag koortsig. Dus dan wordt het 1 dec  (3 maanden later) alleen als ik nu reken met 72 dagen dan zit ik wel op midden november.  
Soms word ik zo gek van mijzelf. Elke week duurt te lang  ik kan het onze arts wel vragen maar ik voel me soms dan ook net een zeur dus ik durf dan dit soort dingen niet te vragen.  Maar misschien moet ik dit wel doen. .. 
 
[quote quote=10587068]Lulu Wat balen dat je er momenteel even wat negatief inzit. Hopelijk kom je daar snel weer uit. Ik heb best wel wat meiden gehoord die in de wachtperiode naar IVF toch nog IUI mochten doen. Zou je dat zel ook niet nog kunnen navragen in je ziekenhuis? Als dat je helpt om toch ook weer met een beter gevoel te zitten. Situatie met de schoonfamilie is inderdaad niet best. Merk dat ik daar ook best mee zit. De voetreflex was echt bijzonder. het is wel een beetje zweverig ook en je moet er wel ook voor open staan denk ik. Uiteindelijk is het wel ook echt even ontspannend en dat is toch ook wel heel fijn. Zeker met alles wat er nu gaande is was het echt even welkom om dit te doen. Het gaat er uiteindelijk om dat een aantal drukpunten worden gemasseerd. Ik wist al langer dat ik een koude baarmoeder heb ook al bij acupunctuur gehoord wat ik eerder heb geprobeerd. ik heb altijd koude handen en koude voeten, maar daarnaast als ik met mijn hand over mijn buik ga dan straalt mijn onderbuik ook gewoon echt kou af. Dus ik kreeg inderdaad de tip om verwarmende voedingsmiddelen te eten, als in letterlijk warm maar ook meer knollen, noten, etc. en dan juist groene thee, munt enz.meer laten staan want dat zijn juist weer verkoelende voedingsmiddelen. Dus ga daar zelf ook nog eens naar googlen. Huis kan ik kort over zijn. Door alles is daar niet zo heel veel in gebeurt haha. Anirbas Wat vervelend dat je arts zich zo anders heeft voorgedaan en eigenlijk jou een beetje heeft voorgelogen. Ik heb zelf ook foto’s van binnen gezien met een foto vergelijking van hoe het er normaal uit hoort te zien, daar werd ik niet heel vrolijk van. Vond het wel interessant en ook weer raar om te zien. Die graad 4 las ik ook pas later terug in mijn dossier, ik ben toen gaan googlen wat dit betekend. Ze spraken altijd in de gesprekken over ernstige/zeer ernstige endometriose. Ik dacht toen altijd het zal wel. Bij mij hebben ze echt alleen oppervlakkige plekjes weggehaald, maar de hele boel is bij mij verkleefd van binnen. Het ergste zit in mijn darmen, maar mijn eileiders waren wel helemaal doorgankelijk. Daar heb ik altijd het meeste last van. Tijdens de menstruatie menstrueerde die echt mee, letterlijk (wel minder heftig bloedverlies als de normale menstruatiekant zeg maar). Ik zat altijd 2 a 3 dagen krom van de pijn veelal op de wc. Waarbij pijnstillers niet echt hielpen. Momenteel kan ik mijn menstruaties gewoon zonder pijnstillers doorkomen en valt de pijn in vergelijking met wat het was echt heel erg mee. Ik heb eerst vanuit het ziekenhuis een dietiste gekregen en zelfs acupunctuur geprobeerd om de klachten te minderen, maar dat hielp niet. Uiteindelijk heb ik een consult bij de schrijfster van het endometriose dieet boek geboekt en heb ik nog een keer wat bloedwaardes laten testen en sindsdien heb ik dus veel minder last. Ik heb nog steeds vaak een opgezette buik en mijn darmen rommelen nog steeds (ze bloeden gelukkig niet meer), maar het is allemaal veel handelbaarder. Hebben ze bij jou ook nog gecontroleerd om adenomyose? Ik heb een oud collega die dat had en die ging soms gewoon out door de pijn tijdens haar menstruaties. Ik hoop dat je snel terecht kan voor een 2e operatie. Ga je dan echt voor een operatie om de endo weg te laten halen of ga je voor een second opinion kijkoperatie. Ik heb overigens geen operatie gehad om het weg te laten halen. Ze vonden het risico te groot dat mijn geslachtsorganen die we nu juist nodig hebben beschadigd konden raken. Hier gaat het verder vandaag ok. De ergste boosheid is wel weggetrokken, maar merk nog steeds dat als ik er echt over nadenk mijn hartslag gewoon omhoog schiet en ik mij gewoon nog steeds kan verbazen over hoe zij met dingen omgaan op dit moment. Daarnaast worstel ik wel echt een beetje met er voor mijn man zijn en mijn eigen gevoel over hoe hij dingen nu aanpakt. Ik vind eigenlijk dat hij alweer veelste veel teruggeeft. Ze zijn nu terug en na de eerste reactie wat hij nog naar zijn moeder had gestuurd waar ze op gereageerd had. Krijgt hij gisteren ineens een appje met de vraag of iets waar we voor zijn uitgenodigd al is geweest. Alsof er niets aan de hand is. Ze hebben hem niet gebeld om te vragen hoe het met hem is of om te vragen of hij langs wilt komen om te praten. Voor hen is het nu net een soort van de normale gang van zaken ofzo. Echt heel bizar. Op dat bericht heeft hij niet gereageerd. Toen kreeg hij wel een berichtje over hoe het met zijn vader gaat, wat dus slecht is want die heeft momenteel gewoon veel pijn. Daar had hij nog wel op gereageerd en toen kreeg hij savonds ineens een appje met de vraag je bent zeker aan het werk, want had je vandaag wel even verwacht… Dat ik echt bij mezelf denk hoe achterlijk kan je zijn. Mijn man reageert nu nog zo lief op alles, waar ik aan een kant bewondering voor heb maar aan de andere kant echt denk laat hun ook maar eens even voelen wat het allemaal met jou doet. Kortom weer een heel verhaal, even dingen van me af schrijven. Hahaha[/quote]
Dus met het endometriose dieet boek was je wel geholpen? Super dat het nu beter gaat! Weet je nog van welke auteur dit boek is? Ik probeerde het te vinden maar er zijn precies verschillende boeken.
bij mij zijn er voorlopig geen aanwijzingen van adenomyose gevonden. Er was niets afwijkend te zien op de mri en ik heb bv ook geen heftige bloedingen. Voorlopig ga ik er dus vanuit dat ik enkel endometriose heb (?).
ik zou graag een operatie hebben waarbij de endometriose echt wordt weg gehaald. Maar dan enkel door een arts die ik echt vertrouw en dat is momenteel nog een hele zoektocht.
wat erg, de situatie met je schoonvader. Ik heb ook de vorige pagina's even gelezen. Ik vind wel dat jullie sterk om gaat met de situatie. Misschien is dat ook wel een gevolg van het ziek zijn en een heel fertiliteitstraject dat we moeten doorstaan? Ik denk dat soms toch dat ik me de tijd op een bepaalde manier ook wel sterker word. Een klein zilver randje aan een rotsituatie :)
ik mag vandaag beginnen met Rekovelle spuiten. Spannend! Mijn vriend heeft, sinds we proberen een kindje te krijgen, het vaak moeilijk gehad: soms schrik en twijfels. Maar vandaag zei hij heel enthousiast: "Allez, ik ga papa worden!" En dat vond ik zo lief ? (stiekem moest ik een heel klein beetje er om wenen).
 
Hi dames, al zoekende naar wat informatie kwam ik op dit forum terecht. Sinds begin 2020 gestopt met de pil onder het mom van 'als het komt, dan komt het'. Helaas na 2 jaar nog steeds niets gebeurd, dus gerichter aan de slag gegaan (ovulatietesten, temperaturen, cervixslijm checken enz), maar mocht helaas nog steeds niet baten. Inmiddels bij gynaecoloog langs geweest, op endo gecheckt aangezien mijn moeder dat heeft maar was geen indicatie voor, bloedtest gedaan met goede uitslag, spermatest prima, en waarschijnlijk volgende week voor HSG.
Maak mezelf natuurlijk helemaal gek met spookverhalen en raak soms het vertrouwen kwijt. Zoals de titel al zegt: dames die wat langer wachten. Ik wacht 3 jaar en ik vind het moeilijk om positief te blijven. Dus lees graag met jullie mee en wellicht vinden we wat lotgenoten :) 
En hopelijk natuurlijk voor ieder van ons mooie toekomstige dingen te vieren!
 
Dit is nu al poging 3 om iets te posten
Gebruiker het klopt wat PL zegt elke 3 maanden vernieuwd het zaad van de man en koorts kan daar een negatief effect op hebben. Wij hebben wel ook gemerkt dat stress een belangrijke factor is want bij mijn man was het zaad heel slecht in een periode dat hij veel stress had. Dus probeer ook niet te streng te zijn in dingen. Zelfde geldt voor onszelf natuurlijk.
 
Anirbas wat fijn en spannend dat je begonnen bent succes! Hopelijk binnenkort een mooie controle echo met veel mooie follikels. Wat schattig dat je vriend zo reageert. Gewoon dat potieve vasthouden! Ik had in mijn eerdere bericht de linkjes naar het endometriose dieetboek en naar een specialistische endometriose afdeling in den haag toegevoegd, maar nu maar even zo. Het boek is endometriose te lijf door Stephanie van Hulst op de site van het boek kan je ook een online consult met haar aanvragen. Ik vond dat zelf heel fijn want hebben de toepassing van het dieet op mijn lijf besproken wat mij echt heeft geholpen. Die endometriose afdeling in den haag heet endometriose in balans. Ik heb er zelf nog geen ervaring mee maar heb het wel vaker voorbij zien komen/dat ik erop gewezen ben door behandelaars.
Andere gebruiker welkom! Wat vervelend dat jullie al 3 jaar bezig zijn om jullie wens in vervulling te laten gaan. Ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is om positief te blijven. Hoop dat het jullie toch snel mag lukken.
 
Hier maar goed dat we onze rustmaand hebben genomen, want deze dame heeft corona. Mijn eisprong was deze maand ineens ook weer flink wat later dag 21, dus ik denk dat mijn lichaam het al wist voordat ik ziek werd. Gelukkig vallen de klachten mee  maar jezus wat wordt ik moe van het hoesten. Echt verschrikkelijk. Als ik er nou nog een sixpack aan over zou houden... hahaha.
 
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan