"De dames die al wat langer wachten....."

Ben nu heel internet aan het doorspitten met als zoekopdracht test negatief, toch zwanger. Ik wil het gewoon niet geloven dat het vanmorgen negatief was. Iemand die toevallig zon soort verhaal weleens heeft gehoord? 
 
Knuffeltjeee het kan vast, maar ik zou ik als ik jou was en je blijft t maar niet geloven, door blijven testen. Kijk weet je, een test zegt niets he en als de andere signalen op groen staan...Ik temperatuur altijd en daar haal ik altijd veel uit. Dat zorgt er voor dat ik vaker niet dan wel test. Die misselijkheid zegt bij mij nl niets, die borsten ook niet, etc. Mijn temperatuur wel! Ik heb dit weekend natuurlijk negatief getest, toen mijn temperatuur nog enigszins hoog was. De dag erna was mijn temperatuur enorm gezakt en werd ik ongesteld. 
 
Ahh net hele verhalen getypt druk ik op een verkeerd knopje kan ik opnieuw... poging2
Ikbendoutzen vindt het echt heel slecht dat ze zo onpersoonlijk en steeds zoveel fouten maken. Ik hoop dat je snel een plek vindt waar ze je goed behandelen en je je goed voelt.
Lapjesendraadjes ik vond het echt de moeite waard, normaal ben ik niet zo van zweverig gedoe (ben best nuchter) maar was echt heel erg ontspannend. Er wordt ook aanbevolen om het een paar dagen voor een IUI of terugplaatsing te doen. Dus misschien de moeite waard om toch nog een keer te proberen? En wat klote dat je toch weer ongesteld bent geworden
Zwaantje heel herkenbaar dat gevoel. Ene kant de hoop en andere kant waarom zou het nu wel gebeuren wat is er deze keer dan anders. 
Brabantse hopelijk voel je je snel weer beter. Echt klote dat het allemaal zo is gelopen.
Knuffeltje wat balen van de negatieve test. Je leest het soms wel eens dat iemand negatief test en dan toch positief, maar dat is dan vaak toch ook omdat de eisprong op een ander moment is geweest dan gedacht ofzo. Zolang er geen bloed is is er hoop.
Chacha spannend! Hopelijk een goed teken. Ik ga volgens mij jou achterna met die ovulatietesten nu dag 5 met een knipperende smiley. Dus ben nu aan kant nu wel weer bang voor een langere cyclus. Ik heb nu nog 4 testen liggen en zit te twijfelen of ik straks nog moet bijhalen of niet.
Schorpioen wat grappig wij zijn een beetje rond dezelfde tijd gestart net proberen en zijn even oud. Fijn dat jullie al wel duidelijkheid hebben. Wij zitten nog te wachten op een plan van aanpak. Hopelijk is het snel raak voor jullie met de icsi.
Daantjevijfendertig ja jij ook aan het geplette lijnzaad. Vond het wel bijzonder dat het nu steeds rond die 31 dagen zit al wordt het nu misschien weer een wat langere cyclus.
 
Ik las wat dames die het over kostwinnaar hadden. Hier ook iemand die het meeste geld binnenhaalt en een vaste baan heeft. Mn man heeft veel moeten wisselen van baan (zat in de offshore met veel tijdelijke contracten) en wilde minder van huis zijn omdat we voor een kindje wilde gaan maar daardoor wel flink moeten inleveren in salaris en dus nu nog een tijdelijk contract. 
 
Hoi! 
Heb even een break gehad en heb het vorige draadje al even niet meegelezen, is wel heel veel werk steeds.
Voor het voorstelrondje: ik ben Muts, 27 jaar en dit jaar 9 jaar samen met meneer Muts (hehe). Rond november voor onderzoek bij voortplantingsgeneeskunde geweest maar alles was in orde, geen reden dat ik nog niet zwanger ben. We zitten in ronde 14 momenteel en ergens deze week verwacht ik een eisprong. 
Begin deze cyclus een hsg gehad, puur om de kans op slagen groter te maken. Waren geen afwijkingen/blokkades te zien. Ben heel benieuwd of het nu wel gaat lukken.
Zijn er meer dames die na een hsg een onrustig krampachtig gevoel bleven houden in de baarmoeder? Zeker de eerste week natijd, alsof ik elk moment ongesteld kon worden. En heb het nu af en toe nog, lichte krampen. Bloedverlies was bij mij na 2 a 3 dagen gestopt. Hoewel afgelopen weekend na het vrijen wel een beetje bloed verloren.. 
Kan niet beloven dat ik alles zal kunnen blijven lezen. Maar ik ben er dus nog wel ?. 
 
Zwindo wat fijn dat de massage zo lekker was! Ik ben zelf inmiddels met voetreflex bezig en merk ook dat dat een hoop rust geeft, dus ik adviseer dat tegenwoordig ook mensen aan. Al is het maar om te ontspannen. 
Lapjesendraadjes wat ontzettend balen dat ook deze ronde iui niet is gelukt. Ik hoop echt voor jullie dat icsi de oplossing voor jullie gaat zijn.
Wat knap dat er dames zijn die kostwinner zijn en dan mogelijk een traject in gaan. Ik zelf ben dat gelukkig niet en gezien de huidige situatie ben ik daar ook erg blij mee.
Ik ben terug van het ziekenhuis. Alles zag er goed uit en we hebben het gehad over wat er mis is gegaan en het vervolg. Helaas snapt niemand wat er fout is gegaan en kunnen ze daar dus niks aan veranderen. De kans op een inwendige bloeding is ook maar 1%. Erg cru dat wij dat dus wel hebben en een zwangerschap dus nog niet. Voorstel is nu dat we tijd nemen om te herstellen zowel lichamelijk als geestelijk, want dit is natuurlijk een hele kluif om te verwerken. Dan kunnen we contact opnemen als wij er weer klaar voor zijn en dan gaan we kijken wanneer we het in kunnen plannen. Dan gaan we wel een zogenaamd kort traject in zodat ik minder hormonen hoef te spuiten en dus minder woede daardoor heb. We hebben het er over gehad of mijn vriend bv te stimuleren is, maar dat is helaas geen optie omdat zijn hormonen wel in orde zijn ondanks dat ze niet heel hoog zijn. Al met al weinig nieuws omdat men gewoon niet weet wat er fout ging en ze daar dus ook geen onderzoek naar kunnen doen. Dus ik hoop dat mijn verhaal mensen niet afschrikt, want wat mij is overkomen komt echt mega weinig voor. 
 
Topic gestart over kostwinnaarschap en kinderwens... 
Brabantse, wat balen dat er helemaal geen oorzaak te vinden is! Extra frustrerend lijkt me. Je schrijft dat jullie zelf weer aan de bel mogen trekken als je weer verder wilt gaan. Hoe kijk je daar tegenaan? 
 
 
Daantjevijfendertig Het is enorm frusterend dat we nooit te weten komen wat er fout ging. Maar dat is iets waar we ons bij moeten neerleggen. Ik moet zeggen dat ik de controle om zelf weer aan de bel te kunnen trekken wel fijn vind. Ik was zelf enorm bezig om maar voor een bepaalde datum me weer goed te voelen om poging 2 in te gaan. Toen daar dus al wat dingen niet lekker liepen, riep dat gelijk weer frustraties op. Ik reageerde niet lekker op de decapeptyl en werd ruim een week later dan gepland ongesteld. Dus mijn lichaam was allang aan het vertellen dat er nog teveel stress was. Nu heb ik dus alle tijd om eerst dat uit mijn systeem te krijgen voordat we verder gaan en dat is prettig. 
 
Ik zal mijzelf hier ook maar even weer voorstellen. 
Ik ben NWJ, dik 4 jaar samen met mijn man en bijna 2 jaar getrouwd. Sinds oktober 2018 zijn wij begonnen aan onze kinderwens, wat ons nu brengt op ronde 17. Rond de twaalf maanden zijn wij bij de huisarts langs geweest en is mijn man zijn zaad onderzocht, dit bleek prima te zijn. Omdat ik gewoon regelmatige cyclussen heb, adviseerde de huisarts pas terug te komen na 1,5/2 jaar proberen. Mocht ik dus deze ronde niet zwanger zijn, ga ik een afspraak inplannen en wil ik mijzelf laten onderzoeken. NOD is volgende week dinsdag of woensdag. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan