Serieus jullie mening?.

quote: Lineke22 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('08-08-2006 21:19:58'));

Ik ben er van overtuigd dat niets zonder reden gebeurd. Het is inderdaad je eigen keus. De buitenwereld zegt wel meer. De reactie hangt ook heel erg af van het milieu waarin je groot bent gebracht. Laat de buitenwereld het zijne maar denken. Jij en jullie moeten er samen een weg in vinden. En of dat nu is door het alleen op te voeden of er samen voor proberen te gaan, dat is helamaal aan jullie.

Een kind weg laten halen is ook helemaal geen leuke ingreep en wie weet achtervolgd je altijd een schuldgevoel als je het wel laat doen.

Volg je eigen gevoel, je kunt nooit weten wat de toekomst brengt, alles komt zoals het komt, maar je eigen waarheid is de belangrijkste!!!!

Succes, Corin

 
Hai Lineke,

Ten eerste gefeliciteerd meid, er groeit een nieuw leven in jou!!! Dat is het mooiste wat je kan meemaken als vrouw (ik ben nu bijna 25 weken zwanger)!
Ik moet je eerlijk zeggen als ik het lees denk ik, meisje meisje toch je weet toch hoe je wel/niet zwanger kan raken!! Maar goed het is zoals het is!!!
Volg je gevoel en doe wat jullie denken dat goed is. Iedereen heeft altijd zijn mening klaar en weet het altijd mooi te vertellen, totdat ze zelf in zo een situatie zitten.
Dus meid, doe wat je moet doen en dat is de goede beslissing!!!!
Veel sterkte en suc6!
Groetjes
Sies
 
Hi,
Ja hier kom ik dan, Misschien dat jullie wel gelijk hebben dat echte liefde moet groeien, en dat  er in de eerste tijd vooral veel verliefdheid zit.
En ja ik geloof ook wel dat je erg getest wordt als je zwanger raakt.
Hier even een stukje persoon.
Ik ga nu bijna anderhalf jaar met mijn man, ja we zijn vorig maand getrouwd.
Toen ik pas met hem ging, zei iedereen in onze omgeving die blijft niet bij jou zij wilt dadelijk toch weer wat anders, zelfs zijn eigen beste vrienden zeiden dat.
De enige twee die in mij geloofden zijn mijn man natuurlijk en mijn maatje, zij vertelde hem in het hele begin al, dat als ik nu iemand tegen zou komen dat dat voor de echt zou zijn.
Wat ik hiermee eigenlijk wil zeggen is, dat je je gevoel echt moet volgen, en ga je op   je bek dan ga je maar eens op je bek. Je gevoel mag je nooit in de steek laten, ook al doet je gevoel dat soms wel met jou.
Mijn gevoel zegt dat ik het heus nog wel meerdere keren met mijn man aan de stok zal krijgen, omdat wij op veel vlakken hetzelfde zijn en dat botst natuurlijk, maar ik weet wel dat wij er altijd samen voor zullen vechten en er overal samen uitkomen.
Praten is de key X
 
Hoi!

Ik denk dat de enige vraag waar het hier werkelijk om gaat, is: Zou je
er ook voor de volle 100% voor gaan als je het alleen zou moeten doen?
Als je daar een volmondig "Ja" op kan antwoorden, lijkt het mij
helemaal duidelijk.

Relaties raken niet alleen verbroken door verloren gegane liefde, maar
er kunnen andere dingen gebeuren als ernstige ziekte of ongelukken,
waardoor je alleen kunt komen te staan. Ik snap de angst van je ouders
wel, maar als je er goed over nadenkt, zou je nooit 'verantwoord' een
kindje kunnen krijgen. Niemand kan immers in de toekomst kijken!

Een vriendin van mij heeft vroeger hetzelfde meegemaakt als jij en haar
ouders draaiden gedurende de zwangerschap helemaal bij. Uiteindelijk
gingen ze zelfs een paar middagen op hun kleinkind passen en waren ze
zo trots als een aap!!

Veel geluk jullie!!

Liefs, Sisi.

 
quote: Lineke22 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('08-08-2006 21:19:58'));

Ik ben een meid van 23 en mijn vriend ik 35.
we kennen mekaar nu 2,5 maand.
en we zijn stapelgek op elkaar het klikt super.

We weten sinds kort dat ik zwanger ben.
ben nu 6 week heen.

we wonen nog niet samen we wonenen ongeveer 1 uur van mekaar vandaan.

nu weten het nog maar heel weinig mensen het maar we zullen wel heel veel comentaar krijgen.
mijn ouders willen dat ik arbortus doe.
omdat onze relatie geen goeie basis heeft voor het kindje en we moeten eerst mekaar beter leren kennen en leuke dingen doen enzo.

daar hebben ze gelijk in,
maar we willen er samen voor gaan en zijn tegen arbortus.

ik wil graag jullie mening.
gr lineke

wat zouden jullie doen?



Hoi Lineke,
Bepaalde mensen hebben altijd hun mening al klaar liggen.
Maar het gaat erom wat jij en je vriend zelf willen!
Natuurlijk is het zo dat jullie nog maar kort bij elkaar zijn, maar als jullie relatie goed voelt dan voelt het goed. En een abortus doe je inderdaad niet zomeer. Jemig heej, ik vind het nogal wat dat je ouders dat van je eisen zeg.

Volg jullie hart en verstand Lineke. Ik denk dat je daar het verst mee komt!
Veel succes enne..........gefeliciteerd met je zwangerschap he!

Liefs, Nadine.
 
ik heb al een heel verhaal geschreven hiervoor maar wilde het volgende nog even kwijt:

mensen hebben zo snel een oordeel, maar weten vaak niet waarover. als je snel zwanger raakt zitten ze te miepen, wij bijv na 9 maanden, helemaal gepland. maar we hadden het geluk dat het direct raak was. stel nou dat we ruim  2 jaar bezig geweest waren, dan waren we dus 3 jaar bij elkaar geweest, dan was het waarschijnlijk ineens verantwoord geweest. toch?

leven en laten leven!

maar meis, hoe gaat het nu met jullie?
 
Meiden alsnog bedankt voor de vele reacties heel erg bedankt.

Met mij gaat het allemaal wel redelijk goed heb het er af en toe wel moeilijk mee.
Omdat nog bij mijn pa en ma woon.
ze willen nog steeds dat ik het weg haal.
ze praten er heel veel over maar wil het wel gewoon laten rusten niet iedere keer over hebben.
ik weet dat ze het er niet makkelijk mee hebben maar ze moeten het wel laten rusten.

wij hebben ons besluit al genoemen we willen het kindje houden.
we gaan zetten alles goed op een rijtje en dan vertellen we ze het en dan ga ik ook bij hem in wonen.
want ik wil ook te veel stress voor ons kleintje.
verder geen nieuws.

liefs lineke 7wk1 dag.
 
Ik sluit me aan bij de "volg je gevoel"   reacties! Als jullie het allebei graag willen houden, dan moet je dat gewoon doen! Tuurlijk wordt het zwaar, maar dat wordt het ook als je al lang samen bent (denk ik). Een abortus lijkt mij emotioneel ook heel zwaar, helemaal als je eigenlijk het liefst het kindje wil houden! En bovendien: er zijn genoeg mannen die er op zo'n moment vandoor gaan, maar die van jou wil ervoor gaan, da's toch geweldig?

Ik ben zelf weer aan de studie, en m'n moeder is doodsbang dat ik m'n studie niet afmaak, maar wij konden gewoon niet langer wachten: we wilden zo snel mogelijk een kind!

Ik wens je heel veel sterkte (volgens mij hebben jullie het besluit al genomen, of niet?) en vooral: gewoon lekker beginnen met genieten!
~Hilde
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan