Ha meiden,
Wat fijn dat dit topic er is. Ik heb een hele tijd gedacht de enige te zijn en zocht me suf op het internet maar daar werd het piekeren niet beter van.
Ik ben ongeveer 2.5 jaar geleden gestopt met de pil omdat ik veel tussentijds bloedverlies had en later ook contact bloedingen. Toen ik stopte kreeg ik hele onregelmatige cyclussen (variërend van 40 tot 80 dagen). Meerdere onderzoeken gehad voor de bloedingen maar er kwam steeds niets uit. Ik had destijds nog geen acute kinderwens dus sprak daar niet over met de gynaecologen maar het speelde wel steeds in mijn hoofd. Wat als ik geen kinderen kan kinderen. Dit durfde ik toen nog niet te zeggen want ik voelde me een aansteller, ik had nog niet eens een poging gedaan. Afgelopen januari begonnen met onze kinderwens. Mijn cyclussen waren nog steeds erg onregelmatig dus zijn meteen naar de huisarts gegaan. Ik mocht meteen onderzocht worden als ik zou willen, maar de huisarts zei dat het niet per se zou betekenen dat het via de natuurlijk weg niet zou lukken. Ik had mezelf voorgenomen om het een half jaar te proberen en dan weer terug te gaan naar de huisarts. Ik had er weinig vertrouwen in, werd enorm onzeker van de ovulatietesten, maar bleek tot grote verbazing na 4 maanden zwanger.
Ik wil jullie met dit verhaal graag een hart onder de riem steken en ben blij dat dit topic er is. Zo voel je je niet zo alleen want wat is het frustrerend...
Wat fijn dat dit topic er is. Ik heb een hele tijd gedacht de enige te zijn en zocht me suf op het internet maar daar werd het piekeren niet beter van.
Ik ben ongeveer 2.5 jaar geleden gestopt met de pil omdat ik veel tussentijds bloedverlies had en later ook contact bloedingen. Toen ik stopte kreeg ik hele onregelmatige cyclussen (variërend van 40 tot 80 dagen). Meerdere onderzoeken gehad voor de bloedingen maar er kwam steeds niets uit. Ik had destijds nog geen acute kinderwens dus sprak daar niet over met de gynaecologen maar het speelde wel steeds in mijn hoofd. Wat als ik geen kinderen kan kinderen. Dit durfde ik toen nog niet te zeggen want ik voelde me een aansteller, ik had nog niet eens een poging gedaan. Afgelopen januari begonnen met onze kinderwens. Mijn cyclussen waren nog steeds erg onregelmatig dus zijn meteen naar de huisarts gegaan. Ik mocht meteen onderzocht worden als ik zou willen, maar de huisarts zei dat het niet per se zou betekenen dat het via de natuurlijk weg niet zou lukken. Ik had mezelf voorgenomen om het een half jaar te proberen en dan weer terug te gaan naar de huisarts. Ik had er weinig vertrouwen in, werd enorm onzeker van de ovulatietesten, maar bleek tot grote verbazing na 4 maanden zwanger.
Ik wil jullie met dit verhaal graag een hart onder de riem steken en ben blij dat dit topic er is. Zo voel je je niet zo alleen want wat is het frustrerend...