Thuisblijfmama

oooo Lydia toch....

Ja wat moet ik je zeggen, wat wil je dat ik ze zeg!

Zoals het nu gaat gaat het niet volgensmij???? Zo kan je niet leven, je moet dingen uit kunnen praten meid anders blijft het aan je vreten!
Denk GOED   na meid, hoe denk je gelukkiger te zijn. Weet dat je niet alleen gelukkig gemaakt kan worden door een man! Het is veel belangrijker dat je je zelf fijn voelt, gelukkig bent zoals je bent en met je 2 kids!
Hij is ontzettend echo en doet alleen de dingen die hij wilt!!! Dat kan niet hij moet rekening houden met!!!!!verantwoordelijk zijn! Liefdevol zijn ! Dat is hij niet helaas.

OOO dit maakt me zo kwaad! Lydia ik snap dat je bang bent om alles alleen te doen maar ik  denk dat je gelukkiger wordt zonder hem dan met hem!!!!! En ook je kinderen!!! En als je er zelf open voor staat zal je best weer iemand kunnen vinden om je leven mee te delen maar val aub niet weer op zo'n type.

Kan je niet voorlopig bij je vader gaan wonen?
dan ben je toch niet helemaal alleen....
Heel veel succes Lydia, ik denk aan je! Maak de goede keuze! Zeg desnoods tegen hem, Ik wil het zo en zo hebben en anders niet!!! Dan weet je toch genoeg!

Veel liefs Kim
 
Lieve Lydia,

Ik had zo gehoopt dat hij werkelijk terug wilde komen en aan jullie relatie wilde werken. Maar zoals ik jouw verhaal nu lees gaat het helemaal niet goed. Wat een rotstreek met je hondje zeg. dat zou voor mij al een reden zijn om mijn man met een enorme schop onder zijn kont buiten te zetten! En dan ook nog eens jouw voor alle kosten laten opdraaien. Dat is (zacht uitgesproken) niet netjes.

Ik denk dat er 2 mogelijke opties zijn. 1: relatietherapie   2: hem er weer uit gooien en nu echt!  

Ik ben zelf van het type die altijd het beste in een ander wil zien, en de ander het voordeel van de twijfel geeft. Maar ik zie nu ook wel dat jullie er zonder hulp in elk geval niet uit gaan komen.  Ik begrijp heel goed dat je niet alleen wilt zijn.  dat zou ik ook niet willen. Maar zoals het er nu voor staat ben je veel te afhankelijk van hem. En het zou fijn zijn als je je eigen geluk kan gaan creeren. En dat kunje echt! Al zal het heel moeilijk zijn in het begin.
 
Hoi allemaal,

Allereerst wil ik even mijn excuses aanbieden voor het naar beneden halen van het plezier hier. We moeten hier over leuke dingen praten en dan ga ik het over mijn relatieproblemen hebben.
Verder gaat het hier zijn gangetje. Ik weet dat ik van hem hou en daarom echt voor ons wil vechten. Over 7 weekjes gaan we samen op vakantie en heb er echt heel veel zin in.
Hoop dat we het dan heel gezellig zullen hebben en even geen familie van hem op bezoek hebben.(schoonmoeder heeft hier zaterdag weer gezeten en alleen maar commentaar geleverd over wat Chelsey aan had, hoe ze zat als ik haar eten gaf, Chelsey stak haar tong uit en zij steekt gewoon ook haat tong uit tegen die   van Chelsey aan) Ik zei er wat van en kreeg  natuurlijk weer verschrikkelijke ruzie met mn vriend(toen ze weg was). Maar ja moet dat maar even slikken, het zal over een tijdje wel beter zijn. Ik wil graag weten hoe het met jullie allemaal is...
Nog leuke dingen gedaan? Hoe is het met de poesjes Kim? Waar blijven de foto's
 
hallo hallo,

hehe. tis weer even geleden. Hoe gaat het met jullie allemaal? Lydia, hoe gaat het met jou? Gewoon je problemen hier van je af blijven schrijven hoor. Anders gaat dat maar opkroppen. We zijn er hier voor elkaar hoor!

Zelf ben ik aardig druk geweest. We hebben eht hemelvaartweekend gekampeerd met Cas. Was heel erg gezellig. De camping was de achtertuin van mijn ouders (die hebben een stukje grond, waarop wat fruitboompjes ed staan achter het huis). En mijn zus met haar kinderen en mijn nicht met haar kinderen waren er ook. Dus het was wel erg druk. Iets te druk voor Cas, die was aan het eind van elke dag helemaal overprikkeld. En dat moet ie dan van zich af huilen. Maar daarna kheeft hij wel steeds goed geslapen in de tent. Volgende week gaan we een hele week daarheen. Maar dan lekker met ons drietjes. Hopelijk zal Cas dan wat beter wennen.

En vandaag was Cas voor het eerst in het kinderdagverblijf. Daar heeft hij niet zo goed geslapen. Maar hij heeft zich er wel vermaakt geloof ik. Toen ik binnenkwam zat hij in een wipstoeltje vrolijk lachend om zich heen te kijken.

En intussen ben ik bezig met mijn ontslag. Mijn werkgever heeft te kennen gegeven dat er geen werk voor me is en heeft een voorstel gedaan. Tja.... ik zal dus toch een poosje thuisblijfmoeder worden. En nu denken jullie. Waarom gaat Cas dan naar het kinderdagverblijf??? Dat was al geregeld en als ik die nu afzeg dan ben ik de plaatsen kwijt. En die ga ik weer nodig hebben zodra ik weer een baan heb gevonden (en das financieel wel noodzakelijk) Bovendien hebben we een maand opzegtermijn.

Wat een gedoe.. Enerzijds ben ik boos op mijn werkgever dat ie me er zomaar uit durft te zetten. En anderzijds vind ik het ook wel lekker om nog wat langer thuis te blijven met mijn lieverd. Ik moet het maar niet persoonlijk opvatten en genieten van de voordelen. Maar dat is soms wel moeilijk.

Zo... dat was mijn verhaal. Nu jullie weer :)
 
Hey hallo!!

Hier was ik ook drukjes....
Lydia jullie gaan er dus helemaal voor?
Veel succes meid en van mij mag je hier ook altijd je hart luchten!
Ik hoop echt dat hij verbeterd!
Ik zal snel m'n foto's weer eens op de pc zetten en dan zet ik ze hier op!
Vorrige week zaterdag heb ik ze alle 3 gehaald!! Het gaat super goed alleen de andere poesjes willen er echt nog niks van weten....

Mama   van Cas wat gezellig dat jullie een familie vakantie hadden! En heerlijk dat jullie ook nog met z ´n drieèn gaan! Vaag van je werk zeg... Wel lekker inderdaad dat je langer thuis kan zijn! Hoe oud is Cas nu= mmmm  m ´n toetsenbord is in de war....?
Had je er geen moeite mee  toen je Cas weg bracht en hem achter liet? Verschikkelijk zit hij daar in die wip stoel, ik kan er echt niet tegen.... Hoeveel uur wil je weer weer gaan werken? 4 dagen toch? Nog even thuis moeder en dan weer aan de slag.....

Tot snel weer!
Liefs Kim
 
Hoi,

Leuk dat je je poesjes hebt. En die andere wennen vanzelf. Ze moeten gewoon nog even bepalen wie er de baas is. Dat was hier ook toen we Pluk en Zaza kregen. Bert was woest. Maar Plukje (naief schatje) loopt er zo naartoe en geeft Bert een lik op zijn gezicht. Die stond daar dus met zijn dikke staart en hoge rug mooi voor schut. Maar tussen die twee is er nooit ruzie geweest. Zaza en Bert vechten wel nog steeds heel wat af. Maar ze kunnen ook gezellig naast elkaar liggen slapen.

Tja werk... Het is een rare situatie. maar ik vind het wel fijn nog even thuis te kunnen zijn. Het is ook geen slechte regeling als alles goed wordt neergezet. En daarna kan ik dus op zoek naar een nieuwe baan. Ik wil 3 of 4 dagen in de week gaan werken. Afhankelijk wat gevraagd wordt.

Het was wel vreemd om Cas achter te laten. Maar hij had het zo duidelijk naar zijn zin. Zat breed te lachen naar iedereen en vond de andere kindjes heel interessant. Dat maakt het wel makkelijker. En daarna ben ik boodschappen gaan doen. Had maar net genoeg tijd voor ik hem weer moest halen. Dus ik had niet echt tijd hem te missen. Volgfens de leidsters was hij ook de hele dag vrolijk geweest. Behalve als ze hem in bedje legden. Hij had dus niet veel geslapen. Ik hoop wel dat hij gaat wennen daar te slapen. 1 ochtend kan hij wel aan (heeft smiddags goed bijgeslapen), maar als hij straks de hele dag moet....

Vanmorgen is ziojn 2e oefenochtend. Mijn man heeft hem weggebracht, omdat ik doodmoe was van twee slapeloze nachten en hij er toch uit moest. Maar ja... daarna kon ik dus echt niet meer slapen, en nu zit ik af te tellen tot twaalf uur.
 
Wij wonen sinds bijna 4 jaar in zweden en ik werk fulltime en mijn man is thuis bij de kinderen. Thuisblijfpapa dus. Het was voor mij gewoon makkelijker om een baan te krijgen hier in zweden  (ik ben verpleegkundige).

Het is hier heel apart dat 1 van de ouders thuis is voor de kinderen en zeker als het de papa is.

Overal wordt dan gevraagd: wat doet je man? Als ik zeg: die is thuis bij de kinderen, zeggen zei: oh, hij is dus werkeloos! Nee, zeg ik dan: hij is niet werkeloos, wij hebben ervoor gekozen dat hij thuis blijft bij de kinderen totdat ze oud genoeg zijn om op zichzelf te passen. Wij willen niet dat ze naar een opvang gaan, de kids zijn toch al moe genoeg als ze uit school komen.

Wij hebben drie kids van (bijna) 9 jaar, 7 jaar en 18 maanden. Dus verlopig is hij (ivm de jongste) nog wel even thuis. En hij vindt het heerlijk (maar soms ook wel dodelijk vermoeiend ).

Groetjes van Renata.
 
Hej mama t,

Dit moest ik effe kwijt:
1 van mijn zoons heet ook Cas en een kat van ons (helaas overleden/overreden) heette ook Zaza (van het zandkasteel...)

Groetjes Renata.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan