tips tegen pijn bij de bevalling

Tijd is geen indicatie. Sorry, maar hier ben ik het professioneel zeer mee oneens. 12 uur vind ik niet te krap, helemaal niet. En iemand die al 12 uur bezig is met uitzicht op geen-idee-hoe-lang nog wordt daar meestal niet gemotiveerder van. Met alle gevolgen van dien.
Wanneer de verloskundige de diagnose heeft gesteld: de bevalling is begonnen, is er geen enkele reden om aan te nemen dat het vanaf dat punt meer dan 12 uur moet duren.
1 op1 begeleiding is prima, maar van 40 uur er naast zitten wordt niemand vrolijk, de as moeder niet en de begeleidster niet.
Wanneer de ontsluiting vordert met minder dan 1 cm per uur vind ik vliezen breken een geringe interventie. Beter dan iemand na 30 uur insturen, volledig uitgeput, maar met staande vliezen. (nog afgezien van het feit dat het eerste wat in een ziekenhuis dan gedaan wordt om de baring te bespoedigen vliezen breken is)
Gelukkig is de nieuwe richtlijn pijnbestrijding in aantocht. Elke vrouw die dat wenst moet in elk ziekenhuis binnen een uur een ruggenprik kunnen krijgen. Eindelijk.
En aan ons is dan de professionele uitdaging om de zorg rond de baring zo in te richten dat het voor vrouwen een aantrekkelijke optie wordt om (thuis) op eigen kracht te bevallen.  In mijn optiek is tijdsmanagement een van de belangrijke instrumenten hiervan.
 
Misschien kun je deze site er ook even bijzetten
http://www.rcog.org.uk /resources/public/pdf/normal_birth_consensus.pdf
voor de mensen die voldoende het engels beheersen

Vliezen breken en bijstimuleren staan hier dus wel bij als 'normaal'
 
Ben nog steeds erg blij dat de VK de vliezen brak bij 6 cm ontsluiting... op zich had ik een heel voorspoedige en vlotte bevalling tot dat punt, maar ik kwam midden in een weenstorm die weinig deed qua verdere ontsluiting.
Mijn vliezen werden gebroken en in een kwartier zat ik op volledige ontsluiting en 7 minuten later was ons ventje daar.... weet niet hoe lang ik er anders nog over gedaan had, maar heb het echt als een opluchting ervaring toen de vliezen gebroken werden! (oke die weeenstorm ging dat kwartier nog furieuzer te keer... maar hé beter zo dan de inleiding bij de oudste omdat ik geen weeen kreeg en al lang met gebroken vliezen rondliep).

groetjes,
Marije
 
12 of 40 uur is wel het één en ander uit haar verband trekken goed opgeleidde verloskundige. U weet van meer nuance denk ik.

Nuance daar gaat het om en dat is al eeuwen zo.
Iedere vrouw is uniek en heeft een uniek bevalpatroon. Uniek is niet te vangen en te regelen met lijstjes en grafieken.
Juist andersom, het variabele patroon is natuur en blijkbaar fysiologisch. Gemiddeld zit in het midden en heeft twee zijden, de snelle en de langzame kant.
Dit is mijn visie en het reflecteert mijn denken over verloskunde.

Voor Nederlandse informatie leest svp de ‘Standaard niet vorderende ontsluiting. Aanbevelingen voor verloskundig beleid, begeleiding en preventie’ van de beroepsorganisatie van verloskundigen, KNOV.
Samengesteld door Drs. P. Offerhaus, Dr. J. de Boer en D. Daemers in 2006. www.verloskundigeninnederland.nl.

Terzijde. De concept richtlijn pijnbehandeling tijdens de bevalling waarover gerefereerd, zit in de fase dat beroepsorganisaties zich van ieder commentaar onthouden!

Ik verwacht dat het veld aantekeningen bij de conceptrichtlijn gaat plaatsen. Het aanbieden van pijnbehandeling bij een bevalling aan alle vrouwen werkt ernstige medicalisering van de bevalling in de hand. Het bevordert significant interventies en kunstverlossingen en het staat vast dat het de tevredenheid van vrouwen niet significant bevorderd.
Ook komt de conceptrichtlijn niet overeen met onze gezamenlijke NHG, NVGO en KNOV uitgangspunten voor verloskundige zorg (zie verloskundig vademecum, ook op de KNOV site). De opstellers van de conceptrichtlijn ontkennen het streven naar optimale zorg, waarbij de medicalisering van de verloskundige zorg moet worden voorkómen of worden tegengegaan (letterlijk tekst uit het vademecum).
Richten op primaire preventie en investering in individuele zorg zal meer kunnen opleveren en minder leed veroorzaken zoals PTSS.
Meer studie en veldonderzoek zijn in NL nodig. Kijk ook eens op de Medline of PubMed en lees de bevindingen van Tracy et al in een abstract.
Tracy S K, Sullivan E, Wang Y A, Black D, Tracy M (2007). Birth outcomes associated with interventions in labour amongst low risk women: A population-based study. Women Birth. Jun;20(2):41-8. Epub 2007 Apr 27.

Lieve groeten,
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.
 
Pijnbestrijding wordt niet aangeboden, maar elke vrouw die het wil moet het kunnen krijgen. Dat is een groot verschil. Als we die medicalisering willen tegen gaan moeten we dat dus heel goed organiseren. 1 op 1 begeleiding en niet te lang: preventive support in het kort.
De standaard niet vorderende ontsluiting ken ik echt en die vind ik niet bepaald geweldig goed. De grootste makke zit hem in het ontbreken van definities en die eindeloze latente fase. En na 8 uur latente fase pas wat doen als iemand al uitgeput is, ik vind het niks. Dat kan heel wat pro-actiever worden aangepakt. En iemand die weet dat het maximaal nog zolang zal duren voor ze haar baby in haar armen heeft zal eerder geneigd zijn haar schouders er nog even onder te zetten dan iemand die te horen krijgt dat ze met 2 cm in de latente fase zit en dat dat wel 8 uur kan duren.
 
Laten we ophouden te schrijven 'over' de hoofden van vrouwen.
Een gedegen onderzoek over alle facetten en alle effecten incl. de belevingen en de meningen van vrouwen zal ons verder helpen.


Fijne Pasen, Tine Oudshoorn.
 
Ik werd in het ziekenhuis ingeleid nadat m'n vliezen de dag ervoor waren gebroken. Na een dag heftige weeën om de twee a drie minuten en nog steeds geen ontsluiting (1 cm) vroegen we om pijnbestrijding en dit heb ik gelukkig gekregen. Die nacht heb ik in elk geval een uurtje kunnen slapen. De volgende dag vordere de ontsluiting nog steeds niet en 's avonds kreeg ik eindelijk een keizersnede. Ik was echt helemaal kapot.

groetjes Ida
 
Tips tegen pijn (op een natuurlijke manier) heb ik niet.

en ja, het doet PIJN.. weet ik als geen ander. zelf heb ik een volledige stuitbevalling gehad, die (redelijk) snel is gegaan.

om 00.30 begonnen de weeën en om 6.07 is mijn dochtertje geboren (ondertussen bijna 18 maanden)

Maar.... met 8 cm kwam de VK er pas achter dat mijn dochter in een volledige stuit lag, dit is ook mijn 1e kindje... De weeën waren verschrikkelijk, indalingspijn heb ik van te voren nooit gehad door de stuitligging. Alles kwam dus in ene keer.

Met spoed naar het ziekenhuis gereden, en daar aangekomen wilde de VK toch een natuurlijke bevalling. Ik heb gegilt.. gescholden.. gekrijst  om pijn bestrijding..
Maar ik kreeg het NIET.
Op dat moment was ik op zijn zachtst gezegd PISSED OFF, maarrrrrrr op dat
moment was het zéker niet verstandig.

Achteraf ben ik BLIJ dat ze niet hebben toegegeven aan mijn 'wensen' Ik was écht niet helder bij geest, en liet de 'pijn' denken.
Ik zeg zéker NIET dat dat voor iedereen geld hoor... ik vind wel dat het mogelijk MOET zijn.... Maar als er een volgende komt, zal ik aangeven dat ik dan geen heldere beslissingen kan maken...
Als het aan mij had gelegen had het ook een (onnodige) KS geworden... Achteraf ben ik blij, dat alles op de natuurlijke manier zónder pijnbestrijding is gebeurd.

als ik het nu over kon doen, zou ik het (nu ik het weet) nét zo doen.
Voor dames zoals de schrijfster hier boven mij... is het gewoon onmenselijk om zolang te laten 'liggen' zonder pijnbestrijding en uiteindelijk alsnog een ks krijgen.

groetjes Debby
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan