Uitgerekend april 2020

Jeetje niet nog 1! Bah zeg HappyFlowr. Gek dat je het toch steeds ergens al aanvoelde ofzo..?! Heel veel sterkte ook voor jou gewenst!
Over een weekje ben ik 12 weken, dan toch uit de grootste gevarenzone hopelijk. Eerst as dinsdag maar weer eens kijken hoe het gaat met onze spruit.
 
Daantje het is mega ***. Tranen blijven komen. 
Ze zeggen heel mooi dat dit moeder natuur is en het kindje waarschijnlijk al niet gezond zou zijn, maar de klap is zo hard.  Zelfbescherming heeft daarbij niet geholpen. Zo blij na 1,5 jaar zwanger te zijn en nu al die vragen in je hoofd. 
 Ik hoop dat het snel loslaat, of anders volgende week een pil mogen krijgen ( Bij ons zeiden ze dat ze curretage bijna niet meer doen). Dan kunnen we dit loslaten en weer verder. 
Voor de zwangere onder ons geniet van jullie zwangerschap en dat er in april heel veel mooie baby's geboren mogen worden. 
Dat het ons ook snel gegund is.  
 
Heel veel sterkte voor de damens waarhet mis is gegaan.
Ik heb donderdag mn eerste echo gehad. 8+5 volgens de echo (volgens eigen berekening 2 dagen meer) met een mooi kloppend hartje 
Maar nu heb ik sinds vanmorgen telkens een steek in mn buik en dat vind ik maar eng tot nu toe enkel nog maar misselijk geweest met pijnlijke borsten dus zoon steek maakt megelijk aan het twijfelen.
Is dit normaal? Moet ik me zorgen maken? Het is onze eerste keer dus ik heb geeen idee wat normaal is 
 
Hoi allemaal! Ik ben niet zo'n prater en dat is de reden dat ik hier al een hele tijd meelees, maar mezelf nog niet heb voorgesteld.
Ik ben zwanger van een eerste kindje en ben uitgerekend voor 11 april. Begin dit jaar heb ik een miskraam gehad op 5,5 weken. Nu heb ik op 8 weken een goede echo gehad met een kloppend hartje en ook de gynaecoloog was heel positief: ze zei dat ik nu goed vertrokken was en dat de kans op een miskraam erg klein is.
De volgende echo heb ik pas op 2 oktober, dan zal ik al 12 weken en 4 dagen zijn. Momenteel ben ik dus 11 weken. Allemaal positief, maar de onzekerheid slaat toe. Ik ben doodsbenauwd dat het kindje misschien gestopt is met groeien, dat het hartje niet meer klopt ... Het helpt ook niet dat bij ons nog niemand op de hoogte is van onze zwangerschap en ook niet van de 'plannen' zwanger te worden. Mijn eigen ouders heb ik niet meer, ander had ik mijn mama wel al ingelicht. Ik vind dit een heel eenzame periode.
Hoe gaan jullie om met die onzekerheid en het bange aftellen van de dagen tot de volgende echo?
 
Welkom moonsky!
Ik ben uitgerekend op 10 april dus 1 dagje eerder! eerlijk gezegd weet bij ons praktisch iedereen het al, we zijn er dit keer wat makkelijker over (dit is onze tweede) ook omdat ik toch een prater ben in die zin dat als het mis gaat ik dit ook graag aan mensen kwijt wil ter verwerking. Je bent al 11 weken dus je zou iig een goede vriendin of je schoonouders (als je die hebt) al in kunnen lichten om iig een stukje eenzaamheid op die manier weg te halen.
Of gewoon lekker hier blijven kletsen;)
 
Dankje, Anky. Mijn vriend en ik hebben afgesproken te wachten tot na de termijnecho om het nieuws te verkondigen. Denk dat ik dus nog even moet doorbijten...
Vraagje: zijn jullie al aangekomen? Ik woog me daarnet en zit nog steeds op hetzelfde gewicht als in juli. Soms kom ik wel bij, maar dan gaat het er weer af. Ik moet niet overgeven dus daar ligt het niet aan. Ook dat gewicht maakt me onzeker: die groeiende baarmoeder en placenta zou ik toch al mogen opmerken op de weegschaal? 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan