Uitgerekend april 2022 met tabel

Ik was even een weekje afwezig, voel me momenteel niet zo goed. Echt moe van een heel andere nivo wat ik niet meer weggerust krijg. Ook veel bekkenpijn en harde buiken. Samen met de verloskundige besloten dat ik tot mijn verlof 50% blijf werken, en als het niet stabiel blijft helemaal eruit. 
Heb inmiddels weer een cervixmeting gehad en mn baarmoederhals is aan het inkorten. Ook hou ik ineens enorm veel vocht vast. Mn bloeddruk is nog goed, maar ik schoot wel even in de stress vorige week, want vorige keer betekende dit het begin van een vergiftiging. En ik ben pas 27 weken. Ik was er gewoon normaal onder gebleven, maar vorige week bij de verloskundige vroeg ze "hoe gaat het?" En toen ging er een beerput open oeps! Zat ik daar helemaal overstuur even mn angst eruit te gooien. Maar gelukkig is het nog niet zover. Alleen die baarmoederhals dus... Vandaar dat ik mezelf echt rust moet gunnen en mogelijk wat eerder helemaal de ziektewet in moet. Ik baal er zo van dat deze zwangerschap weer zo'n "hoelang blijft ze nog zitten?" verhaal is.... En de gesprekken op mn werk waar ik mee heel onterecht druk over maakte, haast achter dingen overdragen. Het werd vorige week een beetje veel in mn hoofd en ik heb als een emotionele zombie rondgelopen. 
Maar ik ben er weer, sort of. Strompel, hijg, gaap, auw... ?
Shirley, ik heb de hulp van mijn man vorige keer echt direct na de bevalling nodig gehad. Ook met kraamhulp. Dingen liepen niet zoals verwacht en ik kon helemaal niks. Hij heeft ook best wat ritjes moeten maken om van alles nog in huis te halen, voedingspipetjes, huurkolf. Baby moest weer naar het ziekenhuis... En toen de kraamhulp weg was kon ik nog steeds vrij weinig, dus was het heel fijn dat hij nog 2 weken vrij had. Daarna ging de basiszorg wel weer. Al was het zwaar. Je hoopt natuurlijk dat het niet zo loopt. En als je je goed voelt, dan kun je ook later je vriendin erbij hebben. Maar wil zij die eerste week missen dan? En de nachten met een newborn zijn pittig hoor, het is ook zo'n grote verandering van je leven ineens... Lijken me vermoeiende weken op het werk om niet eerst even te acclimatiseren. Ook als het wel op rolletjes loopt. 
MvdF, een jacuzzi! ? Heerlijk! Ik ga voor je duimen dat je de mooie datum haalt. Ik ben zelf 22 mrt jarig. En zoals het nu gaat vragen we ons af of ze misschien een verjaardagscadeautje gaat worden. Ook grappig ?
Debb, fijn dat jij met rust een beetje beter gaat. Nog een maandje werken dus. Voelt al bijna als aftellen he? Wel goed dat het door die vakantiedagen niet veel uitmaakt. Heb je familie in de buurt die de opvangdagen die je dan niet meteen hebt kunnen bijspringen? Of evt ouderschapsverlof? Lastig hoor. 
Hoe is het met de rest? 
Ik merk dat ik deze week weer af en toe wat misselijk ben en veel hoofdpijn heb. Bloeddruk was dus nog goed. Mn mond is snachts ook zo kurkdroog, dichte neus. Herkennen jullie dat? 
Bij mij zit er nu met 27 weken 9 kilo aan. En het gaat heel hard nu door het vocht. Afgelopen week zelfs 2 kilo in een week gegaan. Whaaa! Maar ik heb ook echt olifantenvoeten nu. 
We zijn op de bovenverdiepingen bijna klaar. Dus na onze vakantie, begin februari, kan ik rustig alle babyspullen weer uitpakken en wassen enzo. Beneden hoeven we alleen wat creatief te doen met kasten en een speelhoek en dan kan daar ook weer de box staan. Ik kijk er wel naar uit dat het allemaal maar klaar staat. Maar rationeel gezien weet ik dat volgende maand ook wel goed is haha!
 
 
Ik heb trouwens ineens twijfels over de babynaam die we al zeker 2/3 maanden weten. Ik vind het zelf een hele mooie naam. En hij past goed bij die van onze oudste. Maar onze oudste heeft een erg ongewone naam. Dat hebben we toen niet bewust gekozen om bijzonder te zijn ofzo. Ze is vernoemd en het is een vrij gewone naam in het land waar de naam vandaan komt. Ik heb er heel veel positieve reacties op gekregen. En nu vraagt iedereen dus of we weer zoiets bijzonders gaan doen. Want je kunt er nu geen sarah naast zetten ofzo, zeggen ze dan. Nu is de naam die we gekozen hebben geen naam die je overal hoort, en wordt per jaar ook maar enkele tientallen keren gegeven. Maar iedereen zal de naam wel eens gehoord hebben. Ik vond dat zelf niet erg. Maar nu denk ik ineens: gaat ze later echt denken dat de inspiratie op was bij haar?? Dat het de mindere naam is? Is het minder omdat het bekender is? Ik ben er een beetje in de war van. Maar ik denk toch dat we gaan vasthouden aan deze naam. Want ik vind m magisch!
Hoe zien jullie dat?
 
welkom ladies!
Hoe gaat het met jullie allemaal?

Ik heb het druk gehad. Maar er ligt nu laminaat op de eerste verdieping en we zijn eindelijk de babyspullen weer aan het uitpakken. Voelt leuker!

Daarnaast heb ik inmiddels ook de diagnose zwangerschapsdiabetes gekregen. Ik vind het nogal overtrokken. Ik heb de GTT test gedaan, en dan prikken ze dus 3 keer je glucose via bloedafname. 1 keer voor een suikerdrankje, en 1 uur na het suikerdrankje, en 2 uur erna. Ik had bijna gelijke waarden als bij mijn eerste, waar ik de test ook heb moeten doen. 
De twee na het suikerdrankje waren supergoed, ruim binnen de referentiewaarden. 
De eerste was 5.2
Bij mijn eerste was dat 5.1 en toen was alles goed en in orde. 
Alleen toen waren de referentiewaarden voor nuchter nog tot 5.3. Dit hebben ze inmiddels aangepast naar 5.1, en dan is alles van 5.1 of hoger diabetes. 
De richtlijnen zijn superstreng. De verloskundige zei dat het dus officieel zwangerschapsdiabetes is, en zelfs als er uit het prikken van dagcurves niks bijzonders blijkt, moet ik die blijven prikken tot het eind. 

En wat ik vervelender vind: ik ben nu toch echt wel overgedragen aan de gyn. Verkorte baarmoederhals, risico op vroeggeboorte, nu dit erbij. En mijn bloeddruk zit inmiddels een stijgende lijn in, al is die ook nog goed. Mijn lijf is er alweer helemaal klaar mee. Ik baal van mijn lijf. Ik heb echt nachtmerries van mijn vorige bevalling gehad en wilde heel graag dat het nu anders ging, dat ik in elk geval een normale termijn haal (wat nog steeds kan) en dat mijn verloskundige erbij mag blijven. Ik heb mentaal geen enkele steun gehad bij het opvangen van weeen terwijl ik me strondberoerd voelde van de vergiftiging en mn bed niet uit mocht. Mijn verloskundige zegt er hoe dan ook bij te gaan zijn. Maar ik ben benieuwd, want vorige zwangerschap waren ze in het ziekenhuis streng. Medisch is medisch en dan ben je van het ziekenhuis. Dus nu moet ik die discussie ook weer aan gaan.

Ik moet op korte termijn bij de gyn komen voor dit verhaal, maar ik ga vrijdag ook een week rust houden in een lekker huisje in Belgie, dus waarschijnlijk wordt dat lekker daarna hoor! Ben al moe zat en alles doet zeer, mn voeten zijn gigantisch, ik ben er een beetje klaar mee. Als er wat is zijn we zo weer thuis. 
 
Herkenbaar! Ik vond de babytijd vanaf een maand of 4-6 een stuk leuker worden. Al genoot ik natuurlijk heus wel van hoe lief klein ze was en is dat een heel bijzondere tijd. Ik weet ook nog goed hoeveel ze huilde, en hoe vaak ik bezig was haar in slaap te krijgen. Gebroken nachten waren van een heel ander nivo als nu, omdat er ook gevoed en verschoond moest worden, wat toen nog lang duurde. En inderdaad overdag al die slaapjes, flesjes, korte wakkertijden, inpaksessies als je ergens heen moet, eeuwig aan de wandel buiten, zwaar herstel.... Het wordt makkelijker en leuker. Maar ik vraag me wel af hoe ik dat ga combineren met de oudste nu. Het gaan vast weer zware maanden worden, en soms denk ik wel eens, kunnen we niet skippen naar 6 maanden oud?? Maar ik wil het natuurlijk niet missen :)

Aan de ene kant wil ik heel graag deze kleine meid ook ontmoeten en kan de tijd me niet snel genoeg gaan. Ik bedoel, dan is ze ook maar uit mijn lijf en kan daar niks meer mis gaan ook. Maar aan de andere kant is de tijd met mijn oudste nu extra kostbaar. Nog even alle aandacht voor haar, zoals het voor mijn gevoel hoort. 
Ze is nu 20 maanden en snapt steeds meer van wat er speelt. We hebben Bobbi boekjes om haar wat dingen uit te leggen, en ik vertel steeds over de baby in de buik en dat ze een grote zus wordt. Van de week kwam ze met een potje en lepeltje van haar theeserviesje aangelopen, en stak ze het lepeltje tegen mijn buik: Baby ook een hapje. Zo lief! Laatst betrapte ik haar er ook op dat ze haar favoriete knuffeltje onder haar shirt aan het stoppen was, en ze had het steeds over buik. Grappig! Ik ben heel benieuwd hoe ze het echt gaat vinden straks. 

Fijn dat de peuterkamer zo goed beviel! Ik hoop tzt ruim na de bevalling op zo'n zelfde ervaring. En superfijn dat je een fitte zwangerschap hebt! Maagzuur kan ook wel vervelend zijn, helpt er nog iets tegen bij jou?
 
Oh en ik werk nog wel ja. Ik werk 3 dagen in de week, en nu 50%. Volgende week vrij, dus nog 4 weken werken te gaan. Het is meer zodat ik die 3 ochtenden nog kan gebruiken voor wat dingen afronden en goed overdragen. Meer lukt niet meer. Maar het voelt wel fijner zo als plotseling uitvallen. Al zei de verloskundige dat als het echt moet, ik daar wel aan toe moet geven. Dat doe ik ook wel. Het gaat nog oke zo. 
 
Het aftellengevoel komt nu wel he? Herkenbaar! ? Veel plezier met de echo. Hoe voel je je nu? 
Hier gaat het wel. Ben nu bezig met kleertjes en doeken en luiers wassen enzo. Erg leuk om alles van de oudste weer uit te mogen pakken ? cosleeper staat op zn plek, waterdichte molton op bed (ivm risico op vroeggeboorte wat eerder gedaan). 
Komende week gaan we wat kasten wisselen in de woonkamer en een leuke speelhoek neerzetten voor de oudste. Ik zeg we, maar mijn man dus. Mijn bekken is niks meer waard, loop er mank van en krijg voortdurend harde buiken en krampen. Maar ik kijk er zo naar uit. Ze zal het geweldig vinden! 
Ik heb dus zwangerschapsdiabetes... Zucht ? weer een leuke nieuwe complicatie. Waarom makkelijk als het met complicaties kan? Gelukkig zijn mijn waardes na het eten goed zolang ik alle plezier in het leven laat staan. Alleen mijn nuchtere waardes bleven net ietsiepietsie verhoogd. Inmiddels medisch dus bij de gyn, en die zei dat ik dan aan de insuline moest in de nacht. Dat vond ik zelf overtrokken. Want mijn andere dochter is ook groot, p97 en nu nog steeds een flinke dreumes. Toen heb ik ook een suikertest moeten doen en alles was goed. Wij zelf zijn groot, man zelfs 2.11 m. En deze is al vanaf de eerste metingen groot p95. En volgt precies haar curve. De ontstane diabetes heeft geen extra groei veroorzaakt ofzo. Ik wil dus helemaal niet gaan rommelen met insuline. 
Maar de dietiste kwam nog met het dawn effect (kun je googlen als je wilt) en gaf het advies vlak voor het slapen gaan juist iets met volkoren koolhydraten en veel vezels te eten, liefst met eiwitten erbij. En dan direct bij opstaan een ontbijt, ipv eerst een uur aankleden enzo. Max 9 uur tussen de eetmomenten. Gisteravond dus met mn moeie kop een broodje pindakaas gegeten en vanmorgen half slapend mn ontbijt. En nuchter zat ik op 5.1, wat goed is. En na het ontbijt ruim onder de maximale waarde. Het lijkt te werken dus! Misschien dus toch geen insuline spuiten!! ?
Ik word ws met 38 weken ingeleid. Het woord macrosoom staat nu zwart op wit en met de diabetes... Maar het zou ook zomaar kunnen dat ze vanzelf al eerder komt. 
Ik heb elke twee weken controle, een cevixmeting en een groeiecho. Dus wel leuk dat ik lekker vaak de baby kan zien! 
Nu 31 weken en ik zou met 34 met verlof gaan. Maar ik denk dat ik er na komende week een einde aan ga breien. Het voelt gewoon niet goed meer. Nog 7 weken max te gaan. Zo raar dat er straks toch echt weer zo'n kleintje is... Ik begin ook wel peentjes te zweten voor de bevalling eigenlijk. Hoop zo dat het deze keer een betere ervaring wordt. 
 
MvdF, ja ik vind het superraar dat het einde toch echt alweer in zicht komt! Whaaa! Veel plezier met kleertjes uitzoeken. Ik vond het zo leuk gisteren. Alles zit nu in de was en straks weer in de kast. 
Mylwen, het zit jou ook niet mee zeg... Volgt je dochtertje wel haar eigen groeicurve? Ook al is ze klein? Ook wel echt een spannende zwangerschap zo. Dat met de bloeddruk herken ik erg van de eerste, en bij mijn eindigde het met 35 weken in een vergiftiging en vroeggeboorte. Heel goed dat je onder controle staat! Maar oh zo herkenbaar dat elk bezoekje stress brengt. Gaat dit de keer zijn dat je niet naar huis mag? Gaat alles wel goed komen? Ik baal er erg van dat ik deze keer weer op het eind het ziekenhuis plat loop. Het is stressvol ja, zeker in je eentje. Sterkte! 
Ik voelde een uur geleden gewoon 2 nogal pijnlijke weeen ? schrok er erg van. Heb best wel drukke dagen gehad. Vrijdag alleen met dreumes, zaterdag allemaal dozen uitpakken en sorteren/opruimen. Vanmorgen de hele AH xl doorgeslenterd op zoek naar eten dat ik wel mag. En ik merkte gisteren al dat het niet goed voelde onder in mijn buik. Een kramperige pijn die niet meer weg trok. Net bij de lunch voelde ik die hele bekende wee pijn. Opbouwend, en weer weggolvend en behoorlijk stekend en branderig, dat ik het echt wel ff weg zat te ademen. 7 minuten later weer. Dus ik ben gauw op bed gaan liggen en nu is het weer rustig. Maar ben ervan geschrokken! Ze zeggen dat voorweeen bij de volgende pijnlijker kunnen zijn? Als het vanmiddag meer gebeurt ga ik het ziekenhuis bellen. Maar voor nu gooi ik het maar op voorweeen aangezien het gestopt is. 
 
Ik snap het wel hoor Mylwen. Klagen mag best. En ik vind zwanger zijn iets heel bijzonders, maar ben er bij de eerste en nu met deze op een gegeven moment ook wel klaar mee. Ik weet nu ook dat het nog veel mooier wordt als je kindje er eenmaal is, zeker nadat je een paar maanden de tijd hebt gehad om elkaar te leren kennen en dat 4e trimester achter de rug is. 
MvdF, ik dacht dat ik de enige was! ? Ik heb nu ook een leuke mix van oud en een paar nieuwe pakjes. Vond het ook een beetje lullig als ze een kopie van mijn eerste zou zijn. Een paar dingetjes van zichzelf mag best. Ik kan je helaas geen tips geven. 
Ik voel vandaag toch weer af en toe voorweeen. Ik probeer heel rustig aan te doen. Maar het is lastig met de oudste en werk. Mijn werkgever heeft me wel zien strompelen en worstelen en samen hebben we afgesproken dat ik deze week ga afronden en volgende week helemaal de ziektewet in ga tot mn verlof 28 feb. Zo kan ik toch wat meer rust pakken. De gyn zei gisteren dat ik voorzichtig moet zijn met die voorweeen in mijn situatie. De cervixmetingen worden opgeschroefd naar eens per week en als het meer dan een paar voorween wordt moet ik meteen komen. Ik vind het wel spannend. Hoop dat het weer rustiger wordt. ?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan