Uitgerekend april 2022 met tabel

Mylwen, spannend dat ze een versie gaan proberen. Ik hoop voor je dat het slaagt. Voor jou is het ook wel echt spannend met de bloeddruk en het weinige vruchtwater, stuitligging. Snap wel dat je je op alle scenarios inleest. Gefeliciteerd met je verlof! Heerlijk!
Debb, ga jij nog een versie proberen? Lijkt me inderdaad naar slapen. Ik heb er al last van dat ik snachts nog steeds een beetje naar mijn buik draai en dan wakker word van dat de baby druk beweegt en er grote spanning op mijn buik is omdat ik de boel aan het pletten ben. Ik slaap altijd op mijn zij, en dan onderste been gestrekt en de ander eroverheen opgetrokken, half op mijn buik. Geen kussen dat me tegen houdt. Maar jij hebt geen houding meer over. Op je zij is het wel een beetje in het laatste trimester. Ik hoop echt voor je dat het draaien nog lukt. 
Milu, jij ook al met een dwarsligger. Ze zeggen bij een tweede dat het goed liggen en indalen vaak laat gebeurt omdat de buikspieren al opgerekt zijn en niet meer meedrukken. Maar het wordt wel spannend zo zeg! 
Ik moet in het ziekenhuis bevallen. Maar familie woont allemaal ver weg. Mijn vader het dichtste bij op 1,5 uur rijden. We hebben wel vrienden, maar die hebben ook gewoon werk en kids enzo. Dus die kunnen niet beloven er hoe dan ook te zijn als het zover is. We hebben ook een buurvrouw voor nood, maar daar hebben we eigenlijk alleen maar koetjes en kalfjes gesprekjes mee. Ze kent onze dochter niet zo goed. Dus eigenlijk meer een lijstje met veel mensen die we kunnen proberen. Het zit me helemaal niet lekker. Dus ik heb wel gevraagd of mijn moeder de laatste weken bij ons in huis komt. Dan is ze er vast. Ideaal is het niet. Ik bedoel, ik heb een hele goede band met haar hoor. Maar toch is het voordurend iemand in huis. Maar het geeft toch de meeste rust in mijn hoofd. 
De diabetes is niet weg hoor. Heb nog steeds mijn strenge dieet en de prikcurves. Maar ik heb voor mijn gevoel het aandringen op insuline verslagen. Dat geeft rust. 
Verder is het risico op vroeggeboorte niet meer alleen omdat de eerste vroeger kwam. Ook omdat mijn baarmoederhals al aan het verweken is. Ze vonden indalen met 32 weken en al die voorweeen bij de tweede al zo vroeg ook geen goed teken, als je bedenkt dat het al aan het verweken is. Maargoed. Het kan ook net zo goed wel gewoon 38 weken worden en ik probeer daar hoopvol in te blijven. Alles wordt goed gevolgd in elk geval. Het kindje blijft p95 en netjes op haar curve. Maar macrosoom staat nu zwart op wit in mijn dossier, en mijn vorige totaalruptuur is gecompliceerd geweest en de latere operatie niet helemaal goed gegaan. Dus daarom willen ze inleiden en preventief knippen. Zorgen dat de schade deze keer beperkt blijft. En dan is er ook nog de placenta die dicht bij de baarmoedermond ligt. Het moet minimaal 2 cm verwijderd zijn en dat kunnen ze moeilijk zien met de echo's. Dus vandaar dat keizersnede ook nog een optie is. Dat wil ik helemaaaaal niet. 
Woensdag weer een groeiecho/cervixmeting/placentabeoordeling. Dus vanuit daar weer verder praten over wat te verwachten. 
 
Ik ben net terug van weer opnieuw een ochtendje controles. Alles gaat vooralsnog goed. De baby is nog steeds erg groot, wordt nu al 3 kg geschat. Dat is in lijn met mijn oudste toen, en die bleek bij de geboorte groter dan de schattingen. Ook de diabetes gyn was van mening dat tot 40 weken doorlopen niet verantwoord is. Dus ik word bij 38 weken ingeleid. 28 mrt. Als ik dat haal. De placenta ligt inmiddels ver genoeg van de baarmoedermond, dus ik mag vaginaal bevallen jeej!
Whaaa, nog 3,5 week en dan is ze er zekerweten ??
Ik vond het doornemen van de inleiding en het praten over bevallen zo spannend weer, dat mn bloeddrukmeting fout was. ? Dus toen heb ik een halfuursopname met ctg gehad. Maar het bleek toen weer net binnen de grenzen. Volgende week heb ik een afspraak over het inleiden en weer een halfuurs bloeddrukmeting/ctg. 
De arts vroeg nog of ik voelde dat er weeenactiviteit op de ctg te zien was. Huh, nee? Ik heb wel veel voorweeen, en duidelijke ook, maar ik heb vanmorgen niks gevoeld. Maar ze stelde me gerust door te zeggen dat al het voorwerk de inleiding makkelijker maakt. En dat als het de komende 3 weken ergens natuurlijk op gang komt, dat dat eigenlijk het beste scenario is. Zelf hoop ik in elk geval de 37 weken te halen. 35 vond ik met mijn oudste erg vroeg en dat liep ook niet helemaal zonder problemen. Al is het idd geen wereldramp meer. 
Hoe is het met jullie? 
Succes met de draaipoging morgen Mylwen, zie je er tegenop? 
Al oplossingen voor de opvang van de oudste bedacht, Milu? 
Wij hebben net de box weer in de woonkamer gezet. De oudste wilde hier na 8 mnd nauwelijks meer in, gillen en krijsen. En nu is ze er niet uit te krijgen, wil ze "baby zijn". Dat belooft wat ?
 
 
Mylwen, ik ben heel benieuwd hoe het vandaag ging. Ik hoop zo voor je dat het gelukt is!
MvdF, fijn dat de metingen in het ziekenhuis wel weer meevielen. Klinkt allemaal geruststellend, ook dat ze het opvolgen over 2 weken. Wel balen van de positieve coronatest zeg, hopelijk blijft het jullie bespaard. 
Debb, wat vervelend dat de overdracht aan de gyn zo traag loopt. Ik hoop voor je dat je na het weekend snel voor een versie terecht kunt. Die onzekerheid over hoe het verder gaat is echt niet leuk. Mijn ervaring is dat als je eenmaal in het ziekenhuis zit, dat ze daarna wel snel kunnen schakelen indien nodig. Dus dat hoop ik maar voor jou. 
Milu, geen tips hier, want geen ervaring mee. Maar klinkt als een behoorlijk gedoe ? beweegt je kindje gewoon de hele buik door? Of is de kleine erg gehecht aan een bepaalde houding? Ik duim voor je dat het goed indalen snel gaat komen. 
Ik ben toch wel steeds meer bezig met de bevalling en de babytijd. Voel ook steeds meer haast met alles klaar zetten en afronden. Had ik bij de eerste ook vlak voor ze kwam. En elk hoekje in huis nog ff schoon willen hebben haha! Ik vind het spannend. Elk moment kan de bevalling starten, maar uiterlijk 3,5 week. Ivm de mogelijke inleiding, die ook wel 2/3 dagen in beslag kan nemen als het wat langer duurt, zat ik alweer mn vluchttas te overdenken. Maar ik laat het maar zo, als ik de inleiding haal prop ik er nog even een extra huispak en setje kleding in. 
Ik merk ook dat ik klaar ben met visite. Geen werk heeft me de afgelopen 3 weken zoveel rust gegeven. Waar ik eerst een maand lang alleen afviel, kreeg de beeb ineens een groeispurtje en ben ik in korte tijd 3 kilo aangekomen haha! En na een bezoekje aan een vriendin die ik al een tijdje niet gezien had prikte ik meteen hoog met mn suikers. Het kost gewoon energie, en ik heb het niet meer. Vanmiddag komt mn schoonfamilie incl kids. De laatste keer voor de kraamweken wat mij betreft. En mijn vader en zn vrouw komen volgende week nog een laatste keer langs. Mijn moeder blijft dus ivm opvang van de oudste hier in huis vanaf volgende week. Maar verder wil ik na mijn vader visite een beetje afhouden. 
Heb gewoon veel behoefte aan onze bubbel, de kleinste wereld mogelijk. Rust. En daarom lees ik inderdaad ook even geen nieuws. Met de eerste was het de opkomst van corona. Daar heb ik toen erg veel over zitten lezen, gaf alleen maar stress. Nu lees ik niks over de oorlog. Mijn man vertelt het wel als er wat belangrijks gebeurt. 
In de kraamperiode kijk ik even hoe ik me voel. Maar eerlijk gezegd denk ik dat we pas na 2 weken weer directe familie uit gaan nodigen, zonder kids. Zo moesten we het vorige keer ook doen ivm corona. Maar vond ik eigenlijk heel prettig. Ook omdat ik behoorlijk in de prak lag en zo eerst ff weer op de been kon komen. Misschien gaat het deze keer beter. Maar het is nogal een aanpassing, ik wil denk ik de bubbel nog even behouden tot na de kraamweken. Maargoed, kan dat ik me totaal anders voel als de baby er is en dat ik toch wat mensen uitnodig. We zien wel.
 
[quote quote=10536477]Helaas, de versie is niet gelukt. Het kontje, wat normaal t moeilijkste is, kregen ze makkelijk verplaatst, maar de kleine wilde haar hoofdje niet meebewegen. Ze heeft een mooi holletje met haar hoofdje gemaakt in de placenta, waardoor ze daarmee vastligt… Die gaat dus sowieso niet meer draaien…. Nu dus gaan nadenken over de volgende keuze ?. Het is me wel echt heel erg meegevallen. Ik had meer last van het infuus dan de draaipoging zelf, eerlijk gezegd. Debb, ik heb het ‘geluk’ dat ik sowieso al bij de gynaecoloog onder de zorg was, dus dat kon dan heel snel geregeld worden. Maar z’n draaipoging kun je ook komende weken nog doen he.[/quote]
Ohh wat balen zeg! 
Is het nu zeker een keizersnede dan? Of mag een stuitbevalling ook? Wat zijn de opties?
 
MvdF, oei dat is wel moeilijk als je niet op een lijn zit daarin! Mijn man laat dat dan weer erg aan mij over, en is zelf ook niet van het vaak afspreken met allerlei vrienden. Dus ik had aan hem wel veel met bezoek weren. En inderdaad de coronaregels. Die waren toen in de eerste golf heel streng. In het ziekenhuis geen bezoek, en thuis ook niet zolang de kraamhulp nog werk had. En omdat onze dochter met 35 weken al kwam werd ons de eerste 6 weken afgeraden om veel bezoek uit te nodigen en haar door iedereen vast te laten houden, gewoon vamwege dat prematuurtjes nog zo makkelijk wat oplopen. Al die regels... Tja vooral voor beide moeders en mijn vader was dat echt wel even slikken. Die vonden het niet leuk dat ze pas na 2 weken welkom waren en maar 5 min de baby vast mochten houden. Anderen liet ik helemaal niet vasthouden tot een maand of 3 en dat ze wat steviger en wakkerder voelde. De kinderen van mijn schoonzus kwamen na die 6 weken pas een keer mee en die vonden dat ook niet leuk. Maar toen kon ik me schuilen achter de regels. 
Nu heb ik er eerlijk gezegd schijt aan wat anderen willen. Ze is na 2 weken ook nog heel klein. En ik weet hoe zwaar ik het toen vond. Misschien gaat alles nu makkelijker. Maar ik wil pas bezoek als ik eraan toe ben. Ook van directe familie. Mijn man staat vierkant achter mij. Dus we gaan het gewoon weer zoals toen doen, ook al zijn de regels soepeler. Tenzij ik ineens na 3 dagen denk: oke kom maar. Maar dat zien we dan wel. 
Blijven eten in de kraamweken vind ik sowieso aso. Zou ik nooit doen bij een pas bevallen vrouw. Wat belastend! 
Wij geven niks van de oudste aan de baby of andersom. Maar dat ligt ook wel aan de leeftijd. Ze is nu 22 maanden en snapt dat toch niet. Als ik wat met haar samen uitzoek wil ze het zelf gewoon hebben. Maar we hebben haar wel een beetje verwend met boekjes en wat poppenspulletjes omdat ze erg nieuwsgierig is naar babies en graag rollenspelletjes speelt. Ook heeft de de laatste weken veel aanpassingen in huis gekregen, waarmee ze zelfstandiger dingen kan doen. Vindt ze erg leuk, want ze is wel van het zelluf doen. Een speelhoek. En na de geboorte is ze jarig, begin mei. Dus dan krijgt ze ook weer vanalles. De baby heeft er sowieso geen benul van om wat van haar te krijgen. Het gaat mij meer om dat ik na de geboorte oog blijf houden voor quality time met de oudste en haar ook veel betrek. Dat ze geen oud nieuws wordt. Ook daarvan zullen we zien wat ervan terecht komt ?
 
Mylwen en Debb, wat ontzettend balen dat jullie niet kunnen bevallen zoals je zelf voor ogen had. Ik snap dat wel. Het loopt vaak anders dan je vooraf wilde. Maar dat neemt niet weg dat het toch enorm aanpassen is. Zeker een keizersnede tov natuurlijk bevallen. Jullie mogen er best even verdrietig om zijn hoor. Ook al gaat het er uiteindelijk om dat de baby gezond ter wereld komt, het is niet leuk nieuws. 
Debb herkenbaar dat de support in het ziekenhuis te wensen over laat. Het is precies waar ik deze keer erg bang voor ben. Een klinische ziekenhuisbevalling waarin alle aandacht weer naar de gezondheid en feitjes gaat en ik daar weer bedgebonden en bang lig te zijn zonder dat de klinisch verloskundige daar ook maar iets mee doet. Dat heeft de grootste stempel op mijn ziekenhuisbevalling gedrukt en de toon gezet. En deze keer dus helaas weer een medische ziekenhuisbevalling. Ik hoop zo dat het goed komt dat mijn eigen verloskundige erbij mag zijn. 
Ik ga voor jou duimen dat de versie wel lukt, ook al beval je dan hoe dan ook in het ziekenhuis. Weetje... Als er zo'n risico op complicaties is, dan zit je daar wel goed voor het medische gedeelte. Maar ik snap dat het slikken is hoor. En het zijn een stelletje horken daar. 
Milu, ik maak me niet zoveel zorgen om corona bij andere familieleden meer. Maar voor mezelf en mijn gezin wel. Vanwege de placentasterfte verhalen. Er is nog niks bekend of dat bij deze mutatie ook gebeurt. Tot de baby er veilig uit is, wil ik het dus absoluut niet in huis hebben. Gelukkig zien we niet superveel mensen meer en ben ik al met verlof. Mijn man werkt de helft nog thuis en kan verder goed afstand houden. Als de baby er eenmaal uit is maakt het me met deze mutatie niet veel uit. Ik ben wel blij van het mondkapje af te zijn. Dat was een maatregel waar ik zelf niet in geloof en ik heb er behoorlijk last van met ademen en die dikke buik. 
Gisteren schrok ik best wel. Einde van de middag werd mijn buik echt knetterhard en pijnlijk, kreeg het uren lang niet meer ontspannen. En ik werd goed misselijk. Krampen erbij, niet echt wee achtig dat het door je hele buik trekt, maar wel met enige regelmaat. Steeds elke 10 minuten. Het duurde echt tot later op de avond voor het helemaal wegtrok. Ik dacht even dat ze echt zou komen, weer 35 weken ? Maar ze zit er nog en het voelt weer goed. Heb de hele avond een mantra opgeroepen om rustig te blijven, als het meer pijn gaat doen en ze komen nog vaker, dan moet je bellen, dit gaat weer over. Was gelukkig zo. Dit is wel het meeste gerommel tot nu toe. Bah! Nog 2 weken hoor! Pas op he, baby! 
 
He bah Debb, juist nu ?
Misschien blijft het heel mild en ben je er met een paar dagen alweer vanaf? Die ggd test voegt voor jou zelf op het moment weinig toe toch? Dat is fijn voor de data van de overheid. Maar misschien toch lekker focussen op snel herstellen, rust nemen. Dan is het ergste misschien na het weekend al voorbij. 
Bij ons ben je met klachten niet welkom. 24 uur na de laatste klachten wel. Hopelijk krijg je dan niet direct maandag een afspraak. Wat een gedoe zeg!
 
Mylwen, zo bedoelde ik het ook hoor. Ik lees in je bericht dat je focust op wat het beste is voor je kindje. Logisch ook. Maar ik wilde zeggen dat ik best snap dat het ondanks dat gewoon echt wel even slikken is. En dat mag er ook zijn. 
Debb en MvdF, hoe gaat het met jullie? Buikgriep weer beter? Hopelijk is de corona niet te heftig aan het worden?
Zelf ben ik best wel nerveus. Gisterochtend weer veel gerommel dus toch maar even het ziekenhuis gebeld. Weer aan de ctg... Saai gedoe haha! En inderdaad er was weer weeenactiviteit te zien. Bij het voelen bleek de baarmoederhals goed verweekt en al behoorlijk verstreken. Misschien een cm ontsluiting. Maar ook daarmee kan het best nog wel een aantal weken duren als je rustig aan doet. Dus ik ben wel weer naar huis, met het advies complete rust. In elk geval tot 36/37 weken, want dan is de kans op couveuse of complicaties gewoon wel net wat minder. Vandaag ben ik niet van mn gat gekomen. Moet zelfs nog even douchen. Voelt ook wel weer luxe na 2 jaar lang 6 uur opstaan en direct meegesleurd worden in de drukte van de dag ? Maar het voelt zo rusteloos... Wanneer gaat het doorzetten? Vandaag? Over 2 weken? Toch ingeleid worden over 3 weken?? 
Ondertussen loop ik als een oude oma... Wat doet dat ingedaald zitten pijn zeg. De eerste stappen krijg ik het niet voor elkaar om rechtop te lopen. De druk van onder en mn liezen/schaambot. Trekt mn bovenbenen in. Volgens mij duwt ze er erg op. Mn blaas is ook totaal niet happy. Omdraaien in bed lukt slecht en word ik meteen wakker van. Wat dat betreft wil ik haar er wel snel uit hebben. Maar nog 2 weken volhouden aub! 
 
Terug
Bovenaan