Uitgerekend augustus

Hin ik draag al sinds week 10 zwangerschapsbroeken die andere zaten gewoon echt niet meer bij de buik! Haha.. heerlijk toch helemaal prima. Inmiddels ben ik 14.2
Ik vraag mij ook soms af of ik die kleintjes al voel of dat het gwn iets anders is maja.. het komt vanzelf wanneer ik zeker weet dat het de kleine is. 
Over twee weken gaan we toch maar een pret echo doen om het geslacht te bepalen. Haha cant wait. Ik dacht eerst aaa joh gwn wachten tot week 20 maar ik ben gewoon te nieuwschierig. Dus maar gewoon een afspraak gemaakt ben zo benieuwd!
 
 
Hoe is het Inge?  Je zal wel kapot zijn van de spanning!  Ik heb de 20ste een echo en het duurt me best lang hoor... jij moet nog langer wachten pff.  Hebben ze ook een reden waarom je niet eerder kan terugkomen? 
 
Goedenavond allemaal,
Ik ben weer aan het werk tot 23:00uur, en het gaat prima. Ik merk dat de vermoeidheid steeds minder wordt en ik weer wat energie krijg.
Nu 13 weken en 4 dagen.
We hebben de 18de weer een echo en ik kan niet wachten om die kleine frummel weer te zien.
Dit is mijn eerste zwangerschap en ik ben nog geen gram aangekomen, afgevallen zelfs en draag nogsteeds gemakkelijk mijn gewone kleding. Ik ben benieuwd wanneer dat gaat veranderen!
Wat gaaf dat sommige van jullie het al voelen, ik kan me daar nog helemaal geen voorstelling bij maken.
Soms wordt ik wel onzeker van het feit dat ik me zo goed voel, en er weinig tot niets verandert want ik ben bang dat er dan iets niet goed is ofzo...
 
Fijne avond allemaal!
 
Hier ook! Het leek mij ook sterk om dat zo klein en fragiel al te kunnen voelen. Ik zal nu dan wat extra zintuigen aanzetten voor die van mij haha, mijn baarmoeder is namelijk ook groter dan normaal omdat het de 3de is en mijn vorige zoon mega groot was haha. Baarmoeder zit ook ietsje hoger. Ik ben heel benieuwd wanneer ik hem dan zal voelen. Leuk dat je de beweging voelde op het moment van de echo! Bij hoeveel weken ook alweer? 
Hier dus ook al een enorme buik. Lange shirtjes kunnen nog wel maar broeken al paar weken niet haha. Dat wordt wat. 
Trouwens, ben nu 12.1 en precies vanaf gister voel ik mij toch een partij goed!! Niet normaal. Precies de grens haha. Heerlijk, nu kan ik er echt van genieten :) Lekker weer sporten, zin in dingen, geen constant weeïg gevoel in buik.. hmmmm ik hoop dat dit voorlopig zo blijft! 
Kim, ik pas je datum aan. ?
 
Met de spanning gaat het eigenlijk best goed! Ik kan me meestal wel over 100 dingen druk maken, maar sta achter de beslissing om geen vervolgonderzoek te doen en heb me daar eigenlijk wel bij neer kunnen leggen. 
Ik lees veel van iedereen over de echo's en controles! Nou bij ons zijn ze nogal lafjes? de afspraak van 27 februari stond al , en foei foei ze zijn zo druk op de afdeling gynaecologie. Dus bij de afspraak na de uitslag van de combinatie test was die afspraak prima want eerder zou er toch niet veel te zien zijn.
We waren ook niet blij toen we bij de gynaecoloog vandaan kwamen. Hij was heel stoicijns, bijna arrogant. We hadden een aantal vragen voorbereid waar we heel kort antwoord op kregen, en ja dan ben je zelf uitgekletst, weet je ook niet meer wat je nog moet vragen! Ook bij de echo zei hij vanalles, maar legde niks uit. Je merkt dat je dan zelf nog wat overdonderd bent en niet direct kan reageren. Meestal ben ik diegene die geen klik heeft met iemand, maar nu was het vooral mijn man die hem helemaal niks vond. Totaal geen medeleven, alles zo van: tjah zullen wel zien. 
Gelukkig waren we toen voor het weekend al bij de verloskundige geweest. Die hebben een heel andere manier van omgang.
De volgende afspraak staat weer bij deze man, maar ik ga morgen bellen om te kijken of we de afspraak bij een ander kunnen krijgen. Er zijn nog 2 gynaecoloog die gespecialiseerd zijn in tweelingen. 
Ik krijg nu trouwens al best veel domme opmerkingen over tweelingen? 
 
Ah wat jammer dat de begeleiding niet goed verloopt. Ik zou dit wel aangeven! Wij hebben dat met onze dochter gehad. Deze gynaecoloog pushte me heel erg tot een vruchtwaterpunctie en ik durfde niet ook al was de kans klein dat dat mis ging en een miskraam veroorzaakte. Ik zei toen tegen hem als ik geen garanties kan krijgen dat dit 100% goed gaat doe ik het niet. En al helemaal niet op zo'n moment als je overdonderd bent. Ik zei dan ga ik eerst naar huis en er over nadenken. Hij deed een beetje geïrriteerd en ik zei dat ik het niet voor kon stellen dat het mis is met mijn dochter en zolang ik geen tegenbericht heb ik geen risico's wil lopen , want wat als het wel mis gaat... ik zei ik weet niet of ik dat aan kan. Sta ik voor de 2de x met lege handen en hoe moet ik dan verder, en hoe verder om mijn kinderwens te vervullen. Ach zegt hij er zijn er zoveel die  voor erger hebben gestaan en er ook wel weer aan beginnen!  Ik zei het is geen ding hoor waar we het over hebben ( die toon van hem was zo ongevoelig) We hebben het over ons kind en u pusht mij tot iets wat ik niet kan en wil. Toen was hij een beetje op zijn pik getrapt en ik gekwetst. hoe kon hij zo praten,  zo ongevoelig.  Ik heb het gesprek beëindigd. Hij wilde nog van alles zeggen en ik ben achterover gaan zitten en heb door hem heen gekeken, gewacht tot hij klaar was  en geen woord meer gezegd. Vervolgens na een tijd toch wel een klacht bij onze kindercardioloog ingediend en gezegd mij nooit meer in dezelfde ruimte te zetten met deze man!  Ik wil niet zeggen wat je moet doen maar als je er geen goed gevoel bij hebt,  er zijn genoeg andere gynaecologen ? het is heel belangrijk dat je goed wordt geïnformeerd en dat je niet altijd met vragen hoeft te komen maar hun uit hun zelf met informatie  komen. Je moet je serieus genomen voelen en je gevoel kunnen uiten.  
 
Terug
Bovenaan