Lisette wat vervelend dat je hier zoveel last van hebt! Ik wil even reageren, want heb min of meer hetzelfde gehad met de borstvoeding met Sep. Niet dat hij niet genoeg leek te krijgen (genoeg poepluiers), maar volgens mij juist dat er sprake was van overproductie en hij daardoor met veel moeite kon drinken. Een tepelhoedje hielp ietsje, maar nog steeds bleven de voedingen frustrerend voor zowel mij als hem.
Ik had superveel last van mijn borsten, moest constant kolven om te zorgen dat ik geen borstontsteking zou krijgen (met dank aan onze engel van een kraamhulp dat zij mij daar op tijd op wees) en kon er 's nachts ook niet van slapen (en die eerste nachten zijn al zwaar zonder die pijn). Uiteindelijk heel veel met mijn vriend over gesproken en ik heb besloten te stoppen. Dit had ook nogal wat voeten in aarde, want door de overproductie bleef de stuwing heftig - uiteindelijk medicijnen gekregen om het te stoppen (zaterdagavond eerste pil genomen) en sinds vandaag lijkt het gestabiliseerd en voelen mijn borsten weer een beetje als voorheen.
De tip die ik kan geven: doe waar jij je het beste bij voelt, dus doe niets voor anderen of "omdat het hoort"! Ik struggelde heel erg met het gevoel dat borstvoeding toch wel 'hoort' en dat ik het toch moest kunnen, en daarbij had niemand mij echt voorbereid op dat het zo moeilijk zou kunnen gaan met borstvoeding (ik dacht echt eitje! Blijkt dat het bij vrijwel iedereen moeizaam start). Maar toen ik dat losliet en echt ging kijken waar wij (ik, Sep en mijn vriend) het gelukkigste van zouden worden kwam daar echt uit dat dit stoppen was. Sep gelukkiger, omdat hij zonder al teveel moeite kon drinken, ik gelukkiger omdat ik niet de stress voelde van de hongerige baby en mijn vriend omdat hij ook eindelijk iets kon betekenen in het hele voedingsverhaal (hij zag alles natuurlijk gebeuren, maar kon niets doen).
Wel heb ik alles uitvoerig besproken met onze kraamhulp, die ook lactatiekundige is. Zij was gelukkig een aanhanger van de leer doe-wat-voor-jou-werkt, dus geen borstvoedingsmaffia of iets dergelijks. En sinds zaterdag hebben wij een gelukkige baby en een blijere, uitgerustere moeder.
Ik zeg niet dat je móet stoppen natuurlijk! Maar ik bedoel meer dat je je zeker niet schuldig moet voelen als je dat wel zou besluiten te doen, en niet tegen heug en meug moet blijven voeden terwijl het eigenlijk niet goed meer voelt. Noë wordt het gelukkigst van een happy mama, of dat nou met borstvoeding of een flesje kunstvoeding is!