Zo, eindelijk weer eens wat bijgelezen van de afgelopen dagen. Voor de kersverse moeders: gefeliciteerd!
Wij zijn nog steeds in het ziekenhuis met Anna. Had eerder al gezegd dat mijn bevallingsverhaal nog zou volgen. Bij deze, het is wel heel lang.
Vorige week donderdag (15-8) ben ik voor de 2e keer gestript door de verloskundige. Had toen al 3 cm ontsluiting. ‘S avonds rommelde het best wat en om 23:30 braken de vliezen. Een uur later kwamen de eerste echte weeen. Uiteindelijk kwam de verloskundige rond 1:30 en is besloten om al naar het ziekenhuis te gaan om poliklinisch te bevallen. De eerste uren ging het daar best goed, ontsluiting vorderde en pijn was te dragen. Einde vd ochtend bleek echter dat de ontsluiting rond 8cm bleef hangen en dat ik bijgestimuleerd moest worden. Ook had ik al een soort van persdrang tgv forse obstipatie.
Toen ik werd overgedragen aan klinisch verloskundige heb ik om pijnstilling gevraagd gezien best veel pijn al, nog te starten bijstimuleren en verwachting dat de bevalling nog een tijd zou duren. Het duurde even voordat de ruggenprik goed zat, maar toen dat eenmaal was, was t super. Mbv klysma ben ik veel ontlasting kwijt geraakt. En vervolgens was het wachten totdat de medicatie zijn werk zou doen. Ontsluiting vorderde goed, verder indalen duurde wel lang. Helaas kreeg ik koorts en verhoogde ontstekingswaarden, waardoor er antibiotica moest worden gestart. Mijn hartslag werd hoger en ook Anna leek last te hebben van de koorts. In het begin bleef het CTG redelijk goed, maar dat verslechterde in de loop vd bevalling. Toen werd er meconiumhoudend vruchtwater vastgesteld. Mijn weeen waren nog steeds heel zwak ondanks maximale medicatie. Heb veel op alleen eigen kracht (zonder hulp van weeen) geperst. Omdat t CTG verder verslechterde en het MBO niet goed was, moest onze kleine er snel uit. Mbv flinke knip, vacuümpomp en fundusexpressie is dat gelukt. Kinderarts was op de kamer aanwezig voor de opvang. Anna huilde niet direct goed, maar heeft toch wel even op mijn borst mogen liggen. Vervolgens is de kinderarts er snel mee aan de slag gegaan en is Anna naar de high care gegaan. 3u later waren we als gezinnetje pas weer samen... intussen moest er ook nog van alles met mij nl.
Anna deed het gelukkig heel goed en mocht na een paar dagen naar de gewone afdeling en ook ik was voldoende hersteld om ontslagen te worden. Inmiddels verblijven we al een aantal dagen met z’n drietjes op de kinderafdeling. We mogen inroomen en zijn dus vrijwel continu aanwezig, wat heel fijn is. Momenteel heeft Anna nog antibioticadrank vanwege de infectie en heeft ze fototherapie omdat ze geel ziet. Hopelijk mag dat laatste snel gestopt worden en kunnen we eindelijk naar huis om nog meer te gaan genieten en van alles bij te komen. De borstvoeding loopt trouwens heel goed, dus dat is fijn.
