Hoi,
Voor mij is het de zevende zwangerschap. Tijdens mijn eerste zwangerschap overleed mijn zoontje bij 20 weken.
Tweede zwangerschap werd een miskraam met 6,5 week.
Derde zwangerschap was de eerste echo met 7 weken goed en bij de tweede echo met 10 weken het hartje gestopt. Uiteindelijk met tabletten van de gyn een miskraam gekregen, omdat het maar niet af kwam.
Vierde zwangerschap kreeg ik bloedingen met 12 weken en dat stopte pas bij 18 weken. Met 33 weken had ik al weeën, dus een week in het ziekenhuis gelegen met weeën remmers en longrijpings prikken. Uiteindelijk met 38+5 weken ingeleid en binnen 3 uur bevallen van mn dochter.
Vijfde zwangerschap was een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, met spoed geopereerd. Eileider was al aan het lekken en stond dus op barsten. Waren er gelukkig nog op tijd bij.
Zesde zwangerschap was geweldig. Alles ging goed, ik voelde me goed en kon alles blijven doen. Bevallen met 39+1 weken van mn zoontje.
Ik ben ook nog steeds heel onzeker en bang dat het weer mis gaat. Denk ook niet dat dat anders kan als je een miskraam hebt meegemaakt. Als de weken verstrijken en de eerste echo's goed zijn, dan komt het vertrouwen langzaam terug.
En je mag gewoon zeggen dat je bang bent dat het weer fout gaat, dat is echt héél logisch. Voor mijzelf helpt het echt om erover te praten en zeker nu in het begin omdat ik dan het meest onzeker ben.
