@cheza en @myrth ja jeetje zo'n kleintje van 37 weken is echt wel een uitdaging he? Ik had de eerste 6 dagen zeker ook meer een grijze wolk dan roze. Ik was zo vermoeid dat ik niet kon eten en trilde de hele dag door. Voelde me heel down. Nu gaat het beter. Al slaap ik nog niet echt goed. Vannacht 1 uur.
@jl mijn bevalling was uiteindelijk spontaan. Donderdag de 2e braken mn vliezen en in de nacht van 2 op 3 gingen we naar het ziekenhuis ivm regelmatige weeën. De ontsluiting ging heel snel, ik zat binnen paar uur op 7 cm. Maar daarna deed het te veel zeer en was ik uitgeput. Tegen mn oorspronkelijke wensen in een ruggenprik genomen en dat was precies wat mn licjaam nodig had om te ontspannen. Een uur later had ik al 9,5cm. We dachten dus dat hij er voor de lunch wel zou zijn maar helaas kreeg ik geen persdrang en - weeën. Ruggenprik weer uit en weeënopwekkers tot standje 9 en toen kwam de kleine wat in nood omdat dat een paar uur duurde. Kamer stroomde vol met gynaecologen en een kinderwarts en er werd verdoofd om te knippen. Dit wilde ik echt niet! Mocht nog een keer alles geven en heb hem op eigen kracht ter wereld gebracht. Heel intens, maar ben er blij mee. Ik denk wel dat ik hier nog een stukje van moet verwerken. Alle mensen in het ziekenhuis waren gelukkig heel lief.