uitgerekend februari 2019
- Onderwerp starter melissa-manoes
- Startdatum
Ik ben ook echt n buikslaper. Alleen sinds ik zwanger ben durfde ik het niet meer, het voelde zo gek om op mn babytje te liggen. Tijd slecht geslapen, nu met groot voedungskussen waar ik lekker met mn buik tegwnaan lig, ussen mn benen, en de rest in.mn rug. Heerlijk zo'n groot kussen. Slaap er echt beter mee, en als ik draai draait het kussen meestal wel gewoon mee
Het is alweer even geleden dat ik mijn neus hier heb laten zien maar bij deze:
De 20 weken echo was volgens de echoscopiste er één uit het boekje. Het was even spannend voor mij toen ze het hartje niet goed op de foto kon krijgen omdat ik meteen dacht dat ze iets bijzonders had gezien. Blijkbaar had ik gemist dat ze zei: Ik wil dit nog even goed op de foto hebben dus daarom kom ik er zo naar terug maar het ziet er perfect uit. Kon daar achteraf wel om lachen toen mijn vriend dat zei. Dat was dus een hele opluchting, vooral ook omdat ik er zo nerveus om was.
Helaas wel vandaag van de VK te horen gekregen dat ik het rustiger aan moet gaan doen. Dat wil zeggen dat ik nog maar 50% van de tijd mag gaan werken en als dat niet afdoende is helemaal moet stoppen. Ik heb namelijk heel erg last van bandenpijn, vermoedelijk bekkenpijn en harde buiken. Nu zijn de harde buiken bij mij echt plaatselijk maar volgens haar kan dat. Laat het nou toevallig ook het plekje zijn waar ze het liefste ligt (onderin mn buik) dat over de dag heen vaak hard wordt. Het maakt het voor mij wel lastig om onbezorgd zwanger te zijn. Is er iemand die dit herkent?
Nog een leuk iets waar ik wel om kon lachen; Mijn vriend zei twee weken geleden nog "Op jouw werk zijn er zo veel zwanger, straks bevalt er één die dezelfde naam kiest als die jij zo mooi vindt." Laat nou net een collega zijn bevallen, die exact de twee namen heeft gegeven aan haar dochtertje die ik in gedachten had... Gelukkig alleen wel andersom! Dus de eerste naam die ik in gedachte had als tweede naam gegeven en andersom. Gelukkig!
Dat van het niet kunnen slapen op de buik herken ik. Het voelt gewoon ongemakkelijk aan. Ik los het nu nog op met een normaal kussen en die leg ik dan deels onder mn buik zodat ik wel op mijn zij moet slapen.
@Captain; Wat een heftig nieuws zeg er zo ineens achter komen dat je zwanger bent. Ergens zeg ik: Ik benijdt je niet omdat je dan toch die echt hele spannende momenten hebt gemist maar aan de andere kant horen die er toch bij en maakt het toch wel dat je vast dingen gemist hebt. Ik hoop vooral dat er een goede uitslag komt voor de niertjes van jullie kleine... Laat je het ons weten hoe het is vergaan?
Nou, het is weer een heel verhaal geworden...
De 20 weken echo was volgens de echoscopiste er één uit het boekje. Het was even spannend voor mij toen ze het hartje niet goed op de foto kon krijgen omdat ik meteen dacht dat ze iets bijzonders had gezien. Blijkbaar had ik gemist dat ze zei: Ik wil dit nog even goed op de foto hebben dus daarom kom ik er zo naar terug maar het ziet er perfect uit. Kon daar achteraf wel om lachen toen mijn vriend dat zei. Dat was dus een hele opluchting, vooral ook omdat ik er zo nerveus om was.
Helaas wel vandaag van de VK te horen gekregen dat ik het rustiger aan moet gaan doen. Dat wil zeggen dat ik nog maar 50% van de tijd mag gaan werken en als dat niet afdoende is helemaal moet stoppen. Ik heb namelijk heel erg last van bandenpijn, vermoedelijk bekkenpijn en harde buiken. Nu zijn de harde buiken bij mij echt plaatselijk maar volgens haar kan dat. Laat het nou toevallig ook het plekje zijn waar ze het liefste ligt (onderin mn buik) dat over de dag heen vaak hard wordt. Het maakt het voor mij wel lastig om onbezorgd zwanger te zijn. Is er iemand die dit herkent?
Nog een leuk iets waar ik wel om kon lachen; Mijn vriend zei twee weken geleden nog "Op jouw werk zijn er zo veel zwanger, straks bevalt er één die dezelfde naam kiest als die jij zo mooi vindt." Laat nou net een collega zijn bevallen, die exact de twee namen heeft gegeven aan haar dochtertje die ik in gedachten had... Gelukkig alleen wel andersom! Dus de eerste naam die ik in gedachte had als tweede naam gegeven en andersom. Gelukkig!
Dat van het niet kunnen slapen op de buik herken ik. Het voelt gewoon ongemakkelijk aan. Ik los het nu nog op met een normaal kussen en die leg ik dan deels onder mn buik zodat ik wel op mijn zij moet slapen.
@Captain; Wat een heftig nieuws zeg er zo ineens achter komen dat je zwanger bent. Ergens zeg ik: Ik benijdt je niet omdat je dan toch die echt hele spannende momenten hebt gemist maar aan de andere kant horen die er toch bij en maakt het toch wel dat je vast dingen gemist hebt. Ik hoop vooral dat er een goede uitslag komt voor de niertjes van jullie kleine... Laat je het ons weten hoe het is vergaan?
Nou, het is weer een heel verhaal geworden...
E Hoi Lyam!
Fijn dat bij de 20 weken echo alles goed was! Bij ons was het hartje inderdaad ook niet goed voor de foto maar dat is dan toch even gek he..
Verder werk ik toevallig vanaf vorige week ook 50%.. Ik had al vanaf 9 weken beginnende bekkenpijn en 1,5wk terug begon ik harde buiken en pijn onderin mn buik en daaronder te krijgen.. bekkentherapeut en verloskundige hebben er toen echt druk op gelegd dat ik 50% zou gaan werken. Uiteraard baalde ik daar ontzettend van maar nu ik dat een week doe voel ik hoeveel rust het me geeft dat ik fijn om 13.00uur naar huis kan ipv tot 17.00uur zitten pijnlijden op het werk. Verder is het nog steeds frustrerend.. de babykamer staat in dozen in de garage en wat zou ik die graag uitpakken en in elkaar zetten.. helaas kan dit gewoon echt niet.. maar wachten totdat manlief een keer tijd heeft in het weekend om het te doen?
maar eerlijk: ik voel dat de rust me goed doet! Dus ik maak er nu maar dankbaar gebruik van!
Fijn dat bij de 20 weken echo alles goed was! Bij ons was het hartje inderdaad ook niet goed voor de foto maar dat is dan toch even gek he..
Verder werk ik toevallig vanaf vorige week ook 50%.. Ik had al vanaf 9 weken beginnende bekkenpijn en 1,5wk terug begon ik harde buiken en pijn onderin mn buik en daaronder te krijgen.. bekkentherapeut en verloskundige hebben er toen echt druk op gelegd dat ik 50% zou gaan werken. Uiteraard baalde ik daar ontzettend van maar nu ik dat een week doe voel ik hoeveel rust het me geeft dat ik fijn om 13.00uur naar huis kan ipv tot 17.00uur zitten pijnlijden op het werk. Verder is het nog steeds frustrerend.. de babykamer staat in dozen in de garage en wat zou ik die graag uitpakken en in elkaar zetten.. helaas kan dit gewoon echt niet.. maar wachten totdat manlief een keer tijd heeft in het weekend om het te doen?
maar eerlijk: ik voel dat de rust me goed doet! Dus ik maak er nu maar dankbaar gebruik van!
Update:
Na het vervolg onderzoek bleek inderdaad dat beide niertjes vergroot zijn. Ik heb de optie gekregen om morgen een vruchtwaterpunctie te doen maar omdat naast de nieren alles goed is neem ik dit risico niet.
Over 8 weken weer een echo om te kijken of de niertjes zijn bijgetrokken.
Nu beginnen met hopelijk wat meer rusten en alle andere zaken regelen!
Na het vervolg onderzoek bleek inderdaad dat beide niertjes vergroot zijn. Ik heb de optie gekregen om morgen een vruchtwaterpunctie te doen maar omdat naast de nieren alles goed is neem ik dit risico niet.
Over 8 weken weer een echo om te kijken of de niertjes zijn bijgetrokken.
Nu beginnen met hopelijk wat meer rusten en alle andere zaken regelen!
Hi iedereen,
ik lees al een tijdje mee met deze groep maar heb zelf nog niks geplaatst. Ontzettend leuk om al jullie ervaringen te lezen! Inmiddels 21 weken en 4 dagen zwanger van ons eerste kindje. 20 weken echo zag er goed uit en we zijn in verwachting van een jongetje! We zijn zo blij en gelukkig en alles zag er voor zover ze kunnen zien met een echo gezond uit.
Nu loop ik zelf wel tegen een klein probleempje aan en ik vroeg me af of anderen hier misschien ook last van hebben. Sinds vorige week beginnen de slechte nachten mij wat op te breken. Voel me erg vermoeid en begon ook ‘s nachts last te krijgen van harde buiken/ steken in mijn onderbuik en had het gevoel alsof ik spierpijn had in mijn borst.
Verloskundige hierover gemaild en die hebben aangeraden om rust te nemen en warmte(kruik) te gebruiken tegen de pijn. Het zou pandenpijn zijn waar ik last van heb. Ik werk 32 uur en in overleg met mijn leidingevende zit ik vanaf deze week gedeeltelijk in de ziektewet en werk ik elke dag een uurtje minder. Ik keek er zo tegen op maar je wil natuurlijk goed voor jezelf zorgen tijdens een zwangerschap. Vannacht helaas weer slecht geslapen en vanochtend kreeg ik van mijn leidinggevende te horen dat ik beter naar huis kon gaan. Hardstikke lief allemaal maar ik voel me zo koppig.
Ik heb het gevoel dat ik best nog wat kan doen en wil eigenlijk niet volledig thuis komen te zitten. Hoe gaan jullie hiermee op? Vind het zo moeilijk om me erbij neer te leggen. Is het ook verstandig om mij huisarts te bellen of is een verloskundige voor nu voldoende?
ik lees al een tijdje mee met deze groep maar heb zelf nog niks geplaatst. Ontzettend leuk om al jullie ervaringen te lezen! Inmiddels 21 weken en 4 dagen zwanger van ons eerste kindje. 20 weken echo zag er goed uit en we zijn in verwachting van een jongetje! We zijn zo blij en gelukkig en alles zag er voor zover ze kunnen zien met een echo gezond uit.
Nu loop ik zelf wel tegen een klein probleempje aan en ik vroeg me af of anderen hier misschien ook last van hebben. Sinds vorige week beginnen de slechte nachten mij wat op te breken. Voel me erg vermoeid en begon ook ‘s nachts last te krijgen van harde buiken/ steken in mijn onderbuik en had het gevoel alsof ik spierpijn had in mijn borst.
Verloskundige hierover gemaild en die hebben aangeraden om rust te nemen en warmte(kruik) te gebruiken tegen de pijn. Het zou pandenpijn zijn waar ik last van heb. Ik werk 32 uur en in overleg met mijn leidingevende zit ik vanaf deze week gedeeltelijk in de ziektewet en werk ik elke dag een uurtje minder. Ik keek er zo tegen op maar je wil natuurlijk goed voor jezelf zorgen tijdens een zwangerschap. Vannacht helaas weer slecht geslapen en vanochtend kreeg ik van mijn leidinggevende te horen dat ik beter naar huis kon gaan. Hardstikke lief allemaal maar ik voel me zo koppig.
Ik heb het gevoel dat ik best nog wat kan doen en wil eigenlijk niet volledig thuis komen te zitten. Hoe gaan jullie hiermee op? Vind het zo moeilijk om me erbij neer te leggen. Is het ook verstandig om mij huisarts te bellen of is een verloskundige voor nu voldoende?