uitgerekend februari 2019

Qua huishouden doe ik denk nog behoorlijk veel als ik het zo lees. Stofzuigen, was draaien, opruimen, bed verschonen, wc's schoonmaken, koken, boodschappen. Tsjah eigenlijk alles wel behalve zware dingen tillen. Ik doe het dan uiteraard niet allemaal op 1 dag, maar gewoon elke dag iets, en mijn man helpt ook gewoon mee hoor, als ik het niet trek doet hij het, maar wat ik kan doe ik gewoon. Je moet denk zelf gewoon aanvoelen wat wel of niet gaat.
Niks doen is ook weer zo wat, ik zou me dan flink vervelen de laatste 4 weken haha
Harde buiken heb ik nog niet gehad gelukkig, bij de controle vandaag was alles prima, waarschijnlijk kan ik daarom ook nog behoorlijk wat doen
 
Wat klinkt dat heerlijk zeg; een man die meehelpt. 

Ik heb op dat vlak wel een strijd hier thuis. Mocht vanaf 20 weken nog maar weinig doen en ben ook minder gaan werken omdat ik te veel harde buiken had voor de termijn. Alleen werd het gehele huishouden dan helemaal niet meer gedaan. Hij wordt dan wel boos als ik het huishouden doe omdat ik het niet had mogen doen maar ondertussen zelf doen ho maar. 
Ik ben ook heel benieuwd hoe het straks gaat als die kleine er is en ik de eerste week sowieso niets kan/mag doen. Als ik hem vraag iets te doen zegt hij het ook wel te gaan doen maar dan is het 4(!) weken later nog niet gedaan. 

Nu doe ik gewoon nog alles wat ik hiervoor ook nog deed. Zoals ook met enige regelmaat de kattenbak omdat hij dat ook regelmatig vergeet. Ik geloof niet dat hij het kwaad bedoelt maar het gaat nou eenmaal zo...
Ik ben wel voorzichtiger op de trap geworden nadat ik er een keer vanaf gestuiterd ben op mn billen. 
 
Wij hebben gelukkig een schoonmaakster die iedere week komt. Dat scheelt zoveel! Dus dat hoef ik gelukkig niet zelf te doen.
Verder heb ik geloof ik de droom man :) ik vraag of hij de was beneden klaar zet zodat ik de was kan doen en dan doet hij dat. Hij ruimt heel veel op en is constant aan het klussen geweest in huis om op tijd klaar te zijn voor de baby. Hij kookt (deed hij altijd al omdat hij eerder thuis is en koken leuk vindt), doet de kattenbakken, alles wat nu te zwaar is voor mij pakt hij zonder mopperen over. Soms moet ik er zelfs van huilen omdat hij zo lief is en zoveel doet als ik helemaal uitgeput op de bank lig van het doen van maar een fractie van wat ik zou willen doen. Hij klaagt nooit en zegt steeds dat het geen probleem is. Echt de liefste van de wereld, die man van mij :) 
 
Ik bel morgen de verloskundige. Ik ga jullie raad maar eens even opvolgen. Ik geef gewoon aan dat ik graag wil dat ze mijn urine controleren, omdat ik me toch niet zo top voel de laatste dagen. Erg opgezwollen en veel harde buiken. 
Iemand wees mij op het feit dat een baby niet in een slaapzak mag, maar ik bedoelde eigenlijk de puckababy. Dat is speciaal voor baby’s van 0-3 maanden. Lijkt mij dat dit wel mag, aangezien ze hiermee adverteren? 
Verder is nu alles klaar, nog eventjes wachten en dan komt ons meisje. Ben zo benieuwd hoe ze eriit ziet. Ben ook wel nieuwsgierig wie er als eerste bevalt. Maar ik las al dat iemand ingeleid wordt over anderhalve week?? Sterkte en succes daarmee!! 
 
 
Ik kan mij niet voorstellen dat een slaapzak niet mag gezien alle websites er mee volstaan dat een slaapzak/deken combi lakentje wel mogen en een dekbed juist niet. 
Het is wel belangrijk dat de slaapzak goed past natuurlijk. Ik heb er zelf één besteld van het merk Lodger in de maat 50/62. Mocht die te groot zijn dan zal ik hem natuurlijk niet gebruiken. Het is allemaal uitproberen wat wel en niet goed werkt natuurlijk. 
Stelvio; verstandig om de VK nog een keer te bellen. Indirect betaal jij gewoon via je verzekering voor de service die zij bieden. Alleen al de geruststelling dat er niets aan de hand is kan heel gezond zijn voor jou en het kleintje. Laat je het weten hoe het gaat? 
 
@lyjam
Jou situatie klinkt bekend.. ik vraag wat aan me vriend, helaas gebeurd het dan niet of over een paar dagen. Ik moet alles vragen. Of ik moet echt “boos” worden dan gebeurd het redelijk snel.
 
Voorlopigkan ik nog vrij veel zelf gelukkig. 
Vandaag komt de kraamzorg voor het intake gesprek.
 
@ LarissaB 

Was het maar zo een feest dat als ik er boos om werd hij het wel zou doen. Dan wordt hij boos terug en zijn we nog verder van huis. 

Sinds de zwangerschap is hij qua doen en laten wel veranderd en daar ben ik soms nog wat huiverig voor. Hij is kortaf en snauwerig. Als we eindelijk eens een goed gesprek hebben daarover dan krijg ik te horen dat ik het zelf uitlok omdat ik ook niet de gezelligste ben. Dat kan best kloppen want hij werkt 6 dagen in de week en is tegenwoordig als hij thuis komt zo moe dat hij op de bank in slaap valt. Dat is voor mij ook niet gezellig. Ik werkte zelf ook 5 dagen in de week voor mijn verlof en viel mij ook zwaar dat ik daarnaast alles nog mocht opknappen wat betreft huishouden en zorg voor zijn stiefkinderen de helft van de tijd. 
Ik heb al uitgesproken dat ik het idee heb dat de afstand tussen ons zo ontzettend groot is geworden dat het lastig te overbruggen valt. Hij blijft het er maar op gooien dat het ' na de zwangerschap vast wel makkelijker wordt zonder de hormonen '. Zelf zit ik met mijn handen in mn haar en weet het zelf ook niet meer. #zeurmodus 
 
@ lyjam Heel herkenbaar hoor.
Mijn man en ik hebben ook niet de gezelligste relatie op het moment. We begrijpen elkaar gewoon niet goed. Hij vindt mij ook n zeur en ik vind hem n zeikerd. Haha. Het hoort er toch een beetje bij denk ik soms maar.  Zeker omdat seks niet kan/mag ivm verzakkingen en bekken, en ik er ook totaal geen zin meer in heb trouwens. 
Nu komt er bij mijn man ook n hoop stress bij kijken omdat door mn klachten het afwachten is of ik na de bevalling nog n beetje normaal kan functioneren. Waarschijnlijk moet ik zsm iets laten doen aan die verzakkingen dusja niet heel leuk. Maarja, ik zie dat best nuchter in en denk; als ons kleintje maar gezond is en het goed doet, de rest zien we wel weer. Maar voor hem is dat heel anders want hij weet niet hoe hij dat allemaal moet doen met werk, ons dochtertje van 2 en de baby. Allemaal stress dus. Dat kan ook schelen. Voor 'n man is een zwangerschap natuurlijk heel anders als voor n vrouw. Ik zeg altijd; ik ben al mama als ik zwanger ben, en mn man wordt papa als hij het kindje geboren ziet worden. Dan wordt het voor hem werkelijkheid. Misschien is dat bij jouw man ook @lyjam?
Je moet je denk ik vooral niet teveel zorgen maken hoor over hoe het gaat tussen jullie als de baby er is. Grote kans dat hij apetrots op je is, dat jij bent bevallen van jullie kindje zo compleet en mooi! En meestal kan je dan achteraf samen lachen om hoe je tegen elkaar deed in de zwangerschap. Het komt goed! Al is het ff doorbijten soms?
 
Terug
Bovenaan