Hoi hoi meiden,
ik heb al jullie geschreven berichten terug gelezen en hier komt de mijne, wij zijn blije en trotse ouders geworden van een meisje Veda. Wel ietsje eerder dan verwacht, afgelopen woensdag was ik 36 weken en ik lag in bed en wilde opstaan, 8 uur was het en ik voelde allemaal water lopen, waren mn vliezen gebroken. Meteen verloskundige gebeld, kwam meteen bij me kijken en moest door naar het zhuis, daar ging ik aan de ctg om te zien of de bevalling ging doorzetten, nou ja zeker, ik had weeen die eerst om de 10 min kwamen, later om de 5 min en daarna na 3 min, dus ik was echt aan het bevallen. Om 1450 uur had ik 1-2 cm ontsluiting en om 1730 7-8 cm, om 20.07 uur is onze Veda geboren. Veda maakt het steeds beter, maar goh wat was het heftig wat ze allemaal met haar deden. Ze moest voor de zekerheid aan de beademing en infuus voor infectie, mochten ook niet bij haar zijn, na de bevalling een uur op mn borst gelegen en daarna zijn ze alleen maar met haar bezig geweest. Sinds vandaag heeft ze alleen nog een slangetje door haar neus voor de sonde, ook kan ze haar eigen flesjes nog niet op eigen kracht drinken en gaat de voeding dan ook door dat slangetje. Gelukkig kunnen en mogen we 24/7 bij haar binnenlopen en zolang blijven als we willen, maar goh wat is het moeilijk als je dan weer naar huis moet (zelf ben ik al ontslagen uit het zhuis). Als ze goed haar flesjes drinkt en ook op eigen kracht mag ze naar huis, dat is dus nog even afwachten. Ik ga nu stoppen want het is ondertussen een heel verhaal geworden! Jullie nog succes met de allerlaatste loodjes en jullie kunnen het!
en over intimiteit zegt mijn man precies hetzelfde!