uitgerekend februari 2019

Hi, 
Ik ben net op deze groep uitgekomen. Ik wil zo dolgraag praten over mijn zwangerschap en wat ik wel en niet voel, maar ja niemand weet het nog. Volgens mijn berekening nu 8 weken en 4 dagen zwanger van ons eerste kindje. Onwijs spannend. 
Morgen hebben we onze eerste echo en ik ben bang en enthousiast tegelijk :) Ben ook erg benieuwd hoe ver zij aangeeft dat ik ben. 
We hebben besloten het pas na 12 weken te vertellen aan iedereen, dus ik hoop dat ik tot die tijd mijn mond kan houden. Zeker na morgen. 
Hoe gaat het met jullie? Al veel klachten?
Ik merk wel dat ik wat hongeriger ben, soms beetje misselijk en wat sneller moe. Maar echte kwalen heb ik gelukkig nog niet. Al is het soms daardoor ook nog niet helemaal echt en ben ik bang dat als ze de echo doen er helemaal niets ziet, schijnzwanger ofso hahaha, super suf weet ik. 
 
Hallo allemaal,
 
Ik ben nieuw in deze topic. Na 2,5 jaar waarvan 9 maanden hormoon gebruik zijn wij dan nu eindelijk zwanger ongeveer 9 weken en 5 dagen. Vorige week mijn eerste controle gehad in het ziekenhuis. Alles was goed en we zagen het zelfs bewegen en het hartje klopte lekker snel :). Ik merk wel dat ik onwijs moe ben zeker na een dag werken en nu mag ik al 1x per nacht mn bed uit om te plassen. Alles voor een goed doel! Haha. 
 
@ Eefjen: ik heb ook af en toe spierpijn in mn buik zal er dan vast bij horen! :)
 
Liefs,
 
Rebecca
 
Ben nu 8 weken en 5 dagen zwanger en heb alleen in de avond een opgezette buik na het eten. Ik heb goede maar ook slechte dagen. Op een slechte dag ben ik doodmoe en vreselijk misselijk. Gelukkig heb ik dat niet elke dag. Vandaag opnieuw een goede echo gehad met snel kloppend hartje☺️ 
Wij gaan wel voor de nipt test. Willen het wel  weten als er een afwijking is. 
Leuk om al die verhalen te lezen! 
 
Wij gaan ook voor de NIPT test. Vooral omdat mijn vriend al twee kinderen uit een eerder huwelijk heeft die voor de helft van de tijd bij ons zijn. 
Dat is voor mij wel 1 van de grootste motivaties: als ze een broertje/zusje krijgen wil ik graag dat het gezond is. Het kan soms moeilijk genoeg zijn om een broertje/zusje te hebben die 100% van de tijd bij papa (en mij) mag zijn; laat staan een kindje met een handicap die ontzettend veel aandacht nodig heeft. 
Wij zijn ons er ook bewust van dat het niet 100% waterdicht is maar zo veel mogelijk uitsluiten is wel heel prettig. 
 
 
Hier worden de klachten sinds een week wat erger. De misselijkheid komt de hele dag door de emesafenne heen maar gelukkig nog wel te behappen. Al twee dagen de hele dag hoofdpijn maar wil daar liever niets tegen slikken.
Ik word minimaal 2 keer per nacht wakker om te plassen en ben overdag erg moe.
Herkenbaar dames ?
 
Wij gaan ook voor de nipt test het is inderdaad nooit 100% zekerheid maar mocht er iets mis zijn willen we wel voorbereid zijn.
Misselijkheid valt bij mij nog wel mee maar zodra ik honger begin te krijgen moet ik wel echt gaan eten anders word ik echt misselijk en voel ik me echt niet goed worden. Honger heb ik nu wel echt veel meer dan voor mijn zwangerschap.
En moeheid heb ik ook echt zo een last van. Ik kom thuis na m'n werk smiddags en ik kan zo een uur gaan slapen. Alleen een nadeel ik kan 's avonds weer wat moeilijker in slaap komen en als ik er dan ook nog 's nachts uit moet om te plassen is mijn energie overdag ontzettend laag! haha. Maarja we mogen niet klagen het is voor een mooi doel!!
 
 
Wij willen geen nip-test.  Wij vinden dat het kindje er hoe dan ook mag komen. Natuurlijk is een gezond kindje prachtig,  maar mocht ons kindje n afwijking hebben oid, dan is dat zo, en is het van harte welkom :)
@lyjam: die misselijkheid en hoofdpijn herken ik! Sinds n paar dagen n groot deel vd dag. Erg lastig. En als ik opsta soms flink zwart voor de ogen..
Dat plassen heb ik ook last van, kan me niet herinneren dat dat bij mijn eerste zwangerschap ook al zo snel zo was..
 
Hallo allemaal, ik was al even aan het meelezen. Gisteren een wazige maar positieve vitaliteitsecho gehad, dus ik kom graag meeschrijven. Volgens de berekening van gisteren ben ik op 15 februari uitgerekend van ons tweede kindje. Ons zoontje is dan 20 maanden oud. 
In mei hebben we gezegd laten we er maar weer voor gaan. Ik ben inmiddels 37 en dan ga je toch twijfelen of het nog wel lukt. Maar geheel onverwacht was het in de eerste ronde meteen raak. ( eerste zwangerschap ook eerste ronde). Dus over mijn vruchtbaarheid heb ik definitief geen zorgen meer. 
Ik ben deze keer wel iets misselijker, maar minder vermoeid. Alleen ook nu weer een groot gebrek aan eetlust. 
Wij laten wel de nipt uitvoeren. Ik loop met mijn leeftijd toch wat meer risico en als er iets is dan ben ik daar liever op voorbereid. Als er dan directe zorg nodig is na de bevalling dan weet je ook dat deze er is. De zwangerschap afbreken is voor ons niet de insteek. Tenzij er sprake is van een niet-levensvatbare situatie. 
Over twee weken de termijnecho en ondertussen maar eens bedenken wie we het wanneer gaan vertellen! 
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan