Marianne dat is nog niet bekend.. Ze dachten aan week 37 maar we zullen zien! Hij stopte vandaag af en toe met zelf door te ademen dus hij ligt nu aan allerlei toeters en bellen. En dit is nog niet eerder gebeurt.. Pas sinds hij net is overgeplaatst naar het andere ziekenhuis gebeurde dat ineens dus ze denken dat de reis misschien te zwaar is geweest, of dat hij een bacterie heeft opgelopen. Ze vinden het namelijk wel heel raar dat hij dit eerder nog helemaal niet heeft gehad en echt op het moment dat hij is overgeplaatst ineens wel.. Daar lag hij dan.. Net op de medium care in het andere ziekenhuis, kon hij zowel direct naar de high care. Ook mochten we hem vandaag niet vasthouden 
alleen maar met ons handen in de conveuse.. Dus dat was wel super jammer, ik had hem graag weer even willen knuffelen. Morgen om 14u daar weer zijn hebben we afgesproken, dus hopen op goed nieuws dat de reis met de ambulance om overgeplaatst te worden gewoon te zwaar voor hem is geweest. Een bacterie opgelopen onderweg zou ook nog kunnen natuurlijk maar hij heeft voor alle zekerheid al antibiotica gehad. En heeft nu zo'n zonde voeding via zijn mond, nou hij trok het slangetje zo weer uit zijn mond hoor! En ook echt op het moment toen de zuster even 1 seconden een andere kant op keek en ik zag dat dus dat was wel grappig, maar helaas voor hem moest hij het slangetje weer opnieuw ingebracht krijgen. (het slangetje zat trouwens wel gewoon vast met een plakker op zijn kin maar die trok hij er gewoon zo mee vanaf).
Nog maar 2 weken, woow dat gaat dan inderdaad ineens heel snel! Nu nog lekker genieten en uitrusten die laatste 2 weken zodat de baby nog zo veel mogelijk kan groeien.
Ik ben vandaag alweer met 2 bussen naar het ziekenhuis gegaan naar de baby, dus mijn herstel gaat denk ik wel heel goed haha maar ik wou perse naar de baby toe en kon zo snel geen ander vervoer krijgen dus ik dacht ik ga het gewoon proberen. Alleen het lopen, en van zitten naar opstaan etc. ging nog een beetje als een sloom oud omaatje haha
Nou Inge ik moet zeggen dat ik de schopjes in me buik eigenlijk wel mis.. Eerst zat ik hele avonden met me hand op me buik de bewegingen en schopjes te voelen en nu ineens is dat helemaal niet meer. Maar ik kan me voorstellen dat als die van jou echt super hard schopt dat je je onderhand wel helemaal bont en blauw moet voelen binnen in je baarmoeder.
alleen maar met ons handen in de conveuse.. Dus dat was wel super jammer, ik had hem graag weer even willen knuffelen. Morgen om 14u daar weer zijn hebben we afgesproken, dus hopen op goed nieuws dat de reis met de ambulance om overgeplaatst te worden gewoon te zwaar voor hem is geweest. Een bacterie opgelopen onderweg zou ook nog kunnen natuurlijk maar hij heeft voor alle zekerheid al antibiotica gehad. En heeft nu zo'n zonde voeding via zijn mond, nou hij trok het slangetje zo weer uit zijn mond hoor! En ook echt op het moment toen de zuster even 1 seconden een andere kant op keek en ik zag dat dus dat was wel grappig, maar helaas voor hem moest hij het slangetje weer opnieuw ingebracht krijgen. (het slangetje zat trouwens wel gewoon vast met een plakker op zijn kin maar die trok hij er gewoon zo mee vanaf).Nog maar 2 weken, woow dat gaat dan inderdaad ineens heel snel! Nu nog lekker genieten en uitrusten die laatste 2 weken zodat de baby nog zo veel mogelijk kan groeien.
Ik ben vandaag alweer met 2 bussen naar het ziekenhuis gegaan naar de baby, dus mijn herstel gaat denk ik wel heel goed haha maar ik wou perse naar de baby toe en kon zo snel geen ander vervoer krijgen dus ik dacht ik ga het gewoon proberen. Alleen het lopen, en van zitten naar opstaan etc. ging nog een beetje als een sloom oud omaatje haha
Nou Inge ik moet zeggen dat ik de schopjes in me buik eigenlijk wel mis.. Eerst zat ik hele avonden met me hand op me buik de bewegingen en schopjes te voelen en nu ineens is dat helemaal niet meer. Maar ik kan me voorstellen dat als die van jou echt super hard schopt dat je je onderhand wel helemaal bont en blauw moet voelen binnen in je baarmoeder.