Allereerst gefeliciteerd aan alle kersverse mama's en succes voor de meiden die nog wachten!!
Afgelopen zaterdag ben ik met 41 weken bevallen van onze zoon Luca. Wat een heftig gebeuren zeg, zo'n bevalling! Op woensdag avond begon het met helderrood bloedverlies en wat menstruatiepijn. Snachts om 3u dacht ik, volgens mij voel ik regelmatig kramp, dus ik timen, en ja hoor, elke 8 minuten ongeveer 40 seconden kramp. Yes, het is begonnen dacht ik. Toen mijn man z'n weker om 6u ging, zei ik: weet niet of je wel moet gaan werken, de kleine komt vandaag denk ik. Ow wat zat ik ernaast. Overdag werd de tijd tussen de kramp langer, 10 min. Begin donderdagavond begonnen ze heftiger te worden. Savonds om 22u is de verloskundige komen kijken en zegt enthousiast: ja, het is begonnen, het is aan het verweken en 2 cm ontsluiting. Vanaf 23u worden de weeën heftiger, ik voel ze in me buik, rug en benen, auw. Vrijdag 2u heb ik 3 cm ontsluiting, 2 uur met heftige pijn verder zit ik nog steeds op 3 cm. Ik besluit naar het ziekenhuis te gaan voor pijnbestrijding, dit hou ik niet vol met dit tempo. Dan maar de ruggenprik, wat ik eigenlijk echt niet wilde, maar dit trek ik niet langer.
Het is druk in het ziekenhuis, na ruim een halfuur toch goedkeuring om te komen. Inmiddels heeft VK de vliezen gebroken en zit er poep in het vruchtwater. Vrijdag 6u komen we aan, om 7u komt anesthesie pas want ook die hadden het druk. deze vraagt naar bloedstollingsziekte in de familie,die zit er, ik denk dat ik het niet heb want bloedt nooit lang, maar dit vind hij te riskant. Hij wil uitsluiten of ik het heb of niet voor er een ruggenprik gezet wordt. Inmiddels ook dienstwisseltijd. Om 9u weet ik nog niks, vanwege de traagheid krijg ik geen pethidine en ruggenprik is maar de vraag. Ondertussen lig ik daar dus vast op/aan een ziekenhuisbed met heftige weeën die ik al uren niet meer aan kon. Me rug zat helemaal op slot. Om 10u krijg ik te horen: ruggenprik mag. Onderweg naar de juiste etage staan we vast in de lift. Ook dat nog! Ruggenprik om 11u gezet, direct goed, wat een verademing!!! Om 12u nog maar 5cm ontsluiting, weeën opwekkers gaat flink aan. Pas om 23u heb ik volledige ontsluiting, de weeën opwekkers gaat nog harder en epiduraal uit, wow wat een tegenvaller is die pijn dan ineens weer zeg!! Ik zat er helemaal doorheen en had strenge support nodig - bedankt gynaecoloog!! Uiteindelijk is onze jongen van 8 pond zaterdag om half 1 geboren. Wat een bijzonder moment!
Nu richting einde van kraamfeest. Alles verloopt prima, vind borstvoeding geven wel erg zwaar. Veel last van pijnlijke tepels, uiteraard stuwing, verhoging en randje borstontsteking. Maar als je dan naar de kleine kijkt, weet je weer wat je het voor doet. Ben ook uitgescheurd en heb hechtingen,maar daar weinig last van. Voel me wel pas vandaag weer een beetje fit.
Hoop dat jullie wat aan me verhaal hebben. Het is een lang verhaal, was ook een lange bevalling. Ik kijk alleen negatief aan tegen de 6u die zat tussen de keuze voor pijnbestrijding en de daadwerkelijke uitvoering. De rest was "mooi" - achteraf.
Oja, badcapes, spuugdoekjes en hydrofiel luiers gaan hier erg hard. Kleding valt reuze mee, er wordt toch veel gewassen dus niet zoveel nodig.
Afgelopen zaterdag ben ik met 41 weken bevallen van onze zoon Luca. Wat een heftig gebeuren zeg, zo'n bevalling! Op woensdag avond begon het met helderrood bloedverlies en wat menstruatiepijn. Snachts om 3u dacht ik, volgens mij voel ik regelmatig kramp, dus ik timen, en ja hoor, elke 8 minuten ongeveer 40 seconden kramp. Yes, het is begonnen dacht ik. Toen mijn man z'n weker om 6u ging, zei ik: weet niet of je wel moet gaan werken, de kleine komt vandaag denk ik. Ow wat zat ik ernaast. Overdag werd de tijd tussen de kramp langer, 10 min. Begin donderdagavond begonnen ze heftiger te worden. Savonds om 22u is de verloskundige komen kijken en zegt enthousiast: ja, het is begonnen, het is aan het verweken en 2 cm ontsluiting. Vanaf 23u worden de weeën heftiger, ik voel ze in me buik, rug en benen, auw. Vrijdag 2u heb ik 3 cm ontsluiting, 2 uur met heftige pijn verder zit ik nog steeds op 3 cm. Ik besluit naar het ziekenhuis te gaan voor pijnbestrijding, dit hou ik niet vol met dit tempo. Dan maar de ruggenprik, wat ik eigenlijk echt niet wilde, maar dit trek ik niet langer.
Het is druk in het ziekenhuis, na ruim een halfuur toch goedkeuring om te komen. Inmiddels heeft VK de vliezen gebroken en zit er poep in het vruchtwater. Vrijdag 6u komen we aan, om 7u komt anesthesie pas want ook die hadden het druk. deze vraagt naar bloedstollingsziekte in de familie,die zit er, ik denk dat ik het niet heb want bloedt nooit lang, maar dit vind hij te riskant. Hij wil uitsluiten of ik het heb of niet voor er een ruggenprik gezet wordt. Inmiddels ook dienstwisseltijd. Om 9u weet ik nog niks, vanwege de traagheid krijg ik geen pethidine en ruggenprik is maar de vraag. Ondertussen lig ik daar dus vast op/aan een ziekenhuisbed met heftige weeën die ik al uren niet meer aan kon. Me rug zat helemaal op slot. Om 10u krijg ik te horen: ruggenprik mag. Onderweg naar de juiste etage staan we vast in de lift. Ook dat nog! Ruggenprik om 11u gezet, direct goed, wat een verademing!!! Om 12u nog maar 5cm ontsluiting, weeën opwekkers gaat flink aan. Pas om 23u heb ik volledige ontsluiting, de weeën opwekkers gaat nog harder en epiduraal uit, wow wat een tegenvaller is die pijn dan ineens weer zeg!! Ik zat er helemaal doorheen en had strenge support nodig - bedankt gynaecoloog!! Uiteindelijk is onze jongen van 8 pond zaterdag om half 1 geboren. Wat een bijzonder moment!
Nu richting einde van kraamfeest. Alles verloopt prima, vind borstvoeding geven wel erg zwaar. Veel last van pijnlijke tepels, uiteraard stuwing, verhoging en randje borstontsteking. Maar als je dan naar de kleine kijkt, weet je weer wat je het voor doet. Ben ook uitgescheurd en heb hechtingen,maar daar weinig last van. Voel me wel pas vandaag weer een beetje fit.
Hoop dat jullie wat aan me verhaal hebben. Het is een lang verhaal, was ook een lange bevalling. Ik kijk alleen negatief aan tegen de 6u die zat tussen de keuze voor pijnbestrijding en de daadwerkelijke uitvoering. De rest was "mooi" - achteraf.
Oja, badcapes, spuugdoekjes en hydrofiel luiers gaan hier erg hard. Kleding valt reuze mee, er wordt toch veel gewassen dus niet zoveel nodig.
ik vind vooral de nachten zwaar, je bent toch wel ff bezig met 2 borsten en luier.. maar het is het waard!! Succes met de laatste loodjes meiden..