Uitgerekend in november

Fijn om te lezen allemaal! Dan blijven we voor degene die wil gewoon actief op het forum. 
Ik heb het nog niemand verteld, alhoewel mijn schoonvader vorige week (toen we het nog maar een week wisten) mij direct indringend met een kleine grijns aankeek toen ik geen alcohol dronk, de zus van mijn vriend -voor de grap (die weet van niets)- vroeg of ik niet meer dronk vanwege de baby en ik vervolgens een knalrood hoofd kreeg... Ik heb sowieso het idee dat iedereen het kan zien, ik merk dat ik het heel lastig vind om te liegen. 
 
Ik zou het mijn ouders graag willen vertellen, maar dan wordt het zo definitief. Wellicht lukt het om nog even te wachten op de eerste echo ;) 
 
 
@Marren
Wij hebben het verteld vooral omdat we het heerlijk vinden om dit te kunnen delen met mensen die blij meeleven, maar ook omdat we dan steun zouden krijgen mocht het misgaan.
Een veelgehoorde reactie was trouwens: dat dacht ik al! 
Zelfs bij mensen die niet wisten dat we ermee bezig waren! Ik en mijn man snappen er zelf niets van, want er is echt nog niets te zien, maar het schijnt een uitstraling te zijn ofzo. Heel gek, maar er zullen er veel zijn die allang wel doorhebben dat het zo ver is, zeker als jij normaal wel van een wijntje houdt ;)
 
Ik merk dat ik het stiekem best leuk vind dat niemand in onze omgeving het gaat verwachten. Alleen mijn moeder wist dat we dit jaar graag wilden proberen, maar zelfs zij reageerde verbaasd. Ook mijn vader, zijn ouders, onze broertjes en zijn zus/onze zwager reageerden verbaasd maar blij. Ben heel benieuwd naar dinsdag, dan vertellen we het de rest. Denk echt dat vooral zijn kameraden dit niet aan zien komen. Mijn collega weet het trouwens al vanaf week 5, omdat we drie dagen met elkaar samenwerken en ik op en af misselijk ben wilde ik eerlijk zijn. Ik weet ook van haar dat ze het voor zich houdt. 
 
Dag dames! 
Ik voeg me ook maar bij deze groep. Ik zat eigenlijk te kijken naar de december groep omdat ik zelf dacht bij mij positieve test 4 weken te zijn. De vk zei me dat het qua hoeveelheid kwaaltjes en mijn vreselijk onregelmatige cyclus ook wel 8 weken kon zijn, dus we houden het voor nu beiden even op 6 Haha! 
Ongepland, maar wel bewust gestopt met de pil sinds augustus, dus eigenlijk ook wel weer gepland. We hadden alleen niet verwacht dat ik nu al zwanger zou zijn, gedacht dat het ontpillen echt een jaar zou duren! 
Ik heb ontzettend veel last van mijn buik(darmen en menstruatie achtig zeurend gevoel) ik heb ook 4 dagen lang rozeverlies gehad toen het gelukkig vandaag ineens een mini beetje bruin werd en is gestopt. Enorme borsten en aders! Hoofdpijn, misselijk, moe, you name it! 
Wel fijn om even zo mijn hart te luchten hier met jullie want het besef is nog niet helemaal geland. Hoelang na de test is het bij jullie echt geland? Mijn vriend is blij en ineens mega bezorgd over me, maar die is enooooorm zenuwachtig en kan het ook niet zo goed plaatsen nog. Ik ben ook zo bang dat ik het niet voor me kan houden. Met hoeveel weken vertellen jullie het familie ? En de rest van de wereld? En neem je eerst iemand naast je partner in vertrouwen? 
 
Liefs mij!(27)
 
@Force ik herken me enorm in je verhaal! Wij zijn beide 25, mn vriend 26 in nov. Degenen die we het tot nu toe verteld hebben reageerden inderdaad heel verrast maar gelukkig positief (beide ouders, zwager en zn vriendin, een vriendin en een collega). Ik ben nog het meest zenuwachtig voor de reacties van mijn 2 oudere zussen.. En inderdaad wat jij zegt, de vrienden van mn vriend gaan echt wel even schrikken. Misschien vooral omdat ze het echt nog niet kunnen voorstellen in hun eigen levens.. 
 
Het vertellen en hoe mensen gaan reageren vind ik ook heel herkenbaar. Ik ben de eerste van onze vrienden (van mijn kant). Sommigen geven aan het nog écht niet te willen en anderen zullen enthousiast reageren. 
Leuk om te horen hoe dit bij jullie gaat!
@ Noooom: Bij mij is het nog niet echt geland. Een soort van ontkenningsfase denk ik ook, eerst afwachten op de eerste echo. Wanneer het dan goed is, zal het landen? En soms een blij gevoel, dan weer spanning met veel vragen, dan vergeet ik het weer even. Heel wisselend dus ;) 
 
@iedereen die het zijn naasten al heeft verteld: leuk om te lezen dat iedereen zo enthousiast reageerde! Wij willen het vertellen na de eerste echo. Zeker na het bloedverlies van gister wil ik eerst zien, dan geloven. Dan vertellen we het zo snel mogelijk aan onze ouders/broers/zussen. Ik vind het vooral spannend hoe mijn vader zal reageren (hoewel ik weet dat mijn vader het geweldig zal vinden, maar ik denk dat het bij hem wat langer duurt voor het landt ofzo). Ik ben 24, net afgestudeerd, net een vast contract en op zoek naar een koophuis en mijn vriend is 29. Ik denk dat onze families het wel verwachtten, alleen pas over een aantal jaar ofzo. Hoewel ik bij mijn moeder wel regelmatig aan heb gegeven dat ik voor mijn 25e moeder wil worden. Maar ze weet niet dat we er mee bezig zijn, want ik maak er altijd grapjes over. 
Vorige week waren we uit eten ter ere van mijn afstuderen en toen was ik de hele dag misselijk (later gezegd dat ik daarna buikgriep heb gekregen) toevallig hadden mijn ouders het ineens veel over kinderen en kleinkinderen. Dus ik ben benieuwd of ze niet toch al wat door hebben of dat het mij nu ineens erg opvalt omdat je alleen maar denkt aan baby’s. 
@noooom ik denkt dat ik naast mijn ouders etc ook mijn collega vertel. Ik ben erg lusteloos en moe, en super snel misselijk en duizelig als ik niet ieder uur wat eet. En aangezien ik hele dagen met haar samen werk gaat het wel opvallen. Ook handig om een dekmantel te hebben zodat andere collega’s er niet achter komen. 
 
Toen ik zwanger was van ons eerste kindje was ik 24 en mijn vriend 26. Toen totaal niet mee bezig geweest met of mensen het te vroeg zouden vinden. Puur omdat we het zelf erg graag wouden en voor de rest alles voor elkaar hadden (koopwoning, allebei een baan). En vrienden om ons heen hadden ook al kinderen. Mijn ouders hadden het dus ook wel zien aankomen maar mijn schoonouders totaal niet. Wel vragen gehad van mensen die wat verder weg stonden of het wel gepland was....
Nu dus zwanger van de tweede en was nu meer benieuwd naar de reacties. Dinsdag na de goede echo verteld aan de ouders en die waren nu dus allebei totaal verrast. Niet verwacht dat we nu al voor een tweede gingen. Ook een vriendin van mij had het totasl niet zien aankomen terwijl ze normaal alles altijd in de gsten heeft...
wij hebben het dus trouwens verteld na de eerste goede echo. Bij beide zwangerschappen tussen de 8 a 9 weken ongeveer. En de rest van de wereld rond 11 weken na de termijn echo. Wij vinden het fijn om eerst de bevestiging te hebben voordat we het vertellen. Op het werk ga ik het ook volgende week vertellen. Ook omdat je voor 12 weken moet laten bloed prikken en dit dus net is wat mijn eigen baan is. Moet me dus door een collega laten prikken die dus ook zal zien dat het voor een zwangerschap is...
voor de rest nog steeds een voorbeeldige zwangerschap. Geen misselijkheid alleen wat moe en af en toe hoofdpijn en steken in de buik. Mag dus zeker niet klagen. Hoop dat hier ook snel positieve berichten van goede echo's te lezen zullen zijn!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan