Uitgerekend juni 2020

Hi dames.
Wat denken jullie? Ik ben nu 5 weken (en een dag) en verlies sinds woensdag af en toe wat bloed. Woensdag was het heel minimaal, bij 1 keer gebleven ook. Donderdag iets meer maar nog steeds niet heel veel en vooral met afvegen. Geen krampen, totáál niet. Zo heb ik uren weer helemaal geen bloedverlies, dan ineens weer wel wat. Maar een maandverband vul ik er niet mee. Ook dus totaal geen krampen. Vanmorgen toch een test gedaan, dacht als het een dreigende mk is zal de test wel nog positief zijn maar in iedergeval niet oplopen toch? Maar hij is echt veel donkerder dan de vorige. Ik heb de echo kunnen vervroegen gelukkig naar 28 okt. M'n borst begint nu ook ietsje pijnlijker te worden dus opzich stemt dat mij positief, maar toch. Zo eng dat bloedverlies. 
 
Hier ook zwanger van de tweede. Voelde het eigenlijk al voordat ik ongesteld moest worden. Volgens mijn telling ben ik 14 juni uitgerekend. Vorige week met de verloskundige een afspraak gemaakt voor 31 oktober. Mijn zoontje is overigens 16 maanden, ook een juni kindje.
 
hallo allemaal
Wat leuk om jullie ervaringen hier te lezen. Ik ben zelf 5-6 weken zwanger van ons eerste kindje. De echo staat gepland eind van de maand en het is allemaal erg spannend! De huisarts gokt dat de bevalling gepland staat voor ergens begin juni. Duimen dat het allemaal verloopt zoals gepland! 

We zijn actief voor kindje gegaan en ik ben er ook reuze blij mee, enkel heb ik heel wat ups en downs in mijn emoties. Ik ben bijvoorbeeld wel een carrièrebeestje en doe mijn baan heel erg graag en wil ook steeds hogerop geraken. Ik krijg nu soms wat angst momenten of dit het einde van mijn carrière betekent, of ik denk na over hoe mensen naar me gaan kijken, of ze het een slimme of net domme beslissing vinden. Rationeel weet ik ook wel dat het allemaal niet zo zwart-wit is en dat ik gewoon lekker mijn eigen ding moet doen en mijn hart moet volgen. Maar, ik kan de gevoelens ook niet tegen houden. Ik ben dit jaar 30 geworden dus het is zeker niet 'vroeg' ofzo, maar krijg mezelf soms moeilijk overtuigt. mijn vriend is er heel erg blij mee en zegt me vaak genoeg dat alles goed komt en dat het ene het andere niet uitsluit. Het is dan ook heel wisselend: op andere momenten ben ik dan weer euforisch en overgelukkig, maar vaak neemt de angst de bovenhand.


klinkt dit voor sommige misschien bekend in de oren? Ik vind het zo moeilijk uitleggen want ik ben zeker heeeeel blij met de zwangerschap en kijk stiekem ook al uit naar de komst van de kleine, maar ik heb nu soms het gevoel dat ik meer zit te piekeren dan dat ik geniet. Hebben jullie tips? Of enkel geruststellende woorden? :) 
Dank je wel alvast om jullie verhalen hier te delen! 


Groetjes 
 
 
 
Hoi Dames,
Ik meld me bij deze ook aan voor de juni groep! Afgelopen vrijdag de 1e echo gehad en we hadden een goed kloppend hartje! Dit is mijn 3e zwangerschap en ons 2e kindje! Ons zoontje is nu 8 maandjes oud!
Liefs
 
Hoi meiden, 
Gefeliciteerd allemaal. Ik sluit mij ook aan. Zwanger van de 2e, onze kleine meid is ook 10 maanden. Dit was wel ongepland maar heel erg welkom! Ik ben rond juni uitgerekend, volgens de vk en mjjn cyclus. Morgen de eerste echo dan ben ik 7 weken! Wel spannend hoor..
 
Hoi meiden,
Gefeliciteerd allemaal! Ik meld me ook graag aan voor de juni groep. Ik ben nu denk zo'n 6-7 weken en verwacht half juni uitgerekend te zijn. 
Begin november de eerste afspraak, erg spannend! Sinds de positieve test nog ongeveer 20 testen gedaan, allemaal positief. Sindsdien ook wel flinke angst dat het mis gaat en heel de dag aan het bedenken wat ik allemaal voel. Logische reacties die waarschijnlijk meer mensen hebben, maar toch ben ik erg blij als de eerste echo, of nog liever de 2e, of nog liever de 3e echo achter de rug zijn en positief zijn!
@spannendetijd: heel erg herkenbaar, alsof ik het zelf geschreven heb! 
 
Hoi dames
Ook ik meld me graag aan. Afgelopen donderdag een licht positieve test, vrijdag ochtend dik positief en zaterdag de clearblue test gedaan die ook positief was. Ik ben ongeveer 5 a 5,5 week. Als uitgerekende datum berekend hij nu 24 juni.
Ik vind het heel spannend, het is de eerste zwangerschap. Ik heb niet echt symptomen, waardoor ik soms ga twijfelen. Het enige waar ik last van heb is lichte buikpijn alsof er iets uit aan het zetten is. Verder ben ik niet moe, ik wordt zelfs midden in de nacht wakker. Geen misselijkheid of last van mijn borsten. Begin november de eerste echo dus ik hoop dat alles dan goed is! 
 
Pfff ik had beter eerst dit forum kunnen gaan bezoeken ?. Vorige week woensdag de 16e een dikke streep in clearblue test. Een dag later gaf de andere test van clearblue aan 2-3 weken, dus nu ongeveer 5,5 week. Dus als het allemaal goed gaat krijgen we eind juni ons eerste kindje.
Vorige jaar is PCOS bij mij vastgesteld en ben ik mijn cyclusen goed gaan bij houden. Door de stress (bleek achteraf) zat er veel tijd tusse, maar sinds ze zomer vrij regelmatig. In september besloten om de sprong te wagen.. en zowaar de eerste keer direct na. Miskramen zitten wel veel in de familie qua moeder en tantes, maar we willen positief blijven uiteraard.
 
Al wel 2 weken soort steken in de baarmoeder aan de linkerkant, best vervelend soms. Maar lees nu dus dat veel meer zwangeren dit hebben. Morgen wel ff laten checken of ik geen blaasontsteking heb, maar heb hier verder geen syptomen van. 
Wel ontzettend pijnlijke borsten, mijn eerste teken dat het raak was. Rennen is niet echt een optie meer op dit moment ??. En zonder bh slapen is ook al zo'n ramp ?. 
 
15 november staat de eerste echo gepland en de 27e de intake. Ben benieuwd! Leuknom zo op de hoogte te blijven van wat iedereen  voelt en wat de ervaringen zijn! 
 
Gefeliciteerd allemaal!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan