Poef dames, wat een week hier. Ik twijfel of ik het hier kwijt moet/kan, dus ik houd het kort.
Afgelopen maandag, terwijl de kleine 10 dagen was, heeft mijn hoogsensitieve vriend een psychose gehad. Er zijn veel spanningen in zijn kant van de familie en gezondheidsproblemen aan mijn kant van de familie. Mijn oma lag op sterven en is gistern overleden. Dat dus, én de bevalling die hij best als traumatisch ervaarde. Bij mijn vriend liep het emmertje dus niet alleen over, maar zelfs de badkuip waar het emmertje in stond. Gelukkig was het een korte psychose en is hij inmiddels thuis. Hij is, met medicatie, weer aanwezig, maar alles vermoeid hem snel en is snel geprikkeld.
Dus nou ja, voor zover een tweede kraamweek. Kudoos aan alle alleenstaande moeders zeg. Het voelt alsof je constant een marathon loopt om een 'normale' dag uit te voeren.
Ik heb het bevallingsverhaal nog niet gelezen van JsdB. Hopelijk gaat alles goed met Jason en groeit hij lekker. Jesse is (nu met twee weken oud) terug op zijn geboortegewicht.
Voor de overige dames, wat is dat toch met wegwerkzaamheden. Hier ligt ook alles al overhoop. Je zou toch denken dat er maar een beperkt aantal mensen/middelen zijn om tegelijkertijd aan de weg te werken. Blijkbaar zoeken deze projecten de gezinnen hier op uit
. Het duurt ook vast niet meer lang voor jullie. Ik wens jullie een hele makkelijke bevalling.
