Uitgerekend juni 2022

Sorry dames, die van mij is wel in Mei geboren. Op 28 mei, met 39+3 dagen is onze zoon Jesse gekomen. (1 juni was de uitgerekende datum).
Met ruim 8 pond, als sterrenkijker en met de vacuumpomp bespaar ik jullie nog even die details.(hoewel ik zeer positief terug kijk op de bevalling).
Het ventje doet het heerlijk. Zijn grote zus is apetrots. Alles loopt voorspoedig.
Voor de andere dames, succes. Het zal nu niet lang meer duren.
 
 
@MarijkePlusTwee van harte gefeliciteerd! Wat leuk, nog net op de valreep in mei. Nu lekker rustig aan herstellen en genieten van de kids.
 
Gefeliciteerd MarijkePlusTwee! Ben op zich wel benieuwd naar de details van de bevalling dus als je die tzt wel wilt delen lees ik graag mee, maar in elk geval fijn om te horen dat je er goed op terug kijkt. Lekker genieten van dat heerlijke ventje en zijn trotse grote zus nu!
Paste Jesse nog wel in maatje 56? Of moest hij in z'n luier naar huis? :p 

Vandaag officieel 37 weken, dus de kleine mag gaan komen. Begint wel heel spannend te worden wanneer het zo ver is. Vinden jullie het ook zo gek om nu nog afspraken te maken? Zelfs een afspraak bij de gynaecoloog voelt een beetje als 'tsja, wie weet of die nog doorgaat'... Maar niet voor jezelf zorgen is natuurlijk ook geen optie (dus yes please, toch maar nog een vervolgafspraak bij de bekkenfysiotherapeut). 
 
@Marijkeplustwee: OMG gefeliciteerd! The first baby! Vacuümpomp en sterrenkijker? Omg had niet zo een leuk bevallingsverhaal gehoord daarover van een kennis en ze had precies dit. Hopelijk gaat alles goed met jou en de kleine, spoedig herstel schat ❤️.

@Elsiejoy: vandaag ben ik officieel 38 weken ?. En heb precies hetzelfde qua afspraken. Ik heb zelf nog tentamens en deadlines en elke keer denk ik, ga ik dat wel redden? Docenten vragen me dat ook, elke keer “en is het gebeurd of zien we je vandaag” hihi. Maar 37 weken = voldragen! Baby je mag komen, mama is moe. EN DEZE MAMA OOK ?

Voor mij mag het nu gebeuren trouwens, wilde echt een juni kind. I dont know why haha
 
Okee, hier komt het bevallingsverhaal
Zaterdag om 5 uur begint het goed te rommelen, om 6:30 zet het goed door. Om 9:30 naar het ziekenhuis. 10:15 5cm ontsluiting. 12:30 9 cm. 13:00 persweeen. 13:20 10cm en we beginnen te persen. 14:00 hartje van de baby vind het niet heel leuk. 14:15 gyneacoloog komt om hartje te checken, kijkt twee persweeen mee hoe de baby vordert en besluit tot vacuum verlossing. Deze laatste perswee lijkt het alsof ik erbij ben in de ruimte, maar alsof het bij niet lichamelijk overkomt. Ik heb de fysieke dingen namelijk niet geregistreerd.
Er wordt een knip gezet, de vacuumpomp wordt geplaatst en in één perswee is onze zoon er. Het enige dat ik ervan voel is plop plop. Één plop voor het hoofdje en één voor de schouders. Al met al is de gyneacoloog er een kwartiertje.
Het hechten lijkt erg lang te duren. De knip is verder naar boven in de vagina gescheurd.
Hij blijkt 4115 gram te zijn en een sterrekijker. Persen was voor mij de eerste keer, dus daardoor duurde het persen wat langer.
De knip en de scheur zijn de eerste dagen niet fijn, maar ik heb vooral last van mijn maag (die nu los lijkt te hangen) en mijn rug. De spierpijn is best erg en met de knip is het lastig een comfortabele houding te vinden. Een kruik voor de rug en een coolpack voor daar beneden zijn erg aan te bevelen.
Gisteren was 5 dagen oud en had ik de meeste last beneden, vandaag zo veel verbeterd dat we een rondje in de buurt hebben gelopen en de buren een geboorte kaartje hebben gedaan.
Klinkt misschien wat heftig hierboven, maar ik vond het een fijne ervaring. Mijn zus was erbij als fotograaf en wees mijn vriend erop dat het hoofdje kwam (hij was te druk bezig met mij en de hartslag monitor). Blijkbaar heb ik voor de laatste perswee (nogmaals) gezegd dat mijn vriend het moest aanpakken (en heeft ie gedaan). Mijn dochter (bijna 4) heeft de weeen 's ochtends meegemaakt en weet dat die dag haar broertje/zusje komt en wacht met smart. Zij (en opa/oma) staan al in het ziekenhuis te wachten voordat we naar de verloskamers gaan. We blijven een nachtje in het ziekenhuis omdat zijn suikers worden gecontroleerd. 
 
Omg, ik lees dit echt geboeid! Maar hoezo kwamen ze niet eerder achter dat hij een sterrenkijker was? Das toch gevaarlijk? Dat had ik vernomen tenminste?

Ik hoop dat je spoedig mag herstellen van de hechtingen schat. Heerlijke baby met reserves?.
 
Oh ik weet niet van de sterrenkijker. Ik had de woensdag ervoor nog wel een echo gehad en hij keek opzij. Draaien babies niet tijdens de bevalling in de juiste richting? Maar misschien heb ik dat met mijn zwangerschapsbrein zo bedacht hoor. Zal het eens navragen bij verloskundige.
 
Bedankt voor het delen van je verhaal MarijkePlusTwee! Het klinkt inderdaad best heftig, maar fijn dat je het toch goed ervaren hebt en dat het aanpakken van de baby door je partner gewoon nog gelukt is ook. :) En goed om te horen dat je nu alweer genoeg op de been bent/was om de buren een kaartje te brengen. Hopelijk zonder al te veel pijnlijk na-effect/over je grens heen gegaan zijn? Hoe ervaar je dit herstel ten opzichte van de keizersnede?

Volgens mij is een sterrenkijker inderdaad iets wat tijdens de bevalling nog kan ontstaan. Dan ligt de baby immers ook netjes met het achterhoofd ingedaald en draait de baby tijdens de bevalling nog 'verkeerd' zodat hij omhoog kijkt ipv omlaag (als jij op je rug zou liggen tijdens de bevalling). Sowieso begint kennelijk zo'n 1 op de 3 a 4 babies de bevalling als sterrenkijker (met de rug van de baby naar de rug van de moeder ipv rug naar buik), maar is het maar 1 op de 25 babies die daadwerkelijk zo naar buiten komt, dus het gros verdraait nog tijdens de bevalling. Dat eerder ontdekken heeft dus niet zoveel zin en wie weet is een deel van de babies die 'verkeerd' eindigt wel niet eens 'verkeerd om' begonnen, maar pas tijdens de bevalling zo gedraaid.
Het is ook iets anders dan een voorhoofds, aangezichts of kruinligging waarbij de kin niet op de borst ligt en de kans op complicaties echt nog een heel stuk groter is dan bij sterrenkijkers.

Hoe gaat het met jullie dames?

Ik begin hier zo langzamerhand steeds vaker af en toe pijnlijke steken op m'n vagina te krijgen. Ik hoop stiekem dat dat betekent dat de bevalling straks gaat beginnen met een verstreken baarmoedermond of misschien zelfs al wat ontsluiting, maar ik durf er niet echt op te hopen.
Oja, en ik heb nu sinds een paar dagen behalve een onderlegger ook de matrasbeschermer op het bed liggen, maar het lijkt net alsof ik nu totaal geen grip meer heb bij het omdraaien in bed of erin en eruit klimmen en alle kanten op schuif. Verschrikkelijk wat een ondingen zijn dat. De vorige keer kreeg ik trouwens een soort XXXXL onderlegger in het kraampakket, dit is nu gewoon alleen een plastic zeiltje... Maar mijn vorige bevalling begon met gebroken vliezen (niet in bed trouwens, maar in de auto, dus daar zit ik tegenwoordig ook op zo'n charmant onderleggertje, haha), dus toch maar ons matras beschermen... Zit ook niet echt te wachten op met spoed een nieuw matras moeten regelen als ik net (aan het) bevallen ben.

En we kregen gisteren ineens een brief dat ze bij ons de komende paar dagen de straat open gaan breken en of we de auto ergens anders kunnen parkeren... Lekker dat dat net nu moet... Hopelijk is de straat weer dicht voordat de bevalling begint, of de bevalling voorbij voordat de werkzaamheden beginnen.
 
Terug
Bovenaan