Uitgerekend juni 2022

Wat goed om te horen dat hij mooi gegroeid is en dat het fietsen goed ging! Alweer bijna 6 kilo! Tsjonge! Haha, je doet elke dag aan gewichtheffen, steeds een beetje meer. 

Kolven gaat bij mij juist langzamer dan borstvoeding geven, maar mijn zoontje drinkt ook echt als een speer. Met 8 a 10 minuten is hij klaar met een voeding, en kolvend doe ik daar 15 minuten over, plus al het schoonmaakwerk dat daarbij komt kijken. Als hij een keer echt uitgebreid de tijd neemt om te drinken haalt hij misschien 15-20 minuten, maar dan is hij echt klaar. Mijn oudste deed ook telkens drie kwartier tot een uur over een voeding, dus ik heb voor mijn gevoel nu echt tijd over op de een of andere manier, op z'n minst om 's nachts zelf ook iedere keer even diep te kunnen slapen tussen alle voedingen door. Mochten we t.z.t. voor een derde gaan dan ben ik erg bang dat het tegenvalt als die weer een langzame drinker is... Ik moet wel zeggen, M. spuugt wel veel nu, en is dus ook vaak lang misselijk na de voedingen. Dus misschien moet ik alle tijd van hem rechtop houden na de voeding ook meerekenen in de voedingstijd, en dan ben ik helemaal niet zo snel klaar... Maar dat is kolvend niet anders natuurlijk.
 
Oeh 10 minuten over een voeding... dat is snachts wel lekker denk ik. Maar inderdaad, omhoog houden of wachten op boertje kan ook lang duren. 
Jesse komt nu sinds 3 nachten (we blijven duimen) om de 4 uur ipv 3. Dat betekent 3 uur slapen ipv 2 uur per keer. Dat is ook wel super lekker hoor. Morgen doen we alle maat 56 eruit (dat hadden we eerder kunnen doen, maar hij heeft al een tijdje alleen maar rompers aan). Op naar 62. 
Tweede keer fietsen al een stuk beter/soepeler, maar  ik merk nog wel dat mijn bekken(gewrichten) nog gevoelig is. Als ik een eind loop of fiets, dan voel ik het vooral in mijn onderrug. Ik heb alleen nog geen zin om te gaan sporten. Ik houd het wel bij lopen en fietsen. 
 
Jayce is sinds 2 dagen in de krampjes fase ?. Hij had hetzelfde wat Jesse had, 4u doorslapen dus 1x opstaan, nu slaapt hij ineens maar 2.5-3u in de nacht en middagdutjes wil hij niet zonder mij ?. Dus dan krijg je van die hazenslaapjes. Terwijl hij echt van de middagdutjes was. Zucht, hoop dat dit snel voorbij is, ik was gister hele dag met hem bezig, niet eens gegeten ?‍?En had niets aan mijn vriend want die had de zoveelste 12u’s nachtdienst op zitten. Verder is hij ook gegroeid maar nog steeds mini , van 46 cm naar 52 ✨. Hij past officieel 1 slaappak van hem niet meer. Nah, de tijd vliegt en ben emo. Vandaag een maandje ?.

Hoe gaat verder met jullie dames? Mentaal, lichamelijk?

Iemand tips buikkrampen? Heb een baby kruikriem, Cinababy van VSM en omneo van Nutri.
 
Oh lekker is dat he? Als je weer wat langer kan gaan slapen @MarijkePlusTwee. Ik duim voor je mee dat hij er een gewoonte van maakt (of die nog verder in dezelfde richting doorzet) qua lengte en gewicht zou hij dat ook wel aan moeten kunnen lijkt me, hij is prima gegroeid zo te horen.
Ik vind het zo dapper dat je weer fietst, met de hechtingen hier gaat het wel steeds beter, maar een fietszadel trekt me nog steeds niet aan. Overigens het perspectief van een zwembad en even lekker een paar baantjes trekken spreekt me wel aan, al voel ik me wel wat onzeker over mijn flubberbuik nu. Gelukkig zwemmen er hier op de tijdstippen dat ik zou kunnen zwemmen vooral oudjes waar de huid ook niet meer per se strak van is, haha. Maar nog even wachten tot het bloedverlies helemaal voorbij is, ik sla nu soms dagen over en dan ineens is er weer een beetje...

@Cicigrcia, oh wat lastig he die krampjes? Wij masseren lichtjes het buikje, en verder gewoon veel knuffelen. Maar of het echt helpt? Geen idee.
Qua hitte ben ik vooral bang dat ik onze baby per ongeluk aan het uitkoken ben, op de een of andere manier kreeg ik het vannacht ineens voor elkaar om rillend van de kou (geen koorts, heb ik gecontroleerd omdat ik het zo gek vond) wakker te worden om een dikke pyjama aan te trekken. Dat projecteer ik denk ik een beetje op de baby, want die heeft nog gewoon romper + shirt + broekje aan, maar hij lijkt het niet te warm te hebben. We temperaturen natuurlijk niet meer elke keer, maar de paar keer dat we twijfelden zat zijn temperatuur eigenlijk altijd tussen de 36.8 en 37.2, dus het uitkoken zal wel meevallen. 
Wat wij verder wel doen met dit weer is gebruik maken van het feit dat je regelmatig 's nachts wakker bent. Dan is het namelijk het koelst, dus dan zetten we even lekker ramen tegen elkaar open met de ventilator vol aan om zo veel mogelijk koelte het huis in te werken, en dan als je klaar bent om weer verder te slapen de boel weer dicht (in elk geval op de begane grond, ramen boven houden we dan wel in kiepstand oid). Ik kijk ook vaak naar de weersverwachting voor mijn woonplaats en kijk wanneer de verwachting is dat de temperatuur buiten onder de temperatuur in huis zakt, zodat ik weet wanneer ik kan koelen.

Ik ben vandaag voor het eerst op het consultatiebureau geweest, 54,5 cm met 4 weken, dus hij is net ietsje ondergemiddeld qua lengte, en 4.87 kg, dus hij is kennelijk wel dik? Of misschien heeft hij gewoon een groot hoofd zoals zijn grote broer (die had dat wel extremer trouwens, zat op +2,5 ipv tegen +2 aan) want ik vind hem er helemaal niet zo dik uitzien. Maatje 56 zit ook nog prima dus die houden wij er nog even in, maatje 50 heb ik eigenlijk nooit gehad (behalve een paar tweedehands dingen van mijn (schoon)ouders van vroeger, al geloof ik niet dat we die überhaupt geprobeerd hebben aan te trekken deze keer). 
In het gesprek met de arts op het consultatiebureau merk ik wel dat ik nog een beetje worstel met het feit dat ik mijn baby alleen (=bij papa) heb moeten laten een half uur na de geboorte om de rest van de placenta te laten verwijderen, en dat ik een bloedtransfusie nodig heb gehad. Bizar natuurlijk, want als ik had kunnen kiezen had ik mezelf natuurlijk ook niet in dit pakket gezet en objectief waren het geen slechte keuzes gegeven de omstandigheden, maar toch ervaar ik het op de een of andere manier alsof ik daar ergens 'gefaald' heb. 

Waar ik ook best wel mee worstel is dat ik er best wel tegenop zie om weer seks te gaan hebben, terwijl mijn partner er duidelijk wel zin in heeft. Het bloedverlies is nagenoeg gestopt nu, maar de hechtingen trekken nog en ik ben gewoon bang dat het straks pijnlijk is of nooit meer hetzelfde wordt. De vorige keer had ik een keizersnede, dus toen was de schade aan de onderkant natuurlijk heel anders, al heeft het toen ook wel even geduurd voor het weer echt prettig was. Maar daardoor weet ik totaal niet wat ik nu kan verwachten. Hebben jullie daar ook last van? Of zijn jullie misschien alweer actief geworden op dat gebied? (In welk geval, laat me vooral positieve ervaringen horen, haha.)
 
Ik heb hem nu in rompertjes. Vandaag wel met een broek aan, gezien het wat frisser is maar mijn huis is warm, en m’n kamer is echt een sauna. Dus in de co-sleeper bij ons probeer ik ‘m wel koel te houden. Wel laken geen deken.

Fijn zo een eerste consultatie! Ik heb mijnes 18 juli. Ben zo benieuwd wat ze zeggen? Voor mij is alles spannend.
Haha 54 cm is helemaal niet zo groot nee. Heerlijke volle baby ?.

Ik ben als de dood voor seks, puur ook omdat ik geen anticonceptie nog wil gebruiken maar ook niet zit te wachten op een zwangerschap. Verder ben ik best bang door de keizersnee? Ik bloed ook al 2 weken niet meer maar ben bang hoe dat zal voelen plus mn baarmoeder is natuurlijk nog niet op z’n plek dus ik snap je wel!
 
Hmmm, ik twijfel nu toch of ik twee weken geleden ongesteld was. Heb deze week ook weer een bloeding gehad. Besproken met het ziekenhuis (6weken eindcontrole), maar kan van alles zijn. Voor een stukje placenta zou ik mij zieker moeten voelen, ongesteld kan (maar dan heel onregelmatig), misschien een vaatje dat geknapt is of toch de scheur dat nog ergensbloed. We kijken het nog een paar weken aan. 
Over het fietsen: met bijna 6 weken trokken de hechtingen nog en deze week (bijna 7) nergens last meer van. Dus het geneest nog steeds heel snel, maar geef het gewoon de tijd. Deze week ook niet fietsen, want veel te warm.
Al wel sex gehad. Ik vond het dit keer minder pijnlijk dan na mijn keizersnede (waar ik zo'n 6 uur ontsluiting en 2 uur persweeen op mijn zij heb gehad). Geen pijn aan het lidteken en ook niet aan mijn bekken. Bij de eerste bevalling voelde het 'scheef'  aan en had ik aan één kant van mijn vagina pijn. Mijn (op niets gebaseerde) theorie is dat ik bij mijn eerste bevalling op mijn zij heb gelegen en nu of op mijn rug of op de kruk. Mijn tip: bovenop en het tempo zelf bepalen. Ik vind de hormonale veranderingen (lees droog) vervelender. Maar let op: ik ben ook 3 weken eerder bevallen dan jullie, dus geef het tijd. Echt bang zijn voor sex (of zwangerschap) kan sex wel pijnlijker maken. 
En let op meiden: als jullie echt mentaal last krijgen van jullie bevalling, blijf er niet mee lopen. Geef het zeker aan bij jullie eindgesprek. 
 
@MarijkePlusTwee, hmm gek die bloedingen. Wie weet wat je lijf deze keer uitspookt, maar wel fijn dat ze niet denken aan een placentarest. Ik heb ook nog steeds af en toe wat bloedverlies, net een paar dagen niets gehad en vandaag zat er weer wat in mijn onderbroek...

Ik zie mezelf al fietsen met 38 graden, dan smelt ik straks van de fiets af, haha. Ik wacht wel tot het weer wat koeler is, maar ik moet wel zeggen dat ik gisteren mijn fiets zag staan en ineens dacht van: goh, eigenlijk wil ik het wel weer een keer proberen (maar ik heb nog niet de moed verzameld om het ook daadwerkelijk te doen). 

Van de vorige keer kan ik me geen pijn herinneren bij de seks, eigenlijk vooral dat het erg droog was. Dus misschien een beetje schurende pijn ofzo, maar niet qua litteken of druk vanonder. Ik heb 24 uur ontsluitingsweeën gehad toen, maar niet geperst - en ik denk eigenlijk wel dat met name dat persen iets kan doen voor de onderkant, want dan pas gaat de baby erdoor natuurlijk. Deze keer zijn er dus wel littekens en allerlei veranderingen (het voelt gezwollen ofzo?) vanonder, dus vind het deze keer toch wel spannender. Ik stel het voorlopig nog wel even uit tot ik er een beter gevoel bij heb.
 
Terug
Bovenaan