Dag dames,
Ook hier afgelopen woensdag een positieve test, en zaterdag weer één. We waren beide een beetje flabbergasted omdat we net bij het punt "laten we er mee beginnen" waren beland en ik al zwanger bleek. En ik maar denken dat ik griep kreeg zo misselijk. Toen er een collega een banaan opende en ik over mijn nek ging van de lucht ging er pas een lampje branden...
Ik ben 16-10 uitgerekend. Morgen de verloskundige maar eens bellen. Het moest allemaal even bezinken.
Ik ben 28 en net 3 jaar samen met vriendlief, waarvan twee jaar samenwonend. Hij heeft al twee jongens van 4 en 6. We hebben een hond die is zó aanhankelijk, echt plakkerig gewoon. En beschermend. Een vreemde moet niet te dichtbij komen.
Mijn schoonouders weten het al, die hebben we het gewoon verteld. Die waren heel blij, mijn schoonvader hoopt op een meisje, haha! Het is niet hun eerste kleinkind. Voor mijn ouders wel. Toen mijn vader zaterdag zijn verjaardagscadeau uitpakte viel het kwartje eerst niet. We hadden een doos gemaakt met een badcape, slabbertje, rompertje, speen en het Nijntje boekje "Opa en oma Pluis". In de kaart die er bij zat stond: Ha ouwe opa, Volgend jaar ben ik er bij op je verjaardag. Kun je mij mooi voorlezen. Tot in oktober!
Mijn moeder snapte het meteen en toen mijn vader ook. Ze waren beide heel enthousiast. Vonden het erg leuk. Ook mijn broertje en zusje waren er bij, had gevraagd of ze iets eerder wilden komen dan de rest van de visite. Beiden vinden het helemaal leuk dat ze oom en tante worden.
Ik heb mijn opa's en nog een oma nog en die gaan we het binnenkort vertellen. Mijn opa en zijn vrouw gaan heel enthousiast reageren (opa wordt voor het eerst overgrootopa) maar mijn opa en oma zullen wel beginnen over trouwen, haha.
Wij weten niet wat we op dat vlak willen. Erkennen en inschrijven in het gezagsregister gaat tegenwoordig net zo gemakkelijk maar in de familie is dat nog wel een dingetje, zeker in mijn familie. Zijn niet de eerste en enige samenwonende, maar wel de eersten die ongetrouwd een kind verwachten! Iemand moet de eerste zijn toch! Voor mijn (schoon)ouders overigens geen issue en voor ons ook niet dus we kijken lekker rustig aan wat we zelf willen.Verder wachten we even met bekendmaken. Zijn kinderen pas als we de 12 weken voorbij zijn.
Hier al volop kwaaltjes. Misselijk, overgeven als ik zoetigheid eet, kramp, steken 'down under', zere, donkere en grotere tepels, knellende broeken door mijn opgezette darmen en moe, zo verschrikkelijk moe. Kan de hele dag wel slapen! Ow ja, en ik leef op de wc! Gats wat moet ik vaak plassen!
Nou, heel verhaal. Morgen exact 6 weken. Ben benieuwd wanneer ik bij de verloskundige terecht kan! Voor hen die onzeker zijn, positief denken, afleiding zoeken en lief voor jezelf zijn! Je lichaam is hard aan het werk, maak het jezelf niet lastiger dan strikt noodzakelijk!
