Oh jongens.. het is toch wel fijn om hier zo met elkaar te delen! Dat verlepte gevoel.. dat is zo herkenbaar. Ik heb nog niet gespuugd, maar wel wat 'weg moeten slikken' en lopen kokhalzen. Ik moet zeggen dat ik het 's ochtends aardig voor ben door al in bed wat te eten. Zoute crackertjes helpen mij ook goed. Ik heb het idee dat het bij mij erger wordt in de middag en tegen de avond aan. Deze week had ik ook te zwaar gelunched.. en dat viel echt niet okee. Net of het eten dan heel hoog zit. Het helpt mij echt kleine porties te eten en vaker.
Doordat ik me zo wisselend qua energie voel komt er niet veel uit mijn handen. Ik loop achter in huis, en heb nergens zin om even door te pakken qua schoonmaken en opruimen. 's Ochtends na het douchen ga ik ook vaak nog heel even liggen, het voelt dan alsof ik beneveld word door de warme dampen in de douche en mijn bloeddruk daalt.
Van mijn vorige zwangerschappen weet ik inderdaad dat het echt beter wordt. Ik heb fijne zwangerschappen gehad, daar houd ik me aan vast. Toen in de eerste trimesters was het ook het zwaarst i.v.m. de vermoeidheid etc etc.
Broeken pas ik nog. Inderdaad kunnen je darmen nu wel gaan uitzetten, waardoor een ruimere broek al wel fijner kan zijn. Als het goed is zit je baarmoeder nog onder het schaambeen en is pas vanaf 12 weken uitwendig voelbaar. Wat ik me wel afvraag is of mijn vorige zwangerschappen nog effect gaan hebben op de bevalling... Ik ben namelijk de tweede keer vanaf het eerste teken dat de bevalling begonnen was in twee uur bevallen. Er zat 18 maanden tussen oudste en jongste. Dus vraag me af of dat geholpen heeft bij de bevalling.. (alsof het allemaal nog wat soepeler was). Nu is het al zo lang geleden.. en weer wat 'strakker' en hoewel ik niet weet of het daar een verband mee had/heeft, hoop ik stiekem wel weer op een snelle bevalling.
@lovesept: wat knap dat jullie het geslacht niet willen weten! Ik ben daar veel te nieuwsgierig voor.. haha.., al houden we het waarschijnlijk wel voor onszelf zodat het alsnog een verrassing voor familie en vrienden is.
@valerie: ah leuk, ook twee meiden. Ja, ik begin al iets meer aan te wennen aan het idee van een jongen. Ik word steeds nieuwsgieriger of mijn gevoel klopt.
Nu 8 weken precies.. aftellen naar vrijdag voor de echo! Als die goed is, gaan we het na schooltijd aan onze dochters vertellen. Even kijken hoe we dat leuk gaan aanpakken. Misschien een echofoto in een lijstje stoppen voor ze.. chocolaatjes halen bij de bakker met roze en blauwe muisjes. We vertellen het dan ook aan mijn schoonouders en op zondag aan mijn man's familie op een familieverjaardag. Twee weken later zien we mijn familie op verjaardag en is ook iedereen er, dus dan vertellen we het dan aan hen. Ik wil het namelijk perse live vertellen en mijn familie woont heel gespreid over het land en niet dicht in de buurt (en we komen allebei uit grote gezinnen), dus ik wacht echt even tot die verjaardagen. Ook al weet de ene helft van de familie het dan al twee weken eerder.
Heb trouwens wel op het punt gestaan het mijn dochters te vertellen. Vooral mijn oudste vraagt regelmatig 'of het wel gaat' als ik weer verlept op de bank lig. Ze ziet dus wel dat er iets is, en ik schuif het af op een virus. We hebben het dus niet verteld nog. Ik wil hen namelijk ook niet belasten tot het moment van de echo en dat ze zich afvragen of zorgen maken of het dan wel goed is met de baby (dus voordat we een kloppend hartje hebben gezien). Ze dus op die manier even in bescherming genomen.
Straks met mijn oudste naar een open dag van een middelbare school om alvast een beetje op vooronderzoek uit te gaan en sfeer te proeven en haar kennis te laten maken met wat een 'grote school' is.. wat een contrast he!
Groet,
Eef
