A
Anoniem
Guest
heyhey
ja, kan me voorstellen dat je noah in zijn ritme wilt houden.
moet alleen zeggen, dat ik wel zo ben als je ouders.
ik zou nathalia gewoon meenemen.
juist omdat ze zo makkelijk is. nathalia slaapt ook wel in de kinderwagen, als ze zo moe is.
en ja, als ze een uurtje later slaapt maakt mij dat ook niks uit, voor die ene keer.
het valt inderdaad niet te controleren, of ze 100% met naoh gaan spelen en aandacht geven, of hem in de box of wat dan ook zetten en hij het maar uit moet zoeken om het zo maar even te zeggen.
ik zelf had ook een oppas kindje. een schat van een kind. ze zat al op school. en als ik haar uit school haalde, kreeg ze drinken, chipjes en mocht ze altijd kiezen wat we gingen doen.
ik was er altijd voor 100% voor mn oppaskindje. ik ben er mee gestopt omdat ze me mama ging noemen.
ik zei de hele tijd dat ik haar mama niet was, en dat haar mama aan t werk was.
ja, ergens was t logisch dat ze me mama noemde. als ze sochtends wakker werd, was ik er al om haar aan te kleden enzo (moeders was al aan t werk) als ze uit school kwam, was ik er, ik maakte het avond eten klaar elke avond en tegen die tijd kwam haar moeder eens een keer thuis.
nou, die zag ze dan een uurtje en dan ging ze weer naar bed.
tot dat meisje op een keer tegen haar moeder zei; ik wil dat mama mij in bed leg.
toen zei haar moeder natuurlijk dat zij de moeder was. nee, zei het kindje. mama do moet mij in bed leggen.
tja, toen was het hek van de dam. ik kreeg de schuld dat ze van mij mama moest zeggen.
nee, onzin maar dat kind weet niet beter als ze haar eigen moeder nooit ziet.
het liep uit op zo erge ruzie dat ik er mee ben gestopt.
ik snap dat je wilt dat het een feestje is voor noah.
weet je, zodra je die mensen otmoet, weet je al of je hun met je kindje vertrouwt.
t is een kwestie van naar je moeder gevoel luisteren.
als jij er geen goed gevoel over heb, moet je het zeker niet doen!
en wat ik als tip zou geven: laat noah lekker even spelen bij hun, terwijl jullie aan het praten zijn.
zo kan je gelijk zien, of ze goed opletten op die kleine, hoe ze hem aanspreken als hij iets fouts doet (als hij dat toevallig doet hihihi) en of ze lief zijn voor hem.
en jij let dan (ook op je kind natuurlijk) op die mensen om te kijken hoe ze reageren.
ik heb erg geluk dat mn ouders willen opassen op nathalia, als wij uit eten gaan.
had dit niet gekund, had ik thuis gebleven. ben niet zo van de oppas. want precies wat je zegt, je weet niet hoe er omgegaan word met je kindje.
ik ken verschrikkelijke verhalen. maar die zal ik je besparen.
hoe gaat t trouwens met je hummeltje in je buik?
wanner heb je weer een echo?
nou ik ga weer, nathalia is een beetje vervelend
xxx
ja, kan me voorstellen dat je noah in zijn ritme wilt houden.
moet alleen zeggen, dat ik wel zo ben als je ouders.
ik zou nathalia gewoon meenemen.
juist omdat ze zo makkelijk is. nathalia slaapt ook wel in de kinderwagen, als ze zo moe is.
en ja, als ze een uurtje later slaapt maakt mij dat ook niks uit, voor die ene keer.
het valt inderdaad niet te controleren, of ze 100% met naoh gaan spelen en aandacht geven, of hem in de box of wat dan ook zetten en hij het maar uit moet zoeken om het zo maar even te zeggen.
ik zelf had ook een oppas kindje. een schat van een kind. ze zat al op school. en als ik haar uit school haalde, kreeg ze drinken, chipjes en mocht ze altijd kiezen wat we gingen doen.
ik was er altijd voor 100% voor mn oppaskindje. ik ben er mee gestopt omdat ze me mama ging noemen.
ik zei de hele tijd dat ik haar mama niet was, en dat haar mama aan t werk was.
ja, ergens was t logisch dat ze me mama noemde. als ze sochtends wakker werd, was ik er al om haar aan te kleden enzo (moeders was al aan t werk) als ze uit school kwam, was ik er, ik maakte het avond eten klaar elke avond en tegen die tijd kwam haar moeder eens een keer thuis.
nou, die zag ze dan een uurtje en dan ging ze weer naar bed.
tot dat meisje op een keer tegen haar moeder zei; ik wil dat mama mij in bed leg.
toen zei haar moeder natuurlijk dat zij de moeder was. nee, zei het kindje. mama do moet mij in bed leggen.
tja, toen was het hek van de dam. ik kreeg de schuld dat ze van mij mama moest zeggen.
nee, onzin maar dat kind weet niet beter als ze haar eigen moeder nooit ziet.
het liep uit op zo erge ruzie dat ik er mee ben gestopt.
ik snap dat je wilt dat het een feestje is voor noah.
weet je, zodra je die mensen otmoet, weet je al of je hun met je kindje vertrouwt.
t is een kwestie van naar je moeder gevoel luisteren.
als jij er geen goed gevoel over heb, moet je het zeker niet doen!
en wat ik als tip zou geven: laat noah lekker even spelen bij hun, terwijl jullie aan het praten zijn.
zo kan je gelijk zien, of ze goed opletten op die kleine, hoe ze hem aanspreken als hij iets fouts doet (als hij dat toevallig doet hihihi) en of ze lief zijn voor hem.
en jij let dan (ook op je kind natuurlijk) op die mensen om te kijken hoe ze reageren.
ik heb erg geluk dat mn ouders willen opassen op nathalia, als wij uit eten gaan.
had dit niet gekund, had ik thuis gebleven. ben niet zo van de oppas. want precies wat je zegt, je weet niet hoe er omgegaan word met je kindje.
ik ken verschrikkelijke verhalen. maar die zal ik je besparen.
hoe gaat t trouwens met je hummeltje in je buik?
wanner heb je weer een echo?
nou ik ga weer, nathalia is een beetje vervelend
xxx
)