Voor wie na een halfjaar nog niet zwanger is

Ik zit er even helemaal doorheen...
Ik heb nogal een verleden, psygisch. En op het moment vraag ik me af of ik het allemaal wel ga trekken. F*. Het was vorig jaar deze maand dat ik de pilstrip aan de kant gooide met het idee supervruchtbaar te zijn en wel zo zwanger te zijn. Nou mooi niet dus... En ik weet wel, ik ben een vechter dus we komen er wel. Maar er is deze dagen gewoon heel veel verdriet merk ik... Ik houd graag de dinfen zelf in de hand, maar bij vriendlief kan ik natuurlijk niets afdwingen. De machteloosheid. Vanmiddag dacht ik na veel witte vloed, waarom zou mijn eisprong niet vandaag zijn ipv de 10e volgens de app. Maar ook nog ruzie gehad dus werd weer niets. Heel bang om gewoon cruciale momenten te missen. Ik wil het zo graag loslaten maar hoe dan? Even een mentaal breekpuntje. Ik hoop dat ik toch nog van het feestweekend kan genieten...
 
Hoi allemaal, ik ben weer terug van vakantie en heb me een klein beetje bijgelegen
@muts, gecondoleerd! Veel sterkte en liefde de komende tijd ❤️
@knuffeltjeeee, herkenbaar! Maar dan zonder het ruzie maken. Mijn vriend heeft sowieso een veel lager libido en daar heb ik al jaren discussies over. Nu het een doel heeft gekregen werkt het in mijn ervaring beter als ik gewoon niets zeg en hoop dat ik hem kan verleiden. Ik zit op een 40% succesrate. Kortom veel te laag om mijn verwachtingen en wensen te voldoen maar nog altijd hoger dan wanneer ik sex ga claimen of hem data ga doorgeven van wanneer hij "moet".
Mijn vriend wil op de normale manier en anders niet. Mijn pcos is voor hem geen probleem, hij denkt (of doet alsof) dat dat slechts een kleine vermindering van de slagingskans is. (Tot mijn grote frustratie)
Ik ben dus veel te veel bezig met die slijm methoden om maar mijn ovulatie te kunnen vinden. (Wat vanwege de pcos niet erg goed lukt) en dan hopen dat ik hem in de vruchtbare week 3x zover krijg. Meestal echter maar 2x...
Nouja vanaf mijn volgende menstruatie mag ik ook het testtraject in. Bloedtesten etc.. dus nu geduld hebben en hopen op een korte cyclus. 
Succes aan alle icu meiden!
 
Knuffeltje, het klinkt misschien heel raar maar zou het je helpen om een coach/psycholoog te spreken of op yoga te gaan ofzo? Zodat je van je af kan praten? Door te yoga-en concentreer je je op je ademhaling en op je lichaam. Ik merkte vroeger dat ik er altijd heel rustig vandaan kwam. En het gaf mij toen kracht om door een heel stressvolle situatie te komen. ❤
 
Tralala, ik hoop dat je vriend met je meegaat naar de onderzoeken en gesprekken? Krijgt hij ook een onderzoek? Want wie weet zit t bij hem ook niet helemaal lekker.
Misschien kan een arts wel tot hem doordingen over wat pcos nou echt betekent voor je kansen. Soms helpt het als een arts keihard is over de uitslag (bij mij wel). Iedereen wil namelijk geloven in het romantische sprookje, maar soms werkt het nou eenmaal niet zo!
 
Hoi allemaal! Ik zag dit onderwerp voorbij komen dacht even kijken.
wil jullie even opbeuren en mijn verhaal vertellen.
mei2017 spiraal laten verwijderen dacht nou kom maar op na een jaar nog niks en altijd keurig 26/27 dagen cyclus netjes eiersprong (ovulatie testen) maar 2x een zwangerschapstest gedaan want altijd was mijn menstruatie optijd. Toen sept 2018 positieve test eindelijk na 18 ronde voelde in mn hoofd niet goed was het ook niet zwangerschap was een bbz allemaal goed afgelopen eind jan 2019 totaal onverwachts positieve test (ik dacht dit gaat zeker weer een jaar duren) en nu 36 weken zwanger.
wat ik wil zeggen GEEF NIET OP!! 
voor iedereen sterkte het is echt een lange onzekere weg maar het kan zo ineens raak zijn. Voor de meiden die verder trajecten in moeten nog meer sterkte dat is een heftige tijd. 
 
Nou van positiviteit is hier op het moment ook minder te spreken, dinsdag cd11 da ei van 15mm, geen 2e meting voelde best gek maar had vertrouwen, nu nogsteeds een rondje op mijn ovulatietest en op het stripje wat eruit komt haast geen streep te zien (clearblue) nu weet ik dat je daar niet naar mag kijken en hij best nog ineens wel een smiley kan worden en ik zit nu pas op cd14 maar ik kan het niet helpen dat ik nu denk zal hij misschien toch niet springen, en word hier zo onzeker en verdrietig van ? heb nu toch een afspraak gemaakt voor maandag als stok achter de deur voor een echo, als hij positief is dan kan ik hem afzeggen anders kijken of hij wel groeit. Geeft iets rust. Wellicht springt die dan toch niet maar dan weet ik dat maandag ook meteen.
 
Aah meiden vandaag is mn NOD, normaal word ik tussen 10 en 12 ongi, en het is nu bijna 12 uur en nog niks te bekennen! Wel soms een licht krampje. Kan nog alle kanten op dus, maar duimen jullie please heel hard mee? Als er vandaag niks doorbreekt ga ik morgenvroeg testen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan