Voor wie na een halfjaar nog niet zwanger is

[quote quote=10247171]Mttm, je hebt ook helemaal gelijk. Zwanger worden is absoluut belangrijker dan werk. Ik zit momenteel helemaal in mijn hoofd waardoor ik van een mug een olifant kan maken. Het is echt de spanning! Ik wil de eerste inseminatie achter de rug hebben zodat ik weet hoe dat echt gaat en voelt. Mocht het nog niet duidelijk zijn, ik hou van een beetje duidelijkheid. Er over lezen is niet voldoende [/quote]
Ik snap je helemaal. Was ook niet verwijtend bedoeld. Ik bedoelde meer dat je best lekker aan jezelf mag denken. Maar als ik het goed begrijp heb je nog geen positieve ovulatietest? 
Wilkindje, ik kan je reactie helemaal begrijpen. Zonder context zou ik ook zo denken. Maar na de laatste menstruatie is er echt even iets bij mij geknakt. Ik kan het allemaal niet meer opbrengen. Iedereen wordt maar zwanger, etc. Samen met mij vriend heb ik afgesproken dat we aan het begin van volgend jaar naar de dokter gaan. Tot die tijd wil ik echt rust nemen. Alleen nog maar plezier hebben als we er echt zin in hebben. Nu ik me dus niet zo heel lekker voel, heb ik dus ook echt geen zin om moeite te doen. 
 
WilKindje, ik zorg voor mijn bonuskinderen en als daar wat mee is, gooi ik ook alles aan de kant. Dus ik maak me echt geen zorgen over hoe dat later zal gaan. Maar ik moest deze week een sollicitatiebrief inleveren, plus dus de spanning rondom de verwachte ovulatie..dat hielp me niet om nuchter te blijven ?
Maar nu dus morgen naar het ziekenhuis en de oppas van onze oudste (special needs) is afwezig. Normaalgesproken doe ik dan de volledige zorg. Nu moeten we even goochelen, maar dat komt wel goed. 
 
Mttm: ik snap dat het allemaal erg heftig is en zeker als het bij alle andere snel en zomaar lijkt te lukken. Die afweging is ook voor iedereen zelf te maken natuurlijk, fijn dat jullie het er goed over gehad hebben hoe jullie nu verder willen ☺️
Lapjesendraadjes: het was meer een voorbeeld van een uiterste. Eigenlijk ben je nu natuurlijk bezig om dat kindje te krijgen waar je alles voor opzij zou zetten waarom dan niet voor deze kans zo bedoelde ik hem meer. Ik lees dat je nu een smilie gevonden hebt, geweldig gevoel! Heel veel succes morgen en hopelijk over 2 weken dan een mooie positieve test eindelijk voor jullie! Ga duimen!
 
Ohh ik wordt vandaag weer ongesteld. Normaal niets bijzonders, maar dit is de eerste keer sinds de miskraam. Vind deze keer zooooo niet leuk! Mijn humeurtje staat echt op onweer en ik kan het hele koek & snoep rek uit de supermarkt wel op. Had het stiekem zó leuk gevonden als mijn lichaam dit keer dacht: oké rottijd gehad, kom wordt gewoon gelijk weer zwanger. Zou toch een kleine troost zijn geweest. Merk toch dat ik ondanks twee goede, betere weken nu weer wat emotioneel labieler ben. Zuchhht! 
Maar goed, genoeg negitivity! Het is natuurlijk wel iets moois dat ik 28-29d na de miskraam weer ongesteld wordt. Dat scheelt weer wachten en een hoop onzekerheid. Op naar de volgende ronde! En om het positiever te bekijken: ik kan even toegeven aan mijn vreetbuien én morgen een flinke borrel drinken op een feestje. Dat is inmiddels alweer 4mnd geleden, hopelijk verdwijn ik niet onder te tafel!
@Lapjesendraadjes, voor jou spannende tijden, heeeeel veel succes!
& voor de rest natuurlijk ook!  
 
Ohh ik wordt vandaag weer ongesteld. Normaal niets bijzonders, maar dit is de eerste keer sinds de miskraam. Vind deze keer zooooo niet leuk! Mijn humeurtje staat echt op onweer en ik kan het hele koek & snoep rek uit de supermarkt wel op. Had het stiekem zó leuk gevonden als mijn lichaam dit keer dacht: oké rottijd gehad, kom wordt gewoon gelijk weer zwanger. Zou toch een kleine troost zijn geweest. Merk toch dat ik ondanks twee goede, betere weken nu weer wat emotioneel labieler ben. Zuchhht! 
Maar goed, genoeg negitivity! Het is natuurlijk wel iets moois dat ik 28-29d na de miskraam weer ongesteld wordt. Dat scheelt weer wachten en een hoop onzekerheid. Op naar de volgende ronde! En om het positiever te bekijken: ik kan even toegeven aan mijn vreetbuien én morgen een flinke borrel drinken op een feestje. Dat is inmiddels alweer 4mnd geleden, hopelijk verdwijn ik niet onder te tafel!
@Lapjesendraadjes, voor jou spannende tijden, heeeeel veel succes!
& voor de rest natuurlijk ook!  
 
Uit eigen ervaring weet ik dat drinken al snel zuipen wordt dus ik adviseer je toch het bij 2 drankjes te houden... Bij mij ging het namelijk van zuipen naar kruipen vorige maand en daar schaam ik me nu nog onwijs voor... Het is het zo enorm niet waard.
Deze week ook veel sneller emotioneel. Toch weer de hoop. Ook bij een keer kàn het raak zijn...
 
Dat lijkt me het inderdaad ook niet waard, Knuffeltje! Ik heb ook helemaal niet zo’n trek in zuipen, maar wellicht een wijntje. Ziet iedereen me ook weer een keer drinken, voordat ze gaan vragen wanneer er eens een baby komt. Valt naar mijn idee wel op dat ik nooit meer een wijntje dronk, terwijl dat vroeger bij een dinnertje standaard naast mn bordje stond. Op t feestje weet ook alleen ons (schoon)zusje ervan.
Vervelend dat je ook sneller emotioneel bent. Ik weet soms echt niet wat ik dan met mijzelf aanmoet. Meestal heb ik dan echt nergens zin in en hoef ik niemand te zien, maar tegelijkertijd vind ik mezelf dan weer een suffe doos die thuis aan het zitten is. Die stomme hoop ook! Idd zelf bij 1x zou het kunnen. Genoeg (teen)mom programma’s die daarover gaan. 
 
Ah Yress ik begrijp je gevoel! Stom dat je weer ongesteld bent, maar wel prettig dat je lichaam weer een ritme heeft denk ik? En vanavond inderdaad een wijntje doen, die zal toch al wel zwaar vallen denk ik (ik had vorige week 1 gin tonic en 1 cava op en die voelde ik goed zitten!). Ik heb mij voorgenomen om elke keer dat ik nog ongesteld ben, 1 glas alcohol te nemen. Daarna de knop weer om en weer leven als een atleet (ahum)!
Knuffeltjeee, ik snap je schaamte maar we zitten met z'n allen in een verdomd stressvolle situatie! Dat moet er op een gegeven moment uit he, dus wees maar niet te streng voor jezelf dat je een keer te ver bent gegaan!
Ik heb ook behoefte aan een drankje, maar ik neem maar niet haha. Er was te weinig goed zaad over gebleven, dus ik kreeg de keuze of ik de inseminatie door wilde laten gaan of niet. Ik koos natuurlijk voor door laten gaan, maar zoals altijd bij slecht nieuws heb ik nu een enorme spanning in de buik. Ik was zelfs misselijk! Ik kreeg overigens geen echo voor de inseminatie en denk dat mijn sprong een klein halfuur geleden was (voelde een bekend steekje). Ik schat mijn kans dus in als zo'n 2%.
Nu aan de limo en koekjes met de bonusdames, dat helpt ook wel!
 
Terug
Bovenaan