Voor wie na een halfjaar nog niet zwanger is

morgen weer zo'n gekke dag... morgen 4 maanden niet ongesteld. Voelt zo gek om onwerkelijk en oneerlijk en alles wat je er maar nog meer bij kan bedenken. Gelukkig donderdag naar het ziekenhuis voor 2e afspraak bij de fertiliteitsarts. Ben benieuwd of we nog een echo krijgen, Iemand ervaring mee? Wat gaan ze een 2e afspraak doen? ook krijg ik uitslag van mn bloed en uitslag van zaad onderzoek. 
 
Hier is t ook nog steeds ellende. 2e cyclus na de miskraam. Echter wel steeds n goede eisprong en braaf 14 dagen later ongesteld... T vreemde is dat ik wel ongesteld word maar 0.0 bloed verlies. Alle klachten.. buikpijn, rugpijn, krampen to the max maar geen bloed. Word er zo moedeloos van. Dinsdag weer controle na de hysteroscopie. Hopelijk kunnen ze me dan iets zinnigs zeggen want dit is echt niet meer grappig.. :( 
 
Goedemorgen Dames, ik blijf lekker meelezen! Ik vind het echt fijn om jullie verhalen te horen ook al zijn het niet altijd positieve berichten. Je voelt je echt minder alleen staan!
Ik verwacht 5 mei mijn NOD, maar ik zit mezelf nu weer compleet gek te maken! Mijn hoofd voelt zich gewoon elke keer “zwanger”... elk buikpijntje, gekke afscheiding, etc. Lijkt iets te zijn. Ik vind het echt frustrerend dat je elke maand in zo een rollercoaster zit. 
Ik ben altijd van het plannen en regelen en dat kan hier gewoon niet bij. Ik ben ook heel nuchter en zeg constant tegen mijzelf “maak je niet zo druk”, “niet te veel aan denken”, “het komt vanzelf op je pad”. Maar elke paar dagen voor mijn nieuwe NOD ontploft mijn hoofd met gedachten “zou het nu dan toch?”.
Hebben jullie hier ook last van? Wat doen jullie hier tegen? Of laten jullie het gewoon gebeuren?
X Deetje
 
Super herkenbaar feestje a! Dan word ik ongesteld en ben ik super teleurgesteld. Een of twee dagen later gaat het wel... tot mijn ovulatie kan ik het vrij goed handelen, en na mijn ovulatie lijkt het wel een obsessie! 
Ook ik ben van het plannen en regelen, maar vooral van het ergens naar uit kunnen kijken. Dat laatste is er bij mij wel zo een beetje af na een jaar zonder resultaat. Ik heb alles al tot in detail uitgedacht en me op alles verheugd, zoals kamertje, namen, geboortekaartjes, hoe het tegen iedereen vertellen etc. Dat staat nu al een hele poos op stil en dat frustreert... 
Het is gewoon niet leuk en niet eerlijk meer!
 
Oh heel herkenbaar hoor! Al is dit de eerste ronde in een hele lange tijd dat ik weer een beetje relaxt ben.
Onderzoek van m'n partner was goed, dat helpt natuurlijk! Maar ook zei iemand hier laatst, 'hoe drukker je je maakt hoe meer cortisol je aanmaakt (stress) en om dat te doen is progesteron nodig. En elke progesteron die naar stress gaat kan niet naar de innesteling gaan' ik vertel het vast in een soort bio voor dummies taal haha
Maar dat zorgt er wel voor dat wanneer ik een beetje afdrijf met gedachten en me druk ga maken om eventuele symptomen (zat de 4e mijn nod) ik mezelf snel kan afleiden.
Pff en voor de rest... Is 't elke maand anders en ook elke maand weer een teleurstelling. 
 
Terug
Bovenaan