hallo,
Ik vind ook wel dat er heftig op geoordeeld wordt. Ik denk dat als je aan willekeurige 'zwangere stellen' zou vragen of ze een voorkeur hebben de meesten wel zouden antwoorden met ja!
Dat vind ik ook niet meer dan normaal! Ik had ook duidelijk een voorkeur, wij weten sinds week 21 wat het wordt en ik was heel erg opgelucht toen het geslacht bekent werd, waarom? Omdat het van het andere geslacht was, dan dat ik mijn voorkeur voor uitsprak. Gek toch, ik dacht altijd als m'n eerste maar een.... is dan vind ik daarna alles best. Maar toen ik hoorde dat het het andere geslacht was kon ik niks anders dan dolgelukkig zijn en liep dagen te stralen van oor tot oor. Mijn voorkeur was blijkbaar niet zo duidelijk als ik dacht. Het was ook gebaseerd op m'n werk, ik werkte op een kinderdagverblijf en kon met kinderen van het ene geslacht altijd beter over weg dan kinderen van het andere geslacht.
Ik denk dan ook dat de meesten wel een voorkeur hebben, en dat is ook je goed recht, dat je dat uitspreekt vind ik normaal, maar als het puntje bij het paaltje komt ben je blij met wat je krijgt of het nou een jongen of een meisje is, of het een handicap heeft of niet, of het lelijk of knap is. Want wees nou eerlijk waar 'fantaseer' je tijdens je zwangerschap allemaal wel niet over. Ik zeg altijd tegen m'n man als het jouw krulletjes krijgt of ik hoop niet dat het jouw neus heeft en dat mag dan wel uitgesproken worden? Want dat doet immers iedereen wel. Uiteindelijk maakt het niet uit 'wat eruit komt' het is jouw kind en daar hou je van!
groetjes kirsten
32w4d
groetjes kirsten
32w4d
Ik vind ook wel dat er heftig op geoordeeld wordt. Ik denk dat als je aan willekeurige 'zwangere stellen' zou vragen of ze een voorkeur hebben de meesten wel zouden antwoorden met ja!
Dat vind ik ook niet meer dan normaal! Ik had ook duidelijk een voorkeur, wij weten sinds week 21 wat het wordt en ik was heel erg opgelucht toen het geslacht bekent werd, waarom? Omdat het van het andere geslacht was, dan dat ik mijn voorkeur voor uitsprak. Gek toch, ik dacht altijd als m'n eerste maar een.... is dan vind ik daarna alles best. Maar toen ik hoorde dat het het andere geslacht was kon ik niks anders dan dolgelukkig zijn en liep dagen te stralen van oor tot oor. Mijn voorkeur was blijkbaar niet zo duidelijk als ik dacht. Het was ook gebaseerd op m'n werk, ik werkte op een kinderdagverblijf en kon met kinderen van het ene geslacht altijd beter over weg dan kinderen van het andere geslacht.
Ik denk dan ook dat de meesten wel een voorkeur hebben, en dat is ook je goed recht, dat je dat uitspreekt vind ik normaal, maar als het puntje bij het paaltje komt ben je blij met wat je krijgt of het nou een jongen of een meisje is, of het een handicap heeft of niet, of het lelijk of knap is. Want wees nou eerlijk waar 'fantaseer' je tijdens je zwangerschap allemaal wel niet over. Ik zeg altijd tegen m'n man als het jouw krulletjes krijgt of ik hoop niet dat het jouw neus heeft en dat mag dan wel uitgesproken worden? Want dat doet immers iedereen wel. Uiteindelijk maakt het niet uit 'wat eruit komt' het is jouw kind en daar hou je van!
groetjes kirsten
32w4d
groetjes kirsten
32w4d