voorkeur uitspreken over geslacht

Heerlijk wat een discussie is dit geworden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik helemaal niet een voorkeur heb voor het een of ander. Het is de eerste dus het maakt ons niet zo uit. Ik ben vooral nieuwsgierig naar wat voor baby het is, welke uiterlijkheden en karaktereigenschappen heeft hij/zij van mij en welke van mijn man en gewoon, wat voor persoontje het is. Ik kan gewoon niet wachten tot ik dat allemaal kan gaan ontdekken!
Misschien dat ik later in de zwangerschap wel nieuwsgieriger wordt naar het geslacht hoor, maar nu interesseert me dat wat minder,

groeten Klarie (19w4d)
 
Hoi mamalina,

Ik vind het nogal wat wat je de tweede keer zegt! Ik maak er uit op dat je dus vind dat mensen die een voorkeur voor het ene geslacht hebben  niet nadenken over mogelijke 'complicaties' of wat het met je leven doet.
Ik vind dat nogal kort door de bocht. Zoals ik eerder zei had ik (dacht ik) ook een duidelijke voorkeur. Maar mijn hele zwangerschap ervaar ik als een onzekere periode! Ik heb een miskraam gehad en in mijn omgeving zijn meerdere mensen die  'complicaties' hebben meegemaakt tijdens de zwangerschap. Zo ken ik iemand die een paar dagen voor de uitgerekende datum haar kindje verloor, ik heb een vriendin die een zwaar gehandicapt kind heeft en zo kan ik wel even door gaan. Ik ben normaal een persoon die niet heel erg onzeker is, maar tijdens mijn zwangerschap ben ik dat wel. Ik denk over niks anders na dan de dingen die fout kunnen gaan. Ook ik fantaseerde over beide geslachten, een meisje met de mooie krullen van mijn man en mijn blauwe ogen of een jongentje met stoere stekels die een gigantische grapjas wordt. Nu ik weet wat het wordt is dat fantaseren alleen maar duidelijker geworden. Maar ik fantaseer ook over een kindje met een down syndroom of zware lichamelijke handicap en wat dat met je leven doet!   En over hoe een gezonde baby ons leventje zal veranderen. Maar ook over andere dingen als een wijnvlek, een 'aardbei' of een ooievaarsbeet in het gezicht.
Kortom ik vind dat je nogal stellig bent in je mening over mensen met een voorkeur, ik ben zo'n persoon maar de meeste 'overpeinzingen' die ik over de geboorte van mijn kind hebben gaan toch wel over 'rampscenarios'.

groetjes kirsten
33w0d
 
hoi

ik ben nu zelf moeder ven een 2ling van 5,5 maanden en het zijn jongens. dat gevoel had ik al van af het begin. het is een eeneiige 2ling. maar ik het begin toen ik het geslacht nog niet wist maar ik was al wel de eerste echo gehad en wist dat het een 2ling werd maar nog niet eeneiig. zei ik ook tegen mijn man het zou wel fijn zijn als het een jongen en een meisje is  maar in het ziekenhuis vroeg de gyn of ik het geslacht wilde weten en ik zei ook meteen ja het zijn 2 jongens en de gyn zei je hebt gelijk.
als ik een volgende keer zwanger raak over een hele tijd  dan zou ik ook wel een meisje willen maar als het een jongen word zal ik er even blij mee zijn
en iedereen zegt wel als het maar gezond is maar ik denk dat iedere moeder toch een gevoel heeft en weet wat het van te voren word.
ik heb nu 2 kern gezonde jongen en ze doen het heel goed en ik vind ze geweldig en ze kunnen zo met mij knuffelen en lachen de hele dag ik had het niet anders gewild.

groetjes kristel 2lingmama
 
Hoi hoi,

ik ben inderdaad ook van  mening dat je best een voorkeur mag hebben en deze ook best uit mag spreken. Het ligt er natuurlijk wel aan HOE je je voorkeur uitspreekt en hoe je gevoelens daarbij zijn. Ik zelf zou het geweldig vinden om een meisje te krijgen maar dat betekend absoluut niet dat ik teleurgesteld zou zijn als het een jongetje wordt. ALS HET MAAR GEZOND IS!!!
Bij mij komt dit gevoel een beetje voort uit hoe het in mijn familie is. Daar zijn bijna allemaal  jongens geboren en daarom lijkt het mij leuk als ik een meisje zou krijgen.
Maar daar is toch niets mis mee? En als het een jongen is....is ie net zo hard welkom.


Groetjes
 
Hoi hoi,

Wij hebben eigenlijk niet echt een voorkeur gehad bij de eerste. Ik heb zelf 8 maanden lang gedacht dat het een jongen zou worden. De verbazing was dan ook groot toen er een klein meisje op mijn buik lag.....
Nu we zwanger zijn van de 2e heb ik toch een lichte voorkeur en niet zoals de meeste mensen zullen denken; een jongen maar doe mij, (als ik zou mogen kiezen,) maar weer een meid. Dit komt denk ik omdat we daar al mee vertouwd zijn en aan mijn kant van de familie ben ik het enige meisje. Ik heb een broer en verder alleen maar neefjes. Vroeger droomde ik altijd van een zusje...Dit houd echt niet in dat een jongen minder gewenst is hoor! Een nieuwe stamhouder is natuurlijk ook geweldig!
Nou ja we zullen het gaan afwachten en we laten ons weer verrassen.

Groetjes San
 
Ook ik had een voorkeur, al wisselde dat op een gegeven moment.
Eerst had ik zoiets van het zou wel heel erg leuk zijn als het een jongen werd. Ik vind  in tegenstelling tot veel moeders geloof ik, de jongens kleertjes veel leuker, ik hou van stoere vesten broeken enz en vind de kleertjes voor meisjes al snel tuttig. En ik vind jongentjes vaak van die stoere knullen en meisjes al snel gewoontjes. Maar na een paar maanden veranderde dat ineens en dacht ik goh een meisje lijkt me leuker, later gezellig met je dochter van alles ondernemen enzo...dus eigenlijk vind ik beide heel mooi en ik zou ook absoluut blij zijn met welk geslacht dan ook. Ik had wel zelf het gevoel dat het een meisje zou worden terwijl iedereen in de omgeving incl. vader riepen het word een jongen dus toen ze tijdens de echo vertelde dat moeders het bij het juiste eind had moest ik toch wel even een traantje weg pinken..al denk ik dat die tranen net zo hard gekomen waren als ze zeiden dat een jongen zou zijn.
 
Hallo,


Sommige mensen hebben ook een voorkeur vanwege erfelijke aandoeningen
die geslachtsbepalend zijn, ziektes die alleen bij meisjes of jongens voorkomen dus.
Dan is het natuurlijk niet zo vreemd als je  je voorkeur uitspreekt.
 
Hallo,

Ik denk dat je er niet te zwaar aan moet tillen aan de voorkeur die iemand uitspreekt per slot voor rekening mag je, vind ik, best een voorkeur uitspreken.
Ik heb altijd geroepen dat ik alleen maar jongentjes wil maar toen vorig jaar mijn moeder overleed en ik in februari zwanger raakte had ik heel sterk iets van -Ik hoop dat het een meisje wordt...-.
Ik heb toen ook gezegd dat ik het niet erg vond om een meisje te krijgen...inmiddels weten mijn vriend en ik het geslacht.
En of het nou een jongen òf een meisje wordt...het voornaamste is nog steeds dat het kindje gezond is...en dat is voor mij doorslaggevend.
Straks krijgen we nog een discussie over het wel of niet willen weten van het geslacht...en ook dat is een persoonlijke keuze!

Groetjes Marlene
(30 weken en 3 dagen onderweg)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan