voorkeur uitspreken over geslacht

hoi mama lina,

ik zal nu wel het hele forum over me heen krijgen, maar ik ben het
helemaal met je eens hoor. Ik vind dat mensen tegenwoordig te makkelijk
een keuze voorgeschoteld krijgen. Wat is er gebeurd met het wonder van
een nieuw leven? Wat is er gebeurd met het feit dat je blij mag zijn
dat je kinderen MAG krijgen? Waarom worden mensen zo senl veroordeeld
als ze er niet voor kiezen om een gehandicapt kindje te laten
aborteren? Ik snap die mensen juist niet. Heeft iemand er ooit aan
gedacht dat we zijn gaan denken als Hitler? Om maar een zo perfect
mogelijk kindje te krijgen?

Waar niks mis mee is? Hebben we dan helemaal niks geleerd van die oorlog?

Sorry hoor, maar ik word hier ook boos van. Dit is pas je hoofd in het
zand steken zeg. En weet je wat het gekke is? Sinds wanneer gaat het
erom of de meisjeskleren leuker zijn dan de jongenskleren? Ik heb vier
jongens en drie meisjes en kan je ook vertellen dat het karakter ook
nog ens verschilt. Allemaal onzinpraatjes waar je niks aan hebt. En
diegene die zo uitgesproken hun mening kunnen zeggen, hebben die ooit
een miskraam gehad? Heb je daarna nog wat te willen??? Ik heb er in
totaal 5 gehad, waarvan vorige week de laatste. Gaat nu ook nog iemand
zeggen dat ik gek ben omdat ik zoveel kinderen heb??

Elk kind hoort gewenst te zijn(uitzonderingen zijn er altijd
natuurlijk) maar als je graag een kindje wil, zou het je niet uit
moeten maken wat het geslacht zal zijn, het zou je moeten gaan om het
kindje zelf.

En diegene die het had over erfelijkheid, als je bedoeld dat je dus
maar van te voren moet kunnen kiezen of het een jongen of een meisje
wordt, denk eens na zeg. Een kind kan inderdaad met afwijkingen geboren
worden ja. Maar het kind is er niks minder om. De mens moeteens
ophouden zelf dingen te bepalen en het eens aan God overlaten, Die weet
echt wel wat Hij doet hoor.

Een gehandicapt kind kan net zoveel liefde geven als een gezond kind,
maar het hangt er van af of ze dezelfde liefde ontvangen van hun
ouders. Het punt ligt dan ook niet bij het kind, maar bij de ouders die
het er al of nietvoor over hebben.

Het kan je ook gebeuren dat je kind een ongeluk krijgt en gehandicapt raakt hoor, daar al eens aan gedacht?????

En dat gebeurd dan ook vaak genoeg hoor. Waar is de blijheid van een
kindje te mogen krijgen, waarom moet alles zo perfect mogelijk?? Zijn
jullie zelf zo perfect? Ik niet.

Hester

 
Misschien zie ik het verkeerd hoor, maar volgens mij heb je de boodschap van de (meeste) reacties niet helemaal begrepen. Volgens mij proberen een heleboel mensen hier duidelijk te maken dat de felle discussie niet zo zeer gaat over het wel of niet mogen hebben van een voorkeur, maar over het in elkaars waarde laten van mensen en het niet veroordelen van mensen met een andere mening.

Ik op mijn beurt veroordeel niemand; jou en mamalina niet omdat jullie vinden dat het "niet zou mogen" en alle anderen waaronder mijzelf niet omdat we heel zwartwit gezegd vinden dat je hoe dan ook altijd recht hebt op een eigen mening.

Ik begrijp dat er bij jou ook een heel emotioneel aspect aan vast zit. Je bent zojuist je kindje verloren en het doet er helemaal niet toe of dat een jongetje of een meisje is geweest, het was waarschijnlijk zeer gewenst, ongeacht het geslacht, en nu natuurlijk een groot verdriet.

Maar laten we alsjeblieft allemaal proberen elkaar in zijn of haar waarde te laten. Alle dames hier hebben last van rondvliegende hormonen en natuurlijk is een pittige discussie op dit forum welkom, maar elkaar (bewust of onbewust) kwetsen lijkt me niet noodzakelijk en ook zeker niet de bedoeling!

Groetjes Saskia
 
Hallo
In het begin sprak mijn vriend wel eens uit dat hij graag een jongetje wilde dan kon ie hem net zo gek van feyenoord maken als hijzelf. Ik vond een meisje wel leuk want dan konden wij samen papa pesten. Nu zijn we een jaar bezig (4e maand mk) en het enige wat wij nog willen is een  GEZOND KIND!!!

groetjes Costa
 
Hoi Hester,

Ik ben het wel met je eens hoor, dat we dankbaar moeten zijn als we zwanger kunnen worden en een kindje kunnen krijgen. Ik weet zeker dat ik net zoveel (of misschien nog wel meer(?) zou houden als mijn kindje niet helemaal gezond zou zijn of een handicap zou hebben. En ik vind het ook niet goed dat mensen ervoor kiezen een abortus te ondergaan wanneer een kindje een (grote kans op) een handicap zou hebben, alsof ze dan opeens minder waard zijn, omdat het voor de maatschappij of de ouders moeilijker wordt om zo'n kind op te voeden en de goede zorg te geven. Wij hebben het recht niet om daarover te beslissen en wanneer een kind verwekt is, dan leeft het en heeft het recht op leven en ebscherming van dat leven.
Iedereen die met 12 weken een echo heeft gezien kan zien dat het dan echt een mensje is.
Natuurlijk kunnen er omstandigheden zijn waarin het heel moeilijk is om zo'n beslissing te nemen, maar ik vind dat er alleen overgegaan mag worden tot een abortus wanneer het leven van de moeder fisiek of psychisch in gevaar is.
Gelukkig heb ik nooit in een dergelijke situatie gezeten en als je het zelf meemaakt is het misschien wel anders, daar kan ik niet over oordelen, maar dit is een ethisch principe en daarom wil ik het ook op deze manier stellen.

groeten Klarie
 
Ook ik heb het nodige meegemaakt, maar wil toch zeggen dat ik de voorkeur heb voor een gezonde baby boven een kindje met een ziekte/handicap. Als ik (iedereen zegt dat ie een gezond kind wil, ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat ie graag een kindje met een handicap wil) die voorkeur mag uitspreken waarom mag iemand  anders dan niet ergens anders over  zijn/haar voorkeur over uitspreken. Zelf heb ik geen voorkeur voor een meisje of jongen. In het verleden   wel gehad hoor ((eerste werd een meid en vond het daarom wel leuk als de tweede ook een meid werd), maar nu voel ik die voorkeur gewoon niet, andere vinden dat het nu tijd is voor een jongetje.

Wat betreft een ziek of gehandicapt kindje, ik  zal de zwangerschap niet zomaar afbreken, doe zelfs geen van de aangeboden extra onderzoeken (behalve dan de echo's in de eerste paar maanden).
Maar wat als toch blijkt dat er echt iets niet goed is, nu kan ik me niet voorstellen dat ik de zwangerschap zou afbreken, maar ik kan me wel voorstellen dat er zat mensen zijn die er wel voor gekozen hebben. En toch vind ik die mensen niet slecht. Niemand kan naar de situatie van iemand anders kijken, niemand kan voor een ander voelen.
En als je zelf nog nooit in zo'n situatie bent geweest is het wel heel makkelijk oordelen over andermans verdriet en keuze. En ben je wel in een dergelijk situatie geweest, dan is jouw situatie die van de ander niet.

De maatschappij is zeker  egoïstischer geworden in dat opzicht, maar de mensen die de keuze van het afbreken van een zwangerschap  moeten maken  hebben het zeker niet makkelijk.

En ik ben het met hester eens, dat we zo ontzettend veel te kiezen hebben, en soms denk ik wel waar gaat dat naar toe.

Zal het er ook zeker niet mee eens zijn als we straks zover zijn, dat we op verzoek kunnen vragen om een meisje of jongen. Want laten we eerlijk zijn een beetje spanning en verrassing is toch juist heel leuk, net als dat je fantaseert over de kleur ogen, de haartjes, welk neusje etc.

 
Hallo hester,

Weet je waar ik  me aan erger, mensen als jij, die denken te weten dat ze de persoon achter elk verhaal kennen! Jij vind blijkbaar dat iedereen die een voorkeur voor het geslacht uitspreekt, niks heeft mee gemaakt, het krijgen van een kind niet waardeert.....
Sorry hoor, maar mijn eerste zwangerschap liep uit op een miskraam! Kan blijkbaar toch een voorkeur hebben en dat het allemaal niet zo van zelf sprekend is. In het beging van deze zwangerschap heb ik ook een bloeding gehad, spannende tijd dus, maar ja nog steeds dacht ik een sterke voorkeur te hebben.
Ik voordeel jou niet op het feit dat jij vind dat je geen voorkeur mag hebben, want ik vind immers dat iedereen een mening mag hebben. Maar ik vind wel dat je uit mag kijken met wat je zegt. Ik ben dus iemand die wel het één en ander heeft meegemaakt en om me heen heeft gezien, die er wel een voorkeur op na hield.
En jou veroordelen op het feit dat je 'veel' kinderen hebt, nooit, ik heb daar niets dan respect voor.
Ik wil nog even 1 ding kwijt, jou opmerking over het hebben van een gehandicapt kind, stootte mij even goed voor het hoofd! Ik weet natuurlijk niet of je zelf een gehandicapt kind hebt en daardoor misschien zo fel reageert. Maar ik heb een vriendin die een zwaar gehandicapt kind heeft, ze houd ontzettend veel van haar kind en geeft haar ook veel liefde, maar dat neemt niet weg dat ze het ontzettend zwaar heeft! En dat ze liever niet in deze situatie had gezeten, uiteindelijk zal ze als nog haar kind uit huis moeten plaatsen en dan zie je je kind alleen in het weekeind als je geluk hebt en de instelling in de buurt zit.

groetjes kirsten
33w5d


 
Tja. lieve Hester en Mamalina,
Ik ben er ook zo 1.  Al van kinds af aan droom ik van een meidengezin. Ik heb zelf een zusje en ben daar zo blij mee. Zelfs mijn omgeving zou mij niet kunnen voorstellen als moeder van een stel jongens.  Ik vind jongens heel erg leuk en ik zou het ook echt niet erg vinden maar toch erg raar. Ik kan mijn gevoel ook niet omschrijven en ik zou het mijn kinderen ook echt niet kwalijk nemen als het jongens blijken te zijn hoor. Ik ben nu, na een miskraam, weer zwanger (10 weken) en zou erg graag van te voren het geslacht willen weten. Mocht het een jongetje blijken te zijn dan kan ik mezelf daar nog op instellen. Ik weet dat als ik dit opschrijf het erg egoistisch klinkt maar toch voel ik het zo. En gevoelens zijn nu eenmaal altijd waar en staan niet ter discussie.
 
Tjonge jonge wat een discussie is dit.

Ik ben dan niet zwanger en heb nog geen kinderen.
Maar vind een voorkeur voor je zelf best. Wat jij wil. Ik weet niet wat ik wil.
Ik wil een of meerdere kindjes en gelukkig worden met mijn gezin.
Maar vind dat een ander best een voorkeur mag hebben, maar dat dat een bepaalde grens heeft.

De magriet of libelle schreef eens een verhaal van een vrouw die dus ook  alleen meisjes wilde.
Ze kreeg een jongen en moest daar zoooooo van "herstellen" omdat ze dat eigenlijk niet wilde. ze was er gewoon van overspannen geraakt!
Dan ben je echt niet bij je hoofd. Wees blij met zo'n mooi wonder, wat het ook is.

En een ander die haar paar maanden oude baby thuis liet en met het andere kind met de noorderzon verdween omdat de baby niet het juiste geslacht had??
WAAR BEN JE DAN MEE BEZIG!!?

Dat zijn wel  hele erge verhalen en ik geloof en hoop ook niet dat er hier zulke vrouwen tussen zitten.
Tuurlijk, zeg maar je voorkeur maar houd er rekening mee dat niet iedereen begrijpt dat je zomaar een voorkeur durft te hebben omdat  anderen allang blij zijn met een mooi klein wondertje!!

Ik wens iedereen veel geluk en sterkte met de zwangerschap!!
Ik hoop dat ik snel mag volgen.

Liefs Alma
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan