Hallo Dames,
Leuke discussie is hier ontstaan.
Ik vind dat iedereen zijn voorkeur mag uitspreken. Het hoort er ook een beetje bij toch? Je bent zwanger, er groeit een baby in je buik en je fantaseert wat af. Is het een jongen is het een meisje. Hoe ziet hij/zij eruit. Ik denk dat je gaande weg wel een voorkeur kan krijgen. Of je hebt al een jongen en wil graag een meisje.
We willen allemaal wel iets heeeel graag, maar of je het krijgt is natuurlijk een tweede.
Ik zelf heb het altijd gezien als een groot verrassingsei. Ik had eigenlijk geen voorkeur, een jongen een meisje leek mij allebei erg leuk. De eerste was een jongen, bevalling was zwaar en ik was blij dat hij eruit was. Al snel bleek er iets mis te zijn. Om een heeeel lang verhaal kort te maken, bleek hij gehandicapt te zijn. Dat is heel erg en vreselijk. Maar ik zou hem voor geen goud willen missen. Vanaf het moment dat hij geboren was, kwam mijn moedergevoel als een oerknal naar boven.
Ruim een jaar later werd ik weer zwanger. Het idee van een verrassingsei was helemaal weg. Voor mij bestonden er 3 soorten kinderen., een jongen en een meisje maar ook nog een gezond kind. Het werd een gezonde jongen, gelukkig. Als hij ook gehandicapt zou zijn was ik er net zo gelukkig mee geweest.Ik vind die opmerking die hier boven werd gezegd dan ook niet zo passelijk. Natuurlijk wil niemand een gehandicapt kind, maar het overkomt je gewoon.Daar kun je niets aan doen, een fout van moeder natuur.
Dames, we hebben het niet voor het zeggen. Zwanger worden/zijn, geboren worden is het grootste wonder dat er is. En het is al helemaal een wonder dat het goed gaat en dat je een gezond kind in je armen krijgt, met welk geslacht dan ook.
Groetjes Wilma