Waar zijn de april 2009 moeders?

hoi allen!
hier ben ik ook weer eens.
k moet zeggen dat t in het koppie weer aardig gaat en lichamelijk ook, alleen is dat nog niet helemaal wat t moet zijn, ook nog regelmatig moe, verder veel duizelig en ook weer af en toe misselijk sinds gister.Tja die hormonen allemaal
Was vandaag met man en zoon wezen zwemmen was wel gesloopt daarna, belooft morgen op mijn eerste werkdag weer wat!! aan de ene kant zie ik er tegenop aan de andere kant niet.Ik moet maar kalm aan doen en het maar allemaal over me heen laten komen das het beste denk ik
@ wens voor3 pfffttt wat een verplichtingen allemaal weer wat je werk met zich meebrengt! al dat nakijkwerk, voorbereiding van de lessen... kan me voorstellen dat je daar de energie nog niet voor hebt, zeker als het zo VEEL is pfffttt ik word alleen al moe toen ik las wat je nog allemaal moest doen|!

Ik ben trouwens ook benieuwd wanneer de ongesteldheid weer op gang komt, ik verlies al een week ruim geen bloed meer van de mk, en ze zeiden dat je moest tellen vanaf de dag van de mk en dan ong 6 weken later

iemand alweer zin in een nieuwe zw schap? ik nog niet maar aan de pil wil ik ook niet meer, en rubbers zijn zulke nare dingen, we hebben gezegd 1 x rode zee en dan zien we t wel, zul je zien raak ik snel weer zwanger en heb ik straks 2 kindjes in juli hahaha (mijn zoon is ook van juli) nee zonder gekheid zon vaart zal t vast niet lopen
Maar nu ik een mk heb gehad zal ik heel BLIJ zijn met 2 juli kindjes als ze maar gezond zijn! Want nu weet ik als geen ander dat zwanger worden (en blijven) geen vanzelfsprekendheid is!

 
Hallo allemaal,

Ben hier even een tijdje niet geweest, want had er even geen goed gevoel bij om aan mijn MK te denken. Het is nu 3 weken geleden. Ik heb een vraag aan jullie? Hebben jullie sinds kort ook zo last van pijn in de borst? Ik wel en ga er morgen mee naar de dokter. Vraag me af of het van MK komt. Het is af en toe een zeurderig gevoel, maar het verontrust me wel. Ik ga me meteen laten controleren op een schimmelinfectie. Niet echt prettig om voor zoiets naar de huisarts te gaan. Ik zie er tegenop. Maar na mijn eerste zwangerschap heb ik een schimmelinfectie gehad en mijn man en ik zijn toen behandeld met een medicijn. Maar ik heb eigenlijk altijd het gevoel gehad dat het niet echt weg was. Maar ook geen duidelijke kenmerken. Nu lees ik dus dat een schimmelinfectie ook een miskraam kan veroorzaken. Ik weet dan je beter geen oorzaak kan zoeken, maar wil een schimmelinfectie uitlsuiten voor we weer zwanger raken.

Groetjes!
 
babybelle...die pjn in de borst herken ik niet. Dus denk wel dat het goed is daar mee naar de dokter te gaan.
Hier gaat het iegenlijk wel z'n gangetje. Heb net wel een potje zitten janken. Maar dat kwam meer omdat ik aan het fotoshoppen was met de echofoto, de foto van de test en een gedichtje erbij. Dat zet ik op de site van mijn dochtertje , maar   dan vink ik prive aan, kunnen alleen wij het lezen en als de site op cd gebrand word. Zet er ook even bij hoe alles gelopen is. Misschien wil ik dat wel een keertje etruglezen of mijn dochter als ze wat ouder is. Ik had ergens een mooi gedichtje gevonden. Dat heb ik net wat aangepast... Pfff...hoort denk ik ook wel bij verwerken.
Hoe doen jullie het trouwens met het hcg. Testen jullie over een paar weken of laten jullie jullie bloed testen?
Ik wil de 22 even testen voor we naar het ziekenhuis moeten. Als het dan nog positief is kan ik natuurlijk altijd nog vrage voor een bloedtest.
Dan is de curretage 3 weken geleden ...hopende dat dan alle hcg de deur uit is...
We zullen zien...


 
hoi meiden,

ben er even niet geweest. Afgelopen dagen waren vrij heftig. Denk dat ik te snel te veel al wilde doen. Dacht het allemaal weer aan te kunnen, maar dat is niet zo.

Die pijn in de borst is voor mij ook niet herkenbaar. Goed dat je er even mee naar de dokter gaat. Wel heb ik sinds zaterdag veel rugpijn en stekende  pijn rechts onderin in de buik.  Ik heb geen koorts of bloedverlies. Vorige week was de miskraam. Is deze pijn herkenbaar?
Wat ik ook herken, zijn vreetbuien. Vooral chocolade, want die luste ik niet toen ik zwanger was. Ook ben ik erg moe. Heb afgelopen week slecht geslapen, veel nachtmerries. Gelukkig heb ik afgelopen 2 nachten goed en lang geslapen.

Wil deze week ook weer proberen te gaan werken. Een beetje afleiding doet wellicht wonderen. Mijn gedachten dwalen ook steeds af naar mijn schoonzus die op het punt staat te bevallen. Ik kijk erg op tegen dat moment. Vooral omdat we elkaar niet meer gezien hebben nadat we het slechte nieuws gehoord hebben. Ze  vinden het moeilijk om langs te komen, moeten we horen van mijn schoonmoeder. Tja, wat is het dan voor ons, makkelijk??? Ik kan me er best wat van voorstellen, maar je blijft toch niet weg. Zo onvolwassen.
Is dit voor iemand herkenbaar? Of hoe gaan jullie om met zwangere vrouwen of kleine babies?

Morgenochtend word ik verwacht in het zkh voor nacontrole. Hopelijk is alles goed. Tot mails. Ik wens allen een dag met wat positieve energie.
 
Hey meiden,
Goed om te lezen dat jullie langzaam allemaal weer opkrabbelen!
Hier  nog steeds erg moe en ik werk dus ook maar halve dagen. Deze week toch maar even naar de huisarts, even bloed laten prikken op HB. Verwacht er niet veel van. Los van deze miskraam heb ik dit jaar een heel zwaar jaar gehad, problemen op het werk, een nieuwe baan, zwanger, miskraam, broer in Afghanistan die op een bermbom is gereden(en gelukkig ook weer helemaal is hersteld), mijn moeder die een hersenbloeding kreeg, weer zwanger en weer een miskraam. Nou, zo is het voor mij wel genoeg en ik denk dat de huisarts dat ook wel ongeveer zal zeggen. Ik heb me goed gehouden dit jaar, maar op een bepaald moment is het gewoon genoeg.....

Van die pijn op de borst is mij ook niks bekend, inderdaad goed om hiermee naar de huisarts te gaan. En schimmelinfecties lijken mij ook een goede reden voor een bezoekje aan de dokter, daar kun je maar beter zo snel mogelijk van af zijn!
Ik las ook iets over HCG, maar dat begreep ik niet helemaal, moet je dit eerst testen voor je nacontrole of is daar iets anders mee bedoeld?
Ook heel fijn om te lezen dat jullie allemaal nog wel moe zijn, ik voel me zo'n teutebel als ik dat aan mijn omgeving vertel, maar gelukkig ben ik niet de enige die daar last van heeft.
En ook grappig dat er meer meiden zijn die tijdens de zwangerschap geen chocola lustten. Alleen dat afvallen is bij mij helemaaaaaaaal niet bekend, ik kom alleen maar aan.....zucht....

Tja, en zwangere vrouwen, of kleine baby's..... ik heb er nu minder moeite mee dan de vorige keer, toen wilde ik het liefst niks zien daarvan. NU wordt ik met allebei dagelijks geconfronteerd, dus al zou ik t willen, ik kan er niet om heen. Ik vind dat ook niet moeilijk, het is juist wel prettig om ook een beetje mee te kunnen praten over zwangerschapskwaaltjes, verloskundigenpraktijken enzo. Alsof ik daarmee mijn zwangerschap minder ontken. Dat klinkt ook raar, maar ik denk dat jullie t wel snappen.....
Ik merk ook wel dat anderen er meer moeite mee hebben. Zoals de schoonzus die het moeilijk vindt om langs te komen omdat ze er niet mee om kan gaan, zo heb ik er ook een schoonzus en zwager lopen.... Ik vind dat ook wel moeilijk, want het maakt mij boos dat ze er niet voor ons zijn geweest de afgelopen moeilijke weken, dat ze ons niet hebben gesteund en dat ze ons verdriet zo negeren. Ik baal er ook van dat mijn vriend er veel verdriet van heeft, dat zijn broer er niet is voor hem terwijl deze juist doordat ze een kind hebben, moeten begrijpen hoe t voelt om een kind te verliezen. En ik ben maar aan t gissen dat ze t moeilijk vinden, maar of dat werkelijk zo is weet niemand. Inderdaad erg onvolwassen om niet even te reageren en te zeggen wat je vindt of voelt. Als ze nou zouden zeggen dat ze t moeilijk vinden, dan kunnen we daar rekening mee houden en hen vertellen dat wij er geen moeite mee hebben om hun geluk te zien en hun kindje te zien.
Kortom, de reacties van anderen, een lastig verhaal.....

Iedereen een prettige week gewenst, veel energie en succes met werk en herstel!
Liefs,
Karin
 
@Karin: ik zag bij de aprilmoeders in het schema van uitgerekende data. Zie ik opeens dat je in dezelfde plaats woont als ik! Ik woon er in die hele grote nieuwbouwwijk, dan weet jij wel welke wijk ik bedoel.

@ de rest: pittige tijden zijn het toch he? Die vermoeidheid is herkenbaar. Blijft lastig. Deze week werk ik weer hele dagen, maar ik vind het pittig!!! Jullie allemaal veel succes gewenst weer.
 
hoi dames,

Hoe gaat het met iedereen? Allen nog steeds aan het herstellen. Denk dat dit zeker een tijd gaat duren en dat je verschillende fases moet doorlopen (slecht bericht, miskraam, acceptatie, afscheid nemen en verwerken).

Voel me vandaag redelijk. Heb twee dagen goed en veel geslapen en ben vanochtend in het zkh geweest en het ziet er goed uit. Vreemd dat je te horen krijgt, dat je baarmoeder helemaal leeg is. Ik voel me ook zo leeg. Weer een pijnlijk momentje.
De moeheid en steken in de buik, kunnen de komende tijd nog aanhouden.

Hoop de draad weer snel op te pakken, alhoewel ik zeker weet dat ik niet snel zal kunnen  accepteren wat er gebeurd is. Denk dat het je het nooit zult accepteren en vergeten al helemaal niet. Misschien verzacht het verdriet en de leegte al je weer zwanger bent.
Hoe denken jullie over een volgende zwangerschap? Wil je weer snel proberen om zwanger te worden of wil je nog een tijdje wachten?

Mijn mannetje is vandaag thuis en daar ga ik nog even van genieten. Wil morgen weer proberen te gaan werken.

Tot mails en sterkte.
 
Hey hallo,
Wens voor 3: ik denk dat jij SH in Z bedoelt, toch? Ik woon niet in Z, maar wel dichtbij..... Dat mij dat niet eerder is opgevallen zeg, dat wij in dezelfde regio wonen, grappig hoor!
MIjn zwager en schoonzus wonen ook in SH, erg kinderrijk daar, je kids hebben daar dus ook genoeg te spelen, nietwaar?
Muriel, kan me voorstellen dat het heel raar voelt, dat je baarmoeder leeg is en dat hoort voor zo'n nacontrole natuurlijk ook, maar jij had liever gehad dat t niet zo was. Is ook raar om in deze situatie een echo te hebben he?
Ik ben na de 1e mk vrij snel weer zwanger geworden en ik denk dat dit wel heeft geholpen om de pijn van de mk een beetje te verzachten. En je kinderwens blijft natuurlijk ook gewoon, dus is het ook logisch dat je zsm weer zwanger wilt worden. Maar je moet t ook maar aan kunnen allemaal, want zo'n volgende zwangerschap brengt ook wel wat spanningen met zich mee. Zelf wil ik ook graag zsm weer zwanger worden, maar ik moet nog even wachten tot de gyn is begonnen met de onderzoeken. En ik denk dat ik t ook wel heel spannend ga vinden allemaal, als ik weer zwanger zal zijn. Ik ben 2 keer snel zwanger geworden en stiekem hoop ik dat het dit jaar nog weer gaat lukken, maar als het langer duurt, dan is dat zo..... Heb jij al bedacht wat jij wilt?
En ik ben ook wel beieuwd naar de rest, weten jullie het al?
Liefs, Karin
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan